یه عالمه بازیگر حرفه ای؛ تالار مولوی ساعت بیست

خیلی کم اتفاق می افتد برسم نمایشی را ببینم یا بینیم که زیاد هم خوب نیست ، اما گاهی به قول خودمان از دست بچه ها جیم میزنیم ، سال هاست رحمت امینی عزیز را میشناسم از زاویه یک دوست و دکتر امینی از منظر یک فرد آکادمیک با هم چند کار خوب داشته ایم  فکرکنم  از سال هشتاد و چهار با هم آشنا هستیم شاید هم کمی عقب تر ،
امشب «خدایگان» وودی آلن را در سالن مولوی دیدم بدون اینکه از زاویه، خب حالا چه تئاتری هست و فلان بهمان نگاه کنم نه، بلکه ببینیم یک نمایش ما را تا کجا با خود میبرد به دنیای متن ، بازی ها و کارگردانی و اجرای نمایش ، ما لذت بردیم و کیف کردیم ، از شروع خوب و پایان عالی ، ریتم خوب و سادگی اجرا ، لباسهای قابل فهم و کاربردی ، دنیای ذهنی عجیب غریب و بی نظیر وودی آلن و شیطنت ها و خلاقیت کارگردان  و البته با شناختی که من دارم حتما خلاقیت بازیگران در تمرینات در کمک کردن به کارگردان در جهت اجرای جذاب نمایش ، چون رحمت امینی این خصوصیت خوب را دارد تا آزاد بگذارد بازیگرش را و او  تخیل خود را بست و پرورش دهد و از این مجال استفاده می برد بر خلاف کارگردانان دگم و بسته ای که مثل چوب خشک می مانند و اساسا قابل تغییر نیستند ، بازیهای عالی و دوست داشتنی.
دوستانم مرا برای لحظاتی ممتد آنچنان سرمست کردند که فقط لذت بردم ،  وحید آقاپور ، سام کبودوند,  سارا الهیاری ، نوید جهانزاده و بقیه همه عالی بودند ، آنقدر صحنه های جالب در نمایش وجود دارد که تو توقعی غیر از آن نداری چون قرار هست متنی سیال از وودی آلن ببینی با داستانک های بی نظیر ، حتما حتما حتما نمایش خدایگان را ببینید ، نیازی نیست بلیط صدو پنجاه هزار تومنی بخرید یه عالمه بازیگر حرفه ای آنجا هستند. تالار مولوی ساعت بیست.