در حال بارگذاری ...
سروش طاهری در گفت‌وگو با ایران‌تئاتر مطرح کرد

در زندگی مدرن امروزی ارتباط عاطفی گم شده است

ایران‌تئاتر: نمایش چند روایت مجهول و روزانه به کارگردانی سروش طاهری نمایشی پر شخصیت و مبتنی بر خرده داستان هایی در باره زندگی آدم های دور و برمان در قالب رئالیستی است که قدرت و تبحر کارگردانی و هدایت بازیگران باعث شده نمایشی حرفه ای، یک دست و خوش ساخت با ریتم مناسب در پیش روی مخاطب قرار بگیرد.

سروش طاهری در سال های اخیر جزو پر کارها و موفق های تئاتر در عرصه بازیگری و کارگردانی بوده است و در نمایش های نظیر بینوایان، مروارید، فیش آباد، بلشویک، خانه پاکیزه و خون ماتیک، پاریس آبی، سفید، قرمز، نمایش آرتور آویی کارگردانی و یا بازی کرده است. وی کارشناس ارشد کارگردانی تئاتر ، عضو هیئت مدیره انجمن هنرهای تجسمی خراسان، بازبین جشنواره نمایشنامه خوانی خراسان (سه دوره) و داور جشنواره تئاتر کوتاه دانشجویی بوده است. طاهری در 2 فیلم سینمایی و 10 فیلم تلویزیونی و 12 سریال و 50 تئاتربازی کرده است. طاهری در زمینه تالیف و نگارش کتاب های تخصصی هنری  هم اثر گذار و موفق است و چند مقاله در خصوص فرهنگ و رسانه، بازیگری جنگ و نمایشنامه خوانی نوشته است. سروش طاهری رتبه اول بازیگری جشنواره بین المللی تئاتر مقاومت، رتبه اول بازیگری چهارمین و هشتمین دوره تئاتر ماه، بهترین بازیگر تئاتر خراسان(سه دوره)، رتبه اول بازیگری مرد ششمین تئاتر بانوان ایران، کارگردان نمونه سال، برگزیده بازیگری مرد در بخش مسابقه مرور تئاتر ایران سی و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر را برای بازی در نمایش سنگ بست به دست آورده است و همچنین برای بازی در نمایش مدریک مورد تقدیر در بخش تازه های تئاتر ایران قرار گرفت. در این نمایش عارفه احمد پور، ریحانه اسماعیلی، رضا ایزدخواه، محسن برغمدی، سعید تقوایی، محمد حسن ثنایی، محمد جاوید، شیما حکیم پور، دنیا حیدری، امیر ارسلان خالویی، سارا خسروی، آوا صدر، نساء عبدالملکی، محمد علی عسگری، الهام قندهاری، کسری محمدی، آرون مزین، سعید مصطفایی، حسین ملامحمدمهدی، علی رضا موسوی و محمدعلی واعظی بازی داشتند. با طاهری در باره اجرای نمایشش در جشنواره تئاتر دانشگاهی  و ویژگی اجرا گفت وگویی انجام داده ایم.

 

ساختار نمایش چند روایت مجهول و روزانه مبتنی بر خرد داستان هایی است؛ به چه دلیل این شیوه را انتخاب کردید؟

متن شهرام کرمی تشکیل شده بود از خرده داستان هایی از زندگی روزمره مردم و در میان چند تا از داستان‌ها ساختاری مجهول داشت. چون این نمایش را با شاگردانم کار کردم دوست داشتم در آن دو ویژگی وجود داشته باشد؛ بنابراین به دنبال نشان دادن شخصیت های عجیب و غریب نبودم و در ضمن متنی را انتخاب کردم تا  پر شخصیت باشد.

 

آیا همه بازیگران نمایش از شاگردان خودتان هستند؟

بله، سالها با اینها کار کرده ام.

 

 یکی از ویژگی های قابل اشاره نمایش بازی های روان و درست بازیگران آن است ؟

در چند اجرای که در جشنواره تئاتر دانشگاهی داشتیم، تعدادی از دوستان کارگردان بعد از دیدن اجرا چندتایی از آنها را انتخاب کردند.

 

این درست و روان بازی کردن آیا به نوع بازی گرفتن شما مرتبط است و یا خود بازیگران هم استعداد لازم را داشتند؟

ببینید همه عوامل در این مسئله دخیل بود. برای روی صحنه بردن این اجرا سه و ماه و نیم تمرینات مستمر داشتیم. از دل همین گروه دوتا از بچه ها توانسته اند نمایشی را بعدا کارگردانی کنند و بنابراین شکل گیری این گروه باعث شد برای این جوان ها فرصت کار کردن به دست بیاید و آموزشی که دادم موثر باشد.

 

مجهول بودن روایت داستان در چند بخش  نمایش باعث جذابیت بیشتر دیدن نمایش برای مخاطب می شود؟

زمانی که مجهول بودن داستان در بخشی از نمایش وجود ندارد، من آن در کارگردانی انجام داده ام. مثل بخش دوم نمایش درباره زندگی زوج جوان که برای هم پیغام می گذارند. در این بخشها تاکیدم روی گم شدن رابطه عاطفی بین آدمها است و معتقدم تراژدی مدرن عدم ارتباط بین آدم ها است. در زندگی روزمره ارتباط عاطفی گم شده است.

 

یکی دیگر از موضوعاتی که خیلی موجز و کارا به آن پرداختید بحث استحاله پیدا کردن آدمها به خصوص در بخش مطب پزشکان زنان است؟

بله، در بخشی هم که مردان پاپیون زرد دارند هم این استحاله سریع دیده می شود. شهرام کرمی نویسنده متن بعد از دیدن اجرا گفت از دیدن این اجرا شگفت زده شده ام و کار را خیلی خوب توصیف کرد. قصد داریم این کار را برای حضور در جشنواره تئاتر فجر هم ارائه کنیم.

 

نکته مهم در داستان نمایش این است که برای هر مخاطبی قابل فهم و مابه ازا دار است؟

هر کدام از قصه های نمایش حداقل یکباری برای ماها رخ داده و در موقعیتی مشابه قرار گرفتهایم و بنابراین مخاطب با نمایش همذات پنداری می کند.

 

متن نمایش یک جورهایی شبیه نوشته های کوتاه ریموند کارور است؛ چقدر به این مسئله اعتقاد دارید؟

من هم با شما هم عقیده ام. در تمام آثار شهرام کرمی شخصیت‌های نمایش نامه هایش متعلق به طبقه متوسط هستند که بخش عمده ای از جامعه را شکل می دهند. در این اثر در حین اجرا تلاش کردم تاکیدات هنری که جایش در متن خالی بود را پر رنگ تر نشان بدهم و این امر بوسیله غلو کردن برخی از عناصر و نوع نگاه انجام دادم.

 

یکی از ویژگی های نمایش این است که هر چقدر به جلو می رویم فضای داستان ها روبه شیرینی و شادی می رود و دیگر خبری از چالش های زن و شوهری بخش های اول نمایش نیست؟

بله، دلیل وجود چنین ساختاری این است که حوصله مخاطب در حین دیدن نمایش سر نرود و همچنان فضای نمایش برای مخاطب جذابیت داشته باشد. دو سه بخش آخر نمایش به لحاظ موضوعی و فضایی بسیار شاد و خوش رنگ دارند.

 

از لهجه هم در بخش هایی از نمایش استفاده به جایی انجام دادید؟

از لهجه های خراسانی، اصفهانی و غیره استفاده کردیم و  در حین تمرینات از بازیگران خواستم که از ته لهجه هایی استفاده کنند و در تمرینات از هر کدامشان می پرسیدم که روی چه لهجهای تسلط دارند و اتود زدیم و به فرم فعلی در اجرا رسیدیم.

 

در این دو ساله اخیر در بحث بازیگری و کارگردانی بسیار فعال حضور دارید. این مسئله برایتان چه ویژگی هایی دارد؟

پر کار بودن خستگی و چالش های را به وجود آورد و زندگی شخصیم را تحت الشعاع قرار می دهد و دلیلش هم عدم وجود امنیت شغلی است. من سروش طاهری کارشناس ارشد کارگردانی  و مدرس دانشگاههای مختلف، اگر مدام کار نکنم و از این اجرا به آن اجرا نروم، زندگیم مختل می شود. تازه الان که سالی 7 – 8 کار بازی و یا کارگردانی دارم، وضعیت مالی زندگیم چندان ایده ال نیست.

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی




نظرات کاربران