کاروانی ها، کاروان سالاری افتاده است از پا، چیست تدبیر؟

صدرالدین شجره، شاگرد بلافصل اکبر رادی و گیله مرد خطه کوچک خان، داس اجل را بر گرده ی خویش پذیرفت و چونان درختی تناور و بالابلند رخ در نقاب خاک تیره کشید.
صدرالدین، دکتر رشیدپور، برنامه چشم انداز رادیو، در سال ۱۳۵۱، منتقد من و مجری صدرالدین شجره.
سال ها با هم بودیم. به یاد دارم که در برنامه ای من فیلم دوازده مرد خشمگین سام پکین پا را نقد کردم و شجره گفت مومن چه خوش گفتی، بنازم چشم مستت را...
و حالیا چه بگویم،
دیگر هیچ،
گریه هم کاریست....