در حال بارگذاری ...
گفت وگو با سوگل خلیق بازیگر نمایش «اهالی هوا»

کنجکاو بودن «خاطره » شطینت خاصی به شخصیتش می دهد

ایران تئاتر:دو زن و یک مرد و کلی چالش و تنش های عاطفی در ساختار مونولوگ بن مایه نمایش اهالی هوا هستند. سوگل خلیق بازیگر مستعد و توانای تئاتر در قالب نقش خاطره تلاش می کند زیر و بم های این شخصیت را برای مخاطب به درستی عرصه کند . وی در دوران کاریش نقش های متنوع و متفاوتی بازی کرده است.

سوگل خلیق دانش‌آموخته رشته کارگردانی تئاتر و متولد تهران است و فعالیت‌های هنری خود را همزمان با دوران دانشجویی با بازیگری و کارگردانی نمایش‌های صحنه‌ای آغاز کرده است. خلیق طعم بازیگری در مدیوم سینما را با فیلم‌های سینمایی «دو» و «خماری» چشیده و در چند سریال تلویزیونی مثل «پرواز در ارتفاع» نیز به نقش‌آفرینی پرداخته است. عاقبت عشاق سینه چاک، خانه آقای کرمی، روزهای بی باران از جمله کارهای مهم صحنه ای کارنامه بازیگری خلیق هستند. نمایش «اهالی هوا» ساختار مونولوگ دارد و اثری عاشقانه با تم روان‌شناسانه است و کارگردان نمایش تلاش می‌کند با تلفیق تصویر و بازی مفاهیم جدیدی را به مخاطب نشان بدهد. نمایشی که از منظری به‌تنهایی و عدم ارتباط درست بین آدم‌ها می‌پردازد. نمایش اهالی هوا به قلم و کارگردانی دیانا فتحی و تهیه‌کنندگی نورالدین حیدری‌ماهر بهمن و اسفند در پلاتوی اجرای روی صحنه می‌رود. یاسمن ادیبی، روزبه حصاری و سوگل خلیق در این اثر نمایشی بازی می‌کنند که هر شب ساعت ۱۹ روی صحنه رفته است. موسیقی این نمایش را آرش والی‌نژاد ساخته و مدیریت هنری اثر را محمدصادق زرجویان عهده‌دار است. با سوگل خلیق درباره مضمون و ویژگی‌های نقش خاطره نمایش اهالی هوا گفت‌وگویی انجام داده‌ایم.

 

با مرور کارنامه کاری شما می‌توان متوجه این قضیه شد که نقش‌های گوناگونی را به لحاظ شخصیتی بازی کرده‌اید. چقدر به ایفای نقش‌های متفاوت علاقه دارید؟
من در کنار بازی در تئاتر در سینما هم فعالیت دارم و این شانس را داشتم که نقش‌های متفاوتی را در تئاتر بازی کنم و بابتش خوشحال هستم... اما در سینما قضیه فرق می‌کند. من در خماری نقش دختری را بازی کردم که با خودم شباهت‌هایی به لحاظ سن و سال و طبقه اجتماعی داشت.

 

در نمایش عاقبت عشاق سینه چاک هم تلاش کردید نقش متفاوتی را در یک اثر اقتباسی بازی کنید؟
برای اولین بار بود که در یک نمایش اقتباسی از یک نویسنده بزرگ خارجی بازی داشتم و کار بسیار موردتوجه مخاطبان هم قرار گرفت. با کارگردان هم در تمرینات تلاش کردیم نقش را سروشکل درستی بدهیم.

 

چه ویژگی‌هایی در نمایش اهالی هوا باعث شد در این کار بازی کنید؟
در وهله اول به خاطر دوستی و هم‌دانشگاهی بودن با کارگردان باعث شد بازی در این نمایش را قبول کنم. در پروسه تمرینات چیزهایی از نمایش کم و نکاتی جدید به متن افزوده شد و در این پروسه نقش‌ها صیقل خورد و آماده عرصه به مخاطب شد. این شکل متن نوشتن هم باسلیقه من همخوانی دارد.

 

به چه متن‌هایی علاقه بیشتری دارد؟
 متن‌هایی مثل همین اهالی هوا که یک مقداری رنگ و بوی شخصی و درونی دارد.

 

آیا با آثار بهمن فرسی آشنا بودید؟
بعد از بازی در این نمایش علاقه پیدا کردم که آثار بهمن فرسی را بخوانم. قلم فرسی جذاب و خواندنی است.

 

بهمن فرسی در دهه پنجاه در سینما هم بازی کرده است؟
 نمی‌دانستم که بازیگر است.

 

چقدر با خاطره به لحاظ شخصیتی احساس قرابت داشتید؟
یک سری خصوصیات مشترک داریم. تصویری که در وهله اول در نمایش از خاطره می‌بینیم یک دختر شارپ و پرانرژی است؛ اما در درونش این‌گونه نیست.

 

آیا دختر درون‌گرایی است؟
کما و بیش این‌گونه است. او دختری آرام با احساسات قوی است. شاید اگر از بیرون به خاطره نگاه کنیم موضع منفی هم در قبالش اتخاذ کنیم.

 

دلیل داشتن این موضع منفی در چه عملکرد خاطره قابل ارزیابی است؟
به خاطر اینکه او وارد رابطه‌ای شده است (رابطه یاسی و روزبه).

 

خاطره موقعی وارد زندگی روزبه شده است که یاسی مدتی است روزبه را ترک کرده و اطلاعی از او وجود ندارد؟
بله اما همانطوریکه در اول نمایش می‌بینیم رابطه یاسی و روزبه عاشقانه بوده است. البته من چنین حسی را ندارم و با شما هم عقیده‌ام.

 

با این تعاریف آیا خاطره شخصیت خاکستری است؟
من خاکستری ندیدمش. خاطره دختری ساده، احساساتی است و دنبال موردعلاقه قرار گرفتن و دوست داشتن است.

 

آدم تنهایی به نظر می‌رسد؟
تنها است و دختر دوست‌داشتنی است.

 

شخصیت خاطره به پیچیدگی شخصیت یاسی نیست؟
 او هم پیچیدگی‌های خودش را دارد و در لحظاتی متوجه نمی‌شویم که او خوشحال است و یا ناراحت. او این تصور را ندارد که خودش را به رابطه‌ای پرتاب کرده است. خاطره دوست دارد یک رابطه عاشقانه درست داشته باشد.

 

نکته حائز اهمیت درباره خاطره این است که به‌اندازه یاسی ادعای روشنفکری ندارد؟
خاطره این ادعا را ندارد و رفتارهایش ساده است.

 

آیا بازی در نمایش‌های مونولوگ سخت‌تر از سایر ژانرهای کاری است؟
بازی مونولوگ علی‌رغم دوست‌داشتنی بودنش کار سختی است. برای من که اولین بار بود که نمایش مونولوگ بازی می‌کردم مواجه‌شدن با حجم سه صفحه مونولوگ برایم خیلی چالش زا بود.

 

جنس بازیتان مینی مال و کنترل شده است. آیا این جنس بازی به دلیل ساختار نمایش بود؟
نقش چنین بازی نیاز داشت و سلیقه کارگردان هم بر این جنس بازی بود. فضای نمایش ایجاب می‌کرد که کار به سمت سادگی و مینی مال برود.

 

بازی برای کارگردانی که خودش سابقه بازیگری دارد چه ویژگی‌هایی دارد؟
بازیگر بودن کارگردان به ما بازیگران کمک های زیادی می‌کند و در موقعیتها مختلف خودش را جای بازیگران قرار می داد و نظراتش را ابراز می کرد.

 

آیا روحیه کنجکاوانه خاطره باعث می شود در زندگی روزبه نکات جدیدی را متوجه بشود؟
بله روحیه کنجکاوانه ای دارد و برای من یک جور شیطنت های شخصیتی خاطره محسوب می شود.

 

چه ویژگی‌هایی باعث شده نمایش اهالی هوا علی‌رغم تبلیغات نه چندان گسترده اش موردتوجه مخاطبان قرار بگیرد؟
بابت این استقبال خوشحالم و متن جذاب و کار خوب گروه باعث چنین استقبالی شده است.

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی




نظرات کاربران