در حال بارگذاری ...
در هفدهمین نشست نقد صحنه در فرهنگسرای ارسباران مطرح شد:

کوروش سلیمانی: تئاتر برای من مثل یک غار کشف نشده است

هفدهمین نشست نقد صحنه با حضور کوروش سلیمانی، علی‌رضا نراقی و بهزاد صدیقی عصر روز شنبه ۲۴ آذر ماه ۹۷ با همکاری موسسهٔ افرامانا و بررسی و گفت وگو دربارهٔ نمایش«خرده نان» در سالن استاد ذوالفقاری فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.

به گزارش ایران تئاتر در این نشست نقد صحنه، کوروش سلیمانی (بازیگر و کارگردان تئاتر)، علیرضا نراقی (منتقد و پژوهشگر تئاتر) و بهزاد صدیقی (نمایش نامه نویس و دبیر نشست های نقد صحنه)، نمایش «خرده نان» را مورد بررسی قراردادند و دربارهٔ این اثر گفت وگو کردند.
 بر اساس این گزارش، در این نشست ابتدا بهزاد صدیقی(نمایش نامه نویس و دبیر نشست های نقد صحنه) با اشاره به این که تئاتر خرده نان یک اجرای بی ادعا و شسته رفته از نمایشنامهٔ لویی کالافرت است، گفت: تئاتر خرده نان، از بی تفاوتی انسان های امروز و یکنواختی زندگی شان می گوید.
صدیقی در یادآورشد: خرده نان با انتخاب های درست عوامل صحنه توسط کارگردان و بازی های روان و درست و به اندازه و البته محکم به اجرای یکدستی رسیده است و علارغم این که در متن اتفاق دراماتیک خاصی نمی افتد اما پر از لحظه های تأثیرگذار است و اجرای چنین نمایشنامه ای که فراز و فرور خاص یا تعلیق و اتفاق های غیره منتظره ای ندارد، کار سختی اسن و مثل راه رفتن روی لبهٔ تیغ است.
در ادامهٔ این نشست، کوروش سلیمانی (بازیگر و کارگردان تئاتر) ابتدا با اشاره به فعالیت های کارگردانی خود در دوران دانشجویی اش گفت: در دورهٔ تحصیلات دانشگاهی در رشتهٔ کارگردانی تئاتر چندین نمایش را کارگردانی کردم و به روی صحنه بردم که از جملهٔ آن ها می توانم به تئاترهای چندوچون به چاه رفتن چوپان، چای تلخ، پیک نیک در میدان جنگ، مسافران و ... اشاره کنم.
این کارگردان هم چنین گفت: حرفهٔ کارگردانی را با همهٔ رنج ها و سختی های آن دوست دارم و علاقه مند هستم سالی یک بار اثری را به روی صحنه بیاورم.
سلیمانی در ادامه تصریح کرد: با متن خرده نان در سال 90 آشنا شدم و پس از خواندن آن در همین سال این نمایشنامه در گوشهٔ ذهنم نشست تا این که تمرینات آن را از مهر ماه 97 آغاز کردم. به دلیل محدودیت های مالی برای تولید تئاتر دوست داشتم اثر جمع و جوری را به روی صحنه ببرم. از آن جا که متن اتفاق خاصی در متن وجود نداشت، می بایستی در اجرا جذابیت آن را بالا می بردیم. از طرفی دوست داشتم در طراحی صحنه آنچه که با سینا ییلاق بیگی به عنوان طراح صحنه به توافق رسیده بودیم، واقعن چیزی را کم نگذاریم.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا در انتخاب بازیگرانش از ابتدا این دو بازیگر بودند، گفت: بله خوشبختانه نخستین گزینه های من برای ایفای نقش های شوپه و شوپت، رضا بهبودی و آناهیتا اقبال‌نژاد به عنوان بازیگر این دو نقش بودند. من حتا به گزینه های چهارم و پنجم برای ایفای این نقش ها فکر کرده بودم که دیگر حتا به گزینه های دوم و سوم هم نرسید. برای ایفای این دو نقش جدا از استعداد و توانمندی بازیگری،  بازیگرانی می خواستم که تیپ و شکل شان به آدم های اروپایی نزدیکی و شباهت ظاهری داشته باشند.
این کارگردان تئاتر گفت: مسئلهٔ این نمایش بی تفاوتی انسان و  بحران میان سالی و زناشویی است. زوج میان سالی که زندگی یکنواختی دارند.
در بخش دیگری از این نشست علیزضا نراقی(منتقد و پژوهشگر تئاتر) گفت: در تئاتر خرده نان زندگی روزمره یک زوج میان سال تصویر شده و سکون آن ها در زندگی روزمره شان است. ما یکسری اتفاقات پیرامن زندگی آن ها را که در بیرون از منزل شان  می افتد، نمی بینیم. تنها اتفاق دور و بر آن ها همین سروصدای جلوی آپارتمان شان  است و یا این که مرد می گوید چطور است یک سگ بخرند؟ اما هیچ کدام از آن ها منتهی به اتفاق نمی شود. همین تضاد ظاهری که در فکر و زندگی شان وجوددارد، باعث می شود تماشاگر  خودش را در این شخصیت های زن و مرد ببیند.
این منتقد تئاتر هم چنین یادآور شد: در این نمایش آدم ها این زندگی پرملال و روزمرگی را معناسازی می کنند. با وجود این چیزی نیست که دوست نداشته باشد. این متن اگرچه زندگی یکنواختی را به نمایش می گذارد اما اصلن مثل آثار ابزورد نیست چون در این اثر برخلاف آثار ابزورد تماشاگر با شخصیت ها احساس نزدیکی و سمپاتی می کند. زن شکسته شده و به آرزوهایش نرسیده و مرد دنبال اتفاقی است که زندگی اش را تغییر بدهد. او به حاشیهٔ امن وابسته است.
نراقی در خصوص اجرای این اثر گفت: در این اجرا ما شاهد سکون و سکوت لحظه های بازی و زندگی آن ها هستیم. برخلاف اغلب بازیگران ایرانی که از هیچ کار نکردن برای ایفای برخی از نقش ها می ترسند، در این اجرا بازیگران، بازی های درسکوت و بدون ترسی را شکل می دهند و به راحتی این نوع بازی را از خود به نمایش می گذارند.
این منتقد اضافه کرد: در این اجرا شکاف عمیقی را شاهد هستیم که بین داخل و بیرون از خانه شخصیت ها دیده می شود. اولین نکته این که سکون در اجرا کاملن حس می شود. میزانسن های ساده ای برای اجرا طراحی شده و در واقع  شخصیت زن خانه به این زندگی میزانسن می دهد. لحظه ها و پاسکاری های بازی بین دو بازیگر به خوبی و درستی انجام می شود و اتفاق می افتد. دو شخصیت نمایش می خواهند در ساحل امن خود وفادار بمانند.
کوروش سلیمانی در ادامه گفت: من برای به صحنه بردن این اثر از آثار سینما و تئاتر که همراه با سکون و سکوت بود بیشتر تأثیر گرفتم تا از آثار شلوغ و پر تحرک سینمایی و تئاتری... شخصیت شوپه و شوپت به هم نزدیک ند و در عین این که منفعل ند اما در عمل یکسان ند اما نمی توانند کاری کنند. این ها گویی نمایندهٔ آدم های دوران مدرنیسم هستتند. انگار باید این ها باشند تا برای همهٔ آدم های پیرامون ما دلسوزی کنند.
وی در پایان سخنان خود در این نشست گفت: تئاتر برای من مثل یک غار کشف نشده است. با نور انداختن بر تاریکی های آن آرام آرام تصاویر روی دیوارهای آن پیدا و آشکار می شود و بعد که از آن خارج می شویم، گویی معجزه ای رخ می دهد.

 بهزاد صدیقی در پایان این نشست تصریح کرد: تئاتر خرده نان در این بلبشوی اجراهای تئاتر و فضای فرهنگی، به درستی متن نمایشنامه را در روی صحنه نشان می دهد که همهٔ این ها مرهون هدایت و انتخاب های درست عوامل صحنه و مطالعهٔ کافی از  سوی کارگردان صحنه است که هم اجرای یکدستی را پیش روی تماشاگران قرار می دهد و هم از با به کارگیری زبان نشانه و نشانه شناسی درام بر محتوا و غنای اثرش می افزاید.
گفتنی است در بخش پایانی این نشست لوح تقدیری از طرف مدیریت فرهنگی هنری منطقهٔ سه و رئیس فرهنگسرای ارسباران به هر یک از مدعوین آن اهدا شد.




مطالب مرتبط

نگاهی به نمایش «یکی نبود، یکی بود» نوشته رها جهانشاهی و کار علی کوزه‌گر

همچون رقصی فاقد بدن
نگاهی به نمایش «یکی نبود، یکی بود» نوشته رها جهانشاهی و کار علی کوزه‌گر

همچون رقصی فاقد بدن

علیرضا نراقی: با تحولات تئاتر معاصر مفهوم میزانسن به‌مثابه امری بنیادین در هنر نمایش، دچار دگرگونی ماهوی شد. این بدان معنا نیست که میزانسن جایگاه و اهمیت خود را در ظهور یک اجرا از دست داد، بلکه تئاتر ...

|

جمعه ۲۹ دی‌ در تالار ناصری خانه هنرمندان

آیین پایانی دهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی ایران برگزار می‌شود
جمعه ۲۹ دی‌ در تالار ناصری خانه هنرمندان

آیین پایانی دهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی ایران برگزار می‌شود

طی نشستی که امروز، (سه‌شنبه ۲۶ دی) در خانه تئاتر برگزار شد، محمد رحمانیان، دبیر دهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی ایران با همراهی بهزاد صدیقی، دبیر اجرایی این جایزه، پوستر این رویداد هنری را رونمایی کردند و به ارائه توضیحاتی درباره روند برگزاری این دوره از جایزه ...

|

در هفتمین نشست «صدای نمایشنامه‌نویس»

بهزاد فراهانی، نمایشنامه‌ جدیدش را برای مخاطبان خواند
در هفتمین نشست «صدای نمایشنامه‌نویس»

بهزاد فراهانی، نمایشنامه‌ جدیدش را برای مخاطبان خواند

بهزاد فراهانی، نمایشنامه‌نویس، بازیگر و کارگردان پیشکسوت تئاتر، در هفتمین نشست «صدای نمایشنامه‌نویس»، یکی از جدیدترین نمایشنامه‌هایش را خواند و درباره‌ این اثر با مخاطبان گفت‌وگو کرد.

|

نگاهی به نمایش «وقتی آنقدری که باید همدیگر را زجر داده‌­ایم»

بیان تئاتری زیر نور سینمایی
نگاهی به نمایش «وقتی آنقدری که باید همدیگر را زجر داده‌­ایم»

بیان تئاتری زیر نور سینمایی

علیرضا نراقی: نمایشنامه «وقتی آنقدری که باید همدیگر را زجر داده‌­ایم»، نوشته مارتین کریمپ، نویسنده بریتانیایی که این روزها توسط مجتبی جدی در تماشاخانه انتظامی خانه هنرمندان ایران به صحنه ...

|

نگاهی به نمایش «سلام، خداحافظ» نوشته آثول فوگارد و کار شهاب حسین‌پور

پدر در زیرزمین زنده است
نگاهی به نمایش «سلام، خداحافظ» نوشته آثول فوگارد و کار شهاب حسین‌پور

پدر در زیرزمین زنده است

علیرضا نراقی: نمایشنامه «سلام، خداحافظ» نوشته مشهور و بارها اجراشده‌ آثول فوگارد، نویسنده اهل آفریقای جنوبی، مدتی است که به کارگردان شهاب‌الدین حسین‌پور در تالار حافظ به صحنه می‌رود. این ...

|

با کارگردانی کورش سلیمانی

«توافق‌نامه» برای نخستین بار در ایران اجرا می‌‌شود
با کارگردانی کورش سلیمانی

«توافق‌نامه» برای نخستین بار در ایران اجرا می‌‌شود

کورش سلیمانی، نمایشنامه «توافق‌نامه» به قلم فیلیپ کلودل، نویسنده معاصر فرانسوی را برای اولین بار در ایران روی صحنه خواهد آورد. او به همراه بهنام تشکر و رامین ناصرنصیر، بازیگران این اثر اجرایی را تشکیل می‌دهند.

|

نگاهی به نمایش «سیزده‌بدر» نوشته محمود احدی‌نیا و کار حسین میرزامحمدی

وقتی خانه پدری پوسیده بود
نگاهی به نمایش «سیزده‌بدر» نوشته محمود احدی‌نیا و کار حسین میرزامحمدی

وقتی خانه پدری پوسیده بود

علیرضا نراقی: رئالیسم به‌مثابه یک سبک در تاریخ هنر و ادبیات داستانی و دراماتیک در زمینه‌ای از جبر و موجبیت محقق می‌شود، از این نظر رئالیسم به منطق تراژدی‌ها نزدیک است. این اتکا به جبر برآمده از ...

|

کانون نمایشنامه‌نویسان و مترجمان تئاتر ایران برگزار می‌کند

پنجمین نشست «صدای نمایشنامه‌نویس» با حضور شکوفه آروین
کانون نمایشنامه‌نویسان و مترجمان تئاتر ایران برگزار می‌کند

پنجمین نشست «صدای نمایشنامه‌نویس» با حضور شکوفه آروین

پنجمین نشست «صدای نمایشنامه‌نویس» با خوانش «درماندن در وضعیت آخر» توسط شکوفه آروین، نمایشنامه‌نویس این اثر در تماشاخانه استاد جوانمرد برگزار می‌شود.

|

نگاهی به نمایش «عروسی خون» نوشته فدریکو گارسیا لورکا و کار قطب‌الدین صادقی

تن در خون و تراژدی در آیین
نگاهی به نمایش «عروسی خون» نوشته فدریکو گارسیا لورکا و کار قطب‌الدین صادقی

تن در خون و تراژدی در آیین

علیرضا نراقی: تراژدی‌های فدریکو گارسیا لورکا ریشه در فرهنگ عامه و اسطوره دارد. همین تکیه بر داستان‌ها و باورهای عامیانه به کشمکش نمایشنامه‌های او وجهی آیینی بخشیده است. نمایش «عروسی خون» در ...

|

نظرات کاربران