نگاه عباس جمالی به اشتراکات یک بازی جمعی به بهانه برگزاری جام جهانی 2018
فوتبال و تئاتر دوشکل متفاوت یک جریان هستند
ایرانتئاتر:فوتبال محل بروز و ظهور انرژیهای سرکوبشده در تمام کشورهاست.
به گزارش ایرانتئاتر، جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ بیست و یکمین دوره جام جهانی فوتبال است که از ۱۴ ژوئن تا ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۸ (۲۴ خرداد تا ۲۴ تیر ۱۳۹۷) در کشور روسیه در حال برگزاری است. به همین مناسبت در طی یادداشتهایی از هنرمندان مختلف، به دیدگاههای هرکدام درباره رابطه بین فوتبال و تئاتر میپردازیم.
عباس جمالی؛ بازیگر، کارگردان و نویسنده، متولد 1364 است. او در آثار نمایشی چون مالی سویینی، P2 ، ویران، اسم، مصاحبه، خرس، شنا ممنوع، درستکارترین قاتل دنیا، نقل سرخ و قهوه قجری ایفای نقش کرده است و پیش از این نیز در فستیوال «مونولیو» (جشنواره تکگویی گروه تئاتر لیو) کارگردانی نمایش عکس من را برعهده داشته است.
جمالی همچنین نویسندگی نمایشهایی همچون فرکانس و بازی در سیمرغ را نیز در کارنامه خود دارد.
او در ارتباط با این رابطه عنوان کرد:
هر حرکت یا بازی جمعی مانند فوتبال و تئاتر دارای تراوشات همسان اند و ریشههای یکسانی دارند ،اما این دو شکلهای متفاوتی از یک جریان هستند.این ریشههای یکسان این است که انسانها برای تماشا، ستایش یا نکوهش کنار هم جمع میشوند. اگر بخواهیم ریشههای انسانی آن را در نظر بگیریم؛ آن است که یک نیاز اصیل؛ که در کنار هم قرار گرفتن انسانها است، تمام افراد از پیشا تاریخ تاکنون را دور هم جمع کرده است. فوتبال جز ورزشها و گردهماییهای جمعی در جهان است که گسترش زیادی دارد و چیزهای زیادی را در سیطره خود قرار داده است. حتی میتوان راجع به تاثیراتی که بنگاههای اقتصادی و سیاستهای کشورها در این زمینه داشتهاند صحبت کرد. فوتبال محل بروز و ظهور انرژیهای سرکوبشده در تمام کشورهاست؛ اما در تئاتر گردهم جمع میشوند که راجع به هدفمند شدن، اشکال مختلف و نقصانهای این انرژی صحبت کنند؛ به همین دلیل تئاتر خیلی خوشایند قدرتها نبوده است. به ایندلیل که فوتبال محل آزادسازی انرژیهاست؛ آسیب کمتری نسبت به تئاتر دارد؛ انسانها این انرژیها را تخلیه میکنند و دوباره به فضای واقعی زندگی بازمیگردند. اما تئاتر این کار را به صورت برعکس انجام میدهد و میخواهد آن قسمتهایی که انسانها سرکوب شدهاند را نشان دهد.