گفت وگو با جواد انصافی نویسنده ، کارگردان و بازیگر تئاتر
امیدوارم کسبی خوانی به نسل های بعدی هم منتقل شود
ایران تئاتر:جواد انصافی از جمله استخوان خردکردهای تئاترهای ایرانی و سنتی است .او فعالیت جدی هنریش را با حضور در کلاس های استاد مهرتاش، استاد فنی زاده، استاد جنتی عطایی و استاد خجسته کیا در دهه پنجاه شروع کرد و در نمایش نامه های بزرگانی نظیر بهرام بیضایی و غلامحسین ساعدی به بازی پرداخت .
انصافی استاد اجرای نمایش های اصیل ایرانی است و در این زمینه سابقه درخشانی دارد . وی سال ها در حوزه تدریس هم فعالیت داشته است و تدریس نمایش شادی آور و سیاه بازی در چند مدرسه سینمایی آزاد ،ایرا، اندیشه نو، فرهنگسرای خاوران را انجام داده است.بازی در کارهایی مثل از پا نیفتاده نوشته غلامحسین ساعدی به کارگردانی غلامرضا عزیزی ، کارگردان و بازی در نمایش ماغ به نویسندگی مشترک عبدالعلی کمالی ، نویسنده، کارگردان و بازی در نمایش صفر و حضر ، تهران، کاخ جوانان ، نویسنده، کارگردان و بازی در نمایش مشکل آپارتمان؛ تهران، کاخ جوانان ، نویسنده، کارگردان و بازی در نمایش صندوق ،تهران، تالار هنر، تئاتر کوچک تهران ،نویسنده، کارگردان و بازی در نمایش شهر وارونه ، تهران، تالار محراب، نویسنده، کارگردان و بازی در نمایش جلسه مهم ، تهران، مشهد، اصفهان، بازی در سریال میوه ممنوعه به کارگرانی حسن فتحی ، بازی در میان پرده عبدلی و میرزا ، نویسنده، کارگردان اوزی و نویسنده، کارگردان و بازی در نمایش شلم شوربا ، تهران ،تئاتر کوچک تهران از جمله فعالیت های هنریش محسوب می شود. در تلویزیون اغلب مخاطبان انصافی را بازی در نقش سیاه و یا شاگرد اوستای برنامه طنز اوستا و عبدلی می شناسند .
جواد انصافی در گفت وگو با ایران تئاتردر باره فعالیت های جدید کاریش عنوان کرد : قرار است نمایشن جوحی و کدخدا را از اول دی ماه در تماشاخانه سنگلج روی صحنه اجرا کنم . این نمایش را بر اساس قصهای از مثنوی معنوی مولانا به نام جوحی و قاضی است و براساس تم اصلی داستان یک نمایش نامه سیاه بازی نوشته ام که ریشهای در فرهنگ غنی و پر بار ایرانی دارد. در آن دوران به جای چایخانه و قهوهخانه، شربتخانه بوده است. در شربتخانه انواع شربتها و دمنوشهای متداول امروزی سرو میشد و محوریت موضوع این نمایش درشربتخانهها و حضور و مراوده بین مردم است . هر شربتخانه در آن زمان عطاری داشته است که وقتی فردی به آن محل وارد میشد، ابتدا عطار از رنگ رخسار فرد شربتی را برایش تجویز میکرد و سپس آن شخص میتوانست هر آنچه که میل دارد بنوشد. عطار در شربتخانهها افراد را در بدو ورودشان از نظر پزشکی بررسی میکردند. در شربتخانهها از هر مهمان هماهنگ با رنگ لباسش با لیوانهای همرنگ پذیرایی میشدکه در این نمایش نیز به این موضوع اشاره شده است .
انصافی با تاکید بر احیای ده کسبی خوانی های از یاد رفته در این نمایش تاکید کرد : شعرهایی را در روند این پژوهشها پیدا کردم که روی آنها کار کرده و تکمیلشان کردم. در کسبیخوانی شخصیتی مانند سیاهِ نمایشهای سیاهبازی وجود داشته است که قصه را پیش میبرد و در نمایش از ضربی خوانی و کسبی خوانی که اشعارش در بازارها مورد استفاده قرار می گرفت استفاده کرده ام و امیدوارم این کسبی خوانی به نسل های بعدی هم منتقل شود و شخصیت سیاه را خودم بازی می کنم. این نمایش فضای سیاه بازی دارد مضاف براینکه ضربیخوانی و کسبیخوانی نیز به آن افزوده شده است. این اثر را به جرات میتوان گفت سیاه بازی ریتمیک است. جوحی شخصیت سیاه را بازی میکند و گزمه نیز از سنبلهای قدیمی است.
انصافی در باره عوامل نمایش گفت :بازیگران : امیر پارسی، احمد آهسته، محمدرضا قربانی، محمد نصر، حمید رئوف، فریبا مهدیه، رضا معراجی، فروغ یزدان، محمدرضا لوانی، ابوالفضل عشرب، شیرین کاشفی ، امیر حسین انصافی ،نوازنده ویولون حسن مصطفیپور، نوازنده تنبک احسان سامانی، طراح دکور ساسان فرهادپور، دستیار دکور مائده محسنی، طراح لباس و دوخت فروغ یزدان، مدیر صحنه مهدی سراج و روابط عمومی امیرمحمد انصافی.
انصافی در بخش پایانی گفته هایش تاکید کرد :آخرین کار تئاتریم اجرای نمایش معمای تلخک برای حضور در جشنواره بین المللی تئاتر آئینی و سنتی بود . متن این نمایش حاصل پزوهش من در باره دوران سلطنت سلطان محمود غزنوی است . شخصیت اصلی نمایش تلخک و یا دلقک یک شخصیت واقعی تاریخی است . این تلخک در دربار سلطان محمود حضور داشته و آدم طناز و تیز هوشی بوده است و زبان برنده و تیز و تندی داشته و به همین دلیل در بیشتر مواقع برایش اتفاقاتی رخ می داده است . در نمایش معمای تلخک یکی از داستان های زندگی تلخک در دربار روایت می شود . نمایش معمای تلخک بر مبنای الگوهای نمایش سیاه بازی اصیل ایرانی اجرا می شود . نمایش سیاه بازی قابلیت شکست زمان را دارد و می شود در داستان مدام به حال و گذشته در رفت و آمد بود .
گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی