پنل شاهد ذره بین توسط دریس ورهوفن برگزار شد

پنل «شاهد ذره بین» استواره دنی سون مدیر پنل و از اساتید دانشگاه تهران و دریس ورهوفن کارگردان پرفورمنس ناظر مجرم برگزار شد.

در ابتدای این مراسم استوارت دنی سون در سخنانی گفت: ایده دریس ورهوفن، ایده بسیار جالب و تماشاگرپسند است و این توانایی را دارد یک در یک مکام عمومی بین تماشاگر و کار ارتباط و تعامل ایجاد کند.

وی افزود: این کار، یک تئاتر به مفهوم عام آن نیست بلکه یک هنر بین رشته ای و از تلفیق اینستالیشن و تاتر اجرایی به وجود می آید.

دنی سون با تاکید بر اینکه این نوع نمایش برای هنر ایران می تواند جذاب باشد، تصریح کرد: بی شک در این پنل سوالات زیادی در ذهن ها ایجاد می شود و ما می توانیم در این پنل تعامل زیادی با یکدیگر داشته باشیم.

 

تلاش در مسیر تعامل مخاطب با نمایش

در ادامه دریس ورهوفن با اشاره ای کوتاه به ایده اش گفت: تلاش من این است که بین مخاطب و کار یک تعامل ایجاد کنم. به عبارتی دوست دارم تماشاگری فعال برای تماشای تئاتر داشته باشم و هر عکس العملی که از مخاطب پس از تماشای کار ایجاد می شود این فاعلیت رخ خواهد داد.

وی افزود: همیشه یک مرزی بین تماشاگر و تئاتر وجود داشته که من احساس کردم باید بر آن نفوذ کرد و بین این دو تعامل برقرار شود. به عبارتی باید تماشاگر و کار نمایشی خود را در یک فضا ببینند.

ورهوفنبا اشاره به اینکه در ایده من تنها فاصله بین تماشاگر و کار، پروفورمنس است، تصریح کرد: این تعامل بین کار نمایشی و مخاطب عاملی شده است که مخاطب در خصوص موضوع فکر کند، ابراز عقیده نماید و حتی با مخاطبان دیگر در مورد آن بحث نمایند.

این هنرمند هلندی در ادامه سخنان خود به شرح کوتاهی از نحوه تحقق این ایده پرداخت و گفت: من در گذشته طراح صحنه کارگردانان هلندی بودم. مواقعی که به عنوان تماشاگر نمایش را می دیدم از عدم تعامل بین مخاطب و نمایش رنج می بردم. این ایده را با یکی از کارگردانان مطرح کردم که ایشان گفت ایده خوبی است اما من اجرا نمی کنم. این شد که خودم کار را برای اجرا آماده نمودم.

وی افزود: فرق این کار با سینما این است که در سینما ما مدام با یک تکرار روبرو هستیم چون ماهیت سینما این است اما در این کار با مخاطب در تعامل هستیم و تکرار مفهومی ندارد.

ورهوفن در ادامه اضافه کرد: نمایش در یک محل عمومی اجرا می شود و مردم که مثل همیشه از آن محل عبور می کنند وقتی با صحنه روبرو می شوند در وهله اول شکه شده و متعجب می شوند چون ما تصاویری استثنایی را برای آنها به نمایش می گذاریم که شاید در محیط پیرامون آنها وجود دارد اما به آنها فکر نکرده اند و در حقیقت ذره بینی برای دیدن این واقعیت ها می شویم.

وی با اشاره به واکنش مردم در مواجه با این نمایش ها نیز گفت: برخی متعجب می شوند، برخی سراسمیه محیط ترک می کنند، برخی با یکدیگر به بحث می پردازند و حتی درگیر می شوند و من به عنوان کاگردان بدون آنکه کسی متوجه من شود نظاره گر می شوم چون قرار است تلنگری به مخاطب زده شود و او را به فکر وا دارد.

«مناظر مجرم» به کارگردانی دریس ورهوفن، پرفورمنسی ست که از امروز در گالری ایرانشهر با حضور سفیر هلند افتتاح شد و از ساعت 12 تا 22 میزبان تماشاگران خواهد بود.

در ادامه این پنل ورهوفن تعدادی از کارهای خود را در معرض دید مخاطبان قرار داد و در خصوص هر یک از آنها توضیح داد. در ادامه پرسش و پاسخی در خصوص هر یک از این موضوعات انجام شد.

آخرین سوال در خصوص این پنل از دریس هورفمن در خصوص نوع نگاه مخاطبان ایرانی به پرفورمنسی بود که در جشنواره فجر به اجرا گذاشته شده بود.

 

مردم ایران خیلی احساساتی هستند

وی گفت: با توجه به اینکه هر تماشاگر به صورت انفرادی به محل تماشا می آمد من مجبور بودم خیلی آرام و بدون آنکه تمرکز وی به هم بریزد او را نظاره گر شوم. مردم ایران خیلی احساساتی هستند و از اینکه احساساتشان را در جمع بیان کنند ابایی ندارند و خیلی سریع موضوع را درک می کنند، این برایم جالب بود. من در سنگاپور این کار را اجرا کردم خیلی ها فکر می کردند بازی است.

خاطرنشان می شود دریس ورهوفن متولد 1976 در هلند، هنرمند ویژوال و سازنده تئاتر است. او اینستالیشن،پرفورمنس  و رویدادهایی را در موزه‌ها و مکا‌ن‌های عمومی شهر می‌سازد و به اجرا می‌برد.

کارهای او در جایی میان هنر اینستالیشن و پرفورمنس قرار می‌گیرند. او روی این مرز به ارزشیابی انتقادی رابطه میان تماشاگران، اجراگران، واقعیت روزمره و هنر می‌پردازد. در اجراهای او تماشاگر به صورت مستقیم درگیر اجرا می‌شود یا این انتخاب را خواهد داشت که این تجربه را به سمتی که می خواهد هدایت کند.

هورفمن در آثارش جنبه‌هایی از واقعیت اجتماعی عام را که همگی در آن زندگی می‌کنیم برجسته می‌کند. او در مورد واقعیت بیانیه اظهار نمی‌کند، بلکه عمدتا به اظهار عدم توازن مخاطب می‌پردازد و از این راه آسیب‌پذیری مشترکی را بین تماشاگر و اثر در حال اجرا فرا می‌خواند.

 

پروفورمنس مناظر مجرم، که بازیگران آن در هلند به صورت ویدئوکنفرانس اجرای نقش و تماشاگران در گالری ایرانشهر تماشاگر آن بودند، منظره یکی از مناطقشهر تخریب شده حمص سوریه را نشان می داد و بازیگر در نقش یکی از اهالی آن شهر ظاهر می شد. مخاطب با دیدن این صحنه ناخودآگاه حس انسان دوستی می یافت و در تعامل با بازیگر این پروفورمنس -تعامل بدون صدا- با وضعیت آن منطقه آشنا می شد و ناخودآگاه مخاطب را به فکر در مورد وی و سرنوشت و زندگی اش فرو می برد.