در حال بارگذاری ...
گفت وگو با ساناز بیان کارگردان و نویسنده تئاتر

آبی مایل به صورتی در باره زن نبودن است

ساناز بیان دانش آموخته دانشگاه هنر و معماری در رشته نمایش با گرایش ادبیات نمایشی است و از جمله استعدادهای نسل جوان تئاتر است که در سال های اخیر به خصوص با اجرای موفق نمایش قاتلانه،عامدانه، عاشقانه، با بازی بهاره رهنما و یا نوشتن متن نمایش نامه مستند شلتر نامش را به عنوان هنرمندی متفکر و دارای سبک و ایده در حوزه تئاتر مستند ثبت کند .

بیان قبل تر نمایش تحسین شده هتلی را برای حمید رضا آذررنگ نوشته بود . او همچنین اجراهایی از نمایش خانه عروسک ایبسن ، سایه روشن هدایت و مهاجران اسلاومیرمروژک هم داشته است.او در گفت وگو با ایران تئاتر در باره فعالیت های جدید کاریش گفت : به  تازگی متن نمایشنامه آبی مایل به صورتی را نوشته ام .که یک کار اجتماعی است و مدت زیادی در انتظار مقدمات به روی صحنه بردنش هستم . تمرینات نمایش از شهریور ماه آغاز شده است و برای اجرا با تماشاخانه پالیز در هفتم آذر ماه به توافق رسیده ایم .

 

وی در باره عوامل نمایش گفت : بعد از تجربه موفق با نسیم ادبی در نمایش قاتلانه، عامدانه ، عاشقانه او در این نمایش هم بازی دارد و حمید رضا آذررنگ هم در بخش ویدیو پرداکشن نمایش حضور ویدیویی دارد و به عنوان مشاور کارگردان هم با من همکاری می کند و وحید لک هم به عنوان مدیر تولید در نمایش حضور دارد.

 

بیان در باره استفاده از سبک تئاتر مستند در ساختار نمایش آبی مایل به صورتی عنوان کرد : کار بیشتر در فضای درام اجتماعی می گنجد وبرای نوشتنش  پژوهش های گسترده ای انجام دادم و مانند همان کارهای مستند برای تحقیقات وپژوهش آن وقت زیادی صرف کردم.  اما به دلیل اینکه ارتباط آدم ها در این نمایش عینی نیست و به نوعی سوبژکتیو است نمی توانم به آن تئاتر مستند بگویم ولی این اثر هم یک درام اجتماعی پژوهش محور است. نمایش قاتلانه، عامدانه ، عاشقانه در باره زن بودن بود. اما آبی مایل به صورتی در باره زن نبودن است.  همیشه دوست دارد کاری را انجام دهد که در آن به نوعی بیان حقیقت و نقد اجتماعی وجود داشته باشد و در نقد اجتماعی یک پله جلوتر از جامعه باشم. برای نمایش جدیدم با بیش از ۸۰ نفر به صورت میدانی مصاحبه کردم و قصه همان آدم ها را روایت می کنم و یک جورهایی یادآور فضای متن نوشته شلتر است و یک جور رئالیسم اجتماعی در باره آدم های فرو دست اجتماع که دارای زخم های متعددی هستند در بطنش وجود دارد. آدم هایی که از یاد رفته هستند .

 

بیان در باره سایر فعالیت های کاریش افزود: فیلمنامه در بی زمان را به طور مشترک با حمیدرضا آذرنگ نوشته ام و قرار است علاءالدین پژهان آن را بسازد.

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی

 




نظرات کاربران