چهل سال زندگی تئاتری فریدون پارسانژاد
«تراموایی به نام توفان» به بازار کتاب عرضه شد
«تراموایی به نام توفان؛ چهل سال زندگی تئاتری فریدون پارسانژاد» به قلم دکتر فریدون پارسانژاد کارگردان، گریمور، مجسمهساز و مدرس مطرح تئاتر و موسس «استودیو آزاد هنرپیشگی توفان» بعنوان تنها مرکز تدریس سیستم استانیسلافسکی در کشور آلمان، توسط نشر روناس منتشر به بازار کتاب عرضه شد.
به گزارش ایران تئاتر، کتاب «تراموایی به نام توفان؛ چهل سال زندگی تئاتری فریدون پارسانژاد» روایتی خودمانی و بیپرده از 4 دهه زندگی و فعالیتهای تئاتری دکتر فریدون پارسانژاد کارگردان، گریمور و مدرس مطرح ایرانی ساکن آلمان است که در دو هزار نسخه توسط نشر روناس به بازار کتاب عرضه شده است.
فریدون پارسانژاد روایت چهار دهه زندگی و فعالیت تئاتری خود را طی سالهای 1338 تا 1378 با یکی از جملات قصار ویلیام شکسپیر با این مضمون که «تمام چهان یک صحنه تئاتر است که روی آن انسانها بازی میکنند.» آغاز کرده است.
این هنرمند مطرح تئاتر بعد از پیشگفتار و مقدمهای کوتاه، 40 سال فعالیت عاشقانه خود در تئاتر را در 5 فصل به رشته تحریر درآورده است. فصل اول «سالهای کودکی؛ عشق دائمی و تزلزل ناپذیر به تئاتر و سینما»، فصل دوم «سالهای دبیرستان؛ دوره تئاتر آماتوری»، فصل سوم «سالهای آناهیتا سینما و تئاتر ملی ایران (دورهی تئاتر علمی)، فصل چهارم «سفر به آلمان؛ دوره تحصیل و کار، تئاتر دولتی استان برمن» و فصل پنجم «سالهای Sturm - استودیو طوفان».
فریدون پارسانژاد 20 فروردینماه سال ۱۳۲۲ در تهران متولد شد در دوران کودکی و سالهای دبستان و دبیرستان پیوسته پیشقدم فعالیتهای هنری مخصوصاً تئاتر بود. او در سالهای 1338 و 1339، در مسابقات نقاشی دبیرستانها رتبه سوم و اول را بدست آورد و موفق به دریافت جوایز و حکم وزیر فرهنگ وقت گردید. در آن سالها در دبیرستان هدف تهران، نمایشهای رادیویی اجرا و یک روزنامه هنری سیاسی و ادبی منتشر میکرد. سال ۱۳۳۸ در ۱۶ سالگی، اولین تئاتر دائمی دبیرستانی ایران را در دبیرستان امروز تهران افتتاح کرد و در عرض یک سال تحصیلی ۷ برنامه روی صحنه آورد. در آن اجراها نگارش نمایشنامه، کارگردانی، گریم و ساخت دکورها را بر عهده داشت. پس از اتمام تحصیلات دبیرستانی در امتحان ورودی هنرپیشگی قبول شد و وارد اولین مدرسه «سیستم استانیسلافسکی»، «آناهیتا»، بنیانگذار علمی بنیانگذار تئاتر علمی در ایران وابسته به فرهنگ و هنر وزارت فرهنگ و هنر شد.
در سال های تحصیل در آناهیتا برای تامین مخارج زندگی خود اجبارا به کارمندی دولت، تدریس نقاشی در موسسه فرهنگی هنری کاخ کودکان به اشتغال داشت و خبرنگار هنری چند روزنامه و مجله در تهران بود. همزمان با تحصیل هنرپیشگی نزد استاد مصطفی اسکویی در نمایشنامههایی که در تهران و ۲۳ شهر بزرگ و کوچک ایران برگزار شد نقشهای متعددی را ایفا کرد. او در سال ۱۳۴۶ به دلیل شرایط خفقانآور سیاسی اجتماعی و هنری، به ویژه تئاتر در آن زمان ایران را به قصد تحصیل در رشته سینما به مقصد برلین ترک کرد. در برلین وارد آکادمی فیلم شد و در موسسه گوته به تحصیل زبان آلمانی پرداخت.
در سال 1988 با رساله و کارآموزی های لازم موفق به اخذ دیپلم کارگردانی شد و با اخذ اجازه تدریس، «استودیو آزاد هنرپیشگی توفان» اولین مدرسه هنرپیشگی استان برمن را افتتاح کرد. در سالهای 1988 تا 2000 این استودیو یگانه مرکز ندریس سیستم استانیس لافسکی در آلمان بود.
اسودیو توفان از سال ۱۹۹۱ به عضویت مرکز بینالمللی استانیسلافسکی و انستیتو بینالمللی تئاتر درآمده و پارسانژاد در سال ۱۹۹۵ به دلیل مجموعه فعالیتهای استودیو توفان و نگارش کار علمی (Dissertation) موفق به دریافت دکترای افتخاری تئاتر شد. همچنین او طی سالهای 1990 تا 1996 سخنرانیهای متعددی درباره سیستم استانیسلافسکی در شهرهای مختلف اروپا از جمله لندن، پاریس، هانوفر، بوخوم، هامبورگ، برلین، مسکو و... ایراد کرد و از پاییز ۱۳۸۰ نیز مقام استاد آکادمی هنرهای نمایشی ایران را از آن خود کرد.