آشغال مرد روایتی از جهان امروز است

در دنیای آشفته حال که تمام جهان بشریت روی به هبوطی ناگزیر است، جز ظلمات جنگ و مرگ و خشم به چشم نمی خورد.
نمایش آشغال مرد روایتی از جهان امروز است که چندین روایت نامرتبط را به تصویر می کشد که در پایان چون پسامدرنیته ارتباط ساختاری شکل می گیرد، در درون مایه  داستان و سیر دراماتیکی اثر ما با پدیده ناتورالیستی (طبیعت گرایی) روبرو هستیم که قیاسی برای فرار از رک گویی بوده و طبیعت جانوری را در تشبیه جامعه بشری نمو داده است.
در شیوه اجرایی کارگردانی اثر ما شاهد آن هستیم که تصاویر به صورت نا همگون و انتزاعی یا گزاره گرایانه ( اکسپرسیونیست) نقش می شود، کارگردان همچون نقاشی ساختار اثر خود را با میزانسن های شکسته، نورهای نا همگون، اغراق و برجسته سازی خواهان فرار از دایره  جهانی پر از وحشت می شود.
در این اثر منقطع بودن نور ذهن مخاطب را اندکی مخدوش می کند و تکرار نور قرمز رنگ کمی به بدنه ی اجرا لطمه وارد می کند.
بازیگران این اثر با توجه به اینکه از دل کارگاه های آموزش بیرون آمده اند (البته به جز بازیگران شاکله کار) با توجه به تجربه اندک اما لحظات خوب و دلنشینی برای مخاطب خلق می کنند.
نمایش آشغال مرد در واقع با محوریت مرگ، جنایت و جامعه ای از هم گسیخته با شیوه اکسپرسیونیست اجرا می شود که به درستی فضای امروز جهان را به تصویر می کشد.