اعتراض دلقکی‌ها، درگیری چای فروش‌ها و نظم تعجب برانگیز

کاروان سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر سرانجام با کمترین حاشیه، روز نخست خود را پشت سر گذاشت. این امر شاید برای برگزارکنندگان جشنواره خوشحال کننده باشد اما قاعدتا برای آندسته از کسانی‌که حواشی را بیشتر از اصل دنبال می‌کنند خیلی مطلوب نبود. البته قطعا حواشی الدوله جزو ایندسته از افراد نیست چراکه هدف او از نگارش حاشیه‌ها، نوعی کمک به روند کلی تئاتر کشور است و نه زردنویسی و شلوغ کردن بی‌دلیل فضای تئاتر. اما به هر روی در کم حاشیه‌ترین روز‌های جشنواره‌ای مثلِ جشنواره فجر هم بالاخره مواردی هستند که حواشی الدوله چند سطری درباره آنها بنویسد.

در همین راستا و به رسم سال گذشته، مطلب ارسالی حواشی الدوله از نخستین روز برگزاری جشنواره را به نقل از ایمیلی که برایم فرستاده را می‌خوانید:

 

فروش بلیط نمایشی که در جدول چاپی وجود ندارد

امسال به دلیل تغییراتی که در فرایند فروش بلیط‌های جشنواره توسط دست اندرکاران جشنواره سی‌وششم ایجاد شد، اگرچه به ادعای خود این دوستان خیلی از مشکلات رو برطرف کرد اما خب کدوم ماست بندی میگه ماست من ترشه که این دوستان بگن؛اونم وقتی روابط عمومی جشنواره‌ای مثل فجر رو برعهده داشته باشی. حالا کاری ندارم که اگه بخوام درد دل خبرنگارهارو درباره دسترسی به بلیط تعریف کنم احتملا مثل فردوسی حدود 30 سال باید وقت بذارم. علی‌الحساب اینو داشته باشید که دوستانی هستند که بر اساس جدول موجود در سایت ایران کنسرت بلیط نمایشی مثل نمایش «گتو» با کارگردانی سعید بهنام را برای اجرا در تئاتر مستقل  خریدن اما در جدول چاپ شده توسط جشنواره که احتمالا همه دوستداران جشنواره یه دونه  در جیبشون دارن، اسم اون نمایش در فهرست آثاری که قراره در تئاتر مستقل اجرا بشن، نیست! فروش بیشتر از بیش از ظرفیت هم برای بعضی نمایش‌ها مثل «فعل»، که گویا کارگردانش فعل ندانستن را همه جوره در آن صرف کرده که جای خود داره.

 

بازدید و توئیت وزیر و شمردن مجدد آثار  

اینکه وزیر و معاون امور هنری و هیات همراه همون روز اول جشنواره بیان دبیرخونه و به دقت در جریان چند و چون جشنواره قرار بگیرن انصافا نشون میده که تئاتر و تئاتری‌ها در چند سال اخیر تونستن ثابت کنن که چه توانایی عظیمی دارن. یعنی من این حضور و پیگیری وزیر رو به فال نیک می‌گیرم. اما بعد از این بازدید، جناب وزیر توئیتی رو منتشر کرد و آماری را درباره تعداد نمایش‌ها مطرح کردن که گویا این آمار با آنچه در جدول هست، چند تایی بالا و پایین داره، همین.

 

فروش بیش از ظرفیت از اداب تئاتر به دور است

فروش بیشتر از ظرفیت بلیط هم برای بعضی نمایش‌ها مثل «فعل»، جدا از اینکه از آداب تئاتر به دوره، امری خطرناک هم هست. نمایش «فعل» با زمان دو ساعت و چهل دقیقه که زمانی طولانی برای یک اجرای بدون وقفه است، همینجوری و در شکل طبیعی نباید مانعی برای خروج مخاطبان ایجاد کنه. حالا اتفاقی که افتاده اینه که در اجرای جشنواره‌ای کلی بلیط بدون شماره صندلی فروختند که در این نمایش در سه ردیف اول و دو راه پله بصورت هرپله دو تا سه نفر نشسته بودند. در سالن چهارسو که تهویه‌ای خیلی قوی نداره افزایش دست کم یک سوم ظرفیت به تماشاگرا مشکلات بسیاری را رقم زد. اول اینکه به هر دلیلی مخاطب امکان خروج از سالن رو نداره حتی اگر در اثر گرما و جمعیت زیاد تنفساش دچار مشکل بشه. حتی اگر آسم داشته باشد یا به دلیل دیابت و ... ناخواسته مجبور به خروج باشه. در مرحله بعد زبانم لال اگر آتشسوزی یا چیز دیگهای پیش بیاید واقعا خدا به داد تماشاگران برسه. به نظر این رفتار تجاوز به حقوق دیگران است. این حق مسلم یک تماشاگر است که در صورت تمایل سالن را ترک کنه، این از اولین و بدیهیترین مبانی احترام به مخاطبه... حالا گروه تئاتر بی توجه به این موارد تنها بر خاموش کردن موبایلها  تاکید داره و انگار جاده عشق به تئاتر کاملا یک طرفه است. 

 

اعتراض دو دلقک و نصفی‌ها و توقف اجرای زنده یک برنامه رادیویی

جلال تهرانی و گروهش از قبل از جشنواره نمایش «دو دلقک و نصفی» رو در سالن اصلی تئاترشهر برای عموم روی صحنه بردن و طبق یه قانون نانوشته روز اول جشنواره به اجرای پایانی خیلی از نمایش‌های روی صحنه اختصاص پیدا می‌کنه و امسال هم بر همین اساس آخرین اجرای این نمایش جلال خان تهرانی در اولین روز جشنواره اجرا شد. اما آخرین اجرای نمایشی که در طول اجرای عمومی در اکثر روزها حتی نصف سالن اصلی را پُر نکرده بود به خاطر تب جشنواره، تماشاگران زیادی به دیدن این کار آمده بودند. از طرف دیگه به خاطر کمبود فضا، هر سال یه گوشه‌ای از لابی سالن اصلی رو در اختیار بچه‌های رادیو قرار میدن تا اونها به صورت زنده برنامه‌های جشنواره رو پوشش بدن. امسال هم برنامه رادیویی «صحنه ۳۶» که به صورت زنده از ساعت ۱۹روی آنتن شبکه تهران میره در حالی که داشت با مهدی آشنا و امیر اسمی درباره بخش عکس، پوستر و هویت بصری گفت‌وگو می‌کرد و نظر خیلی از تماشاگرها به اون سمت جلب شده بود با اعتراض گروه اجرایی دو دلقک و نصفی روبرو شد. تا جایی‌که کار به حضور حراست کشید و با برخوردی نامناسب و قطع کردن پخش توسط یکی از اعضای گروه نمایش «دو دلقک و نصفی» و اعتراض به اینکه چه کسی اجازه حضور گروه رادیویی را در لابی داده است همراه شد. نهایتا هم اینکه در آخر بروبچه‌های همیشه حاضر حراست به میدان آمدند و با برخوردی که اصلا جالب نبود موقتا از ادامه پخش برنامه جلوگیری کردند و بعد از آرام شدن فضا اجرای برنامه رادیویی هم ادامه پیدا کرد.

 

نظم تعجب برانگیز در ورودی سالن‌ها

راستش اونقدر که در روزهای گذشته درباره اوضاع بلیط و خرید بلیط‌ کارها به ویژه بعضی نمایش‌های پرطرفدارتر خوندم و شنیدم ، و همچنین بر اساس تجربه سال‌های قبل، این تصور رو هم من و هم خیلیا داشتن که امسال برای ایجاد نظم در زمان ورود تماشاگرا به سالن‌ها، به خصوص اوندسته از نمایش‌های پرطرفدار، ممکنه نیاز به حضور یگان ویژه بشه، اما حداقل در اولین روز چیزی که من دیدم نظمی بود که بی‌تعارف خیلی تعحب‌آور بود.

 

بازار پر رونق چای فروشان اطراف تئاترشهر

با اینکه دی‌ماه هم داره تموم میشه و عملا تهرونیا خیلی برف و بارون زمستونی رو تجربه نکردن اما سوز سرمای ماه دی‌، دقیقا در اولین روز جشنواره برای هر کسی حُسن نداشت، بی‌تردید در رونق کسب و کار چای فروشان گردشی اطراف مجموعه تئاترشهر و پارک دانشجو تاثیر بسزایی داشت. طوری که یکی دو بار این عزیزان زحمتکش برای ممانعت از حضور رقیب در حوزه کسب و کارشون داشت کارشون به زد و خورد می‌رسید که این بار با پادرمیونی مشتریان چای داغ ختم به خیر شد. خلاصه چای داغ، نسکافه، چای نبات، چای داغ، نسکافه، چای نبات...... صدایی است که در پس زمینه حضور در اطراف تئاتر حتما به گوشتان می‌رسد.