تئاتر باعث شد در سینما حضور موفق داشته باشم

آرزو نبوت فارغ‌التحصیل رشته ادبیات نمایشی و بازیگری از دانشگاه سوره است و در کنار بازیگری به نویسندگی نیز مشغول است. این بازیگر مستعد نسل جوان نزدیک به یک دهه است که در حوزه بازیگری در سینما، تئاتر و تلویزیون فعالیت می‌کند. او در تئاتر با کارگردانان صاحب سبک و نام آشنایی از قبیل سید علی موسویان و سیاوش طهمورث همکاری داشته و در تلویزیون هم در سریال «علی‌البدل» سیروس مقدم در یک نقش رئالیستی و جذاب حضور موفقی داشت. نمایش «مجلس سیاه بازی ناز کنیز» به کارگردانی داوود معینی‌کیا (بازیگر)، نمایش «ازدواج آقای می سی سی پی» به کارگردانی احسان فلاحت پیشه (بازیگر)، خوانش نمایشنامه «اولد سیبروک» وودی آلن (بازیگر)، نمایش «کمدی مارمالاد» به کارگردانی محمد رضا آزادفر (مجری طرح)، نمایش «ساعت ۲۰» به کارگردانی سید علی موسویان بازیگر، نمایش «سه شب با مادوکس» به کارگردانی شادی اسدپور بازیگر، نمایش «اجراخوانی دادگاه فِهمه»، «متهم گالیلئو گالیله» به کارگردانی سحران راشد بازیگر، نمایش «پیشنهاد می‌شود» به کارگردانی عباس عبدالله زاده بازیگر، از جمله کارهای مهم کارنامه کاری نبوت محسوب می‌شوند. وی در دوران بازیگری‌اش جوایزی نظیر: بهترین بازیگر زن  بخش بین‌الملل سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در نمایش «سفر به نهایت دور»، دریافت جایزه سوم برای بازی در نمایش «یک شاخه گل سرخ» در نخستین سوگواره خمسه را به دست آورده است. «ازدواج آقای می سی سی پی» اثر فردریش دورنمات، ترجمه حمید سمندریان به کارگردانی احسان فلاحت‌پیشه  دی  و بهمن ماه ساعت 19 در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفته است. بازیگران این اثر نمایشی محمدصادق ملک، آرش فلاحت‌پیشه، آرزو نبوت، محمدرضا مالکی، مهدی نصرتی، سیدجواد حسینی و پریسا صنعت‌کار هستند. فلاحت‌پیشه پیش از این نمایش را سال 94 در سالن استاد ناظرزاده تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه آورده است. دیگر عوامل این نمایش عبارتند از: مشاور کارگردان: حبیب‌اله دانش، گروه بازی‌سازان: کوشا ابراهیمی، پوریا ابوذری، شراره آشوری، پوریا بیات، عرفان حق‌روستا، علیرضا رشیدی، شبنم زارعی‌پور، مائده شهوازیان، آرش طباطبائی، سارا فتحی، ملینا فیاضی، کامران کندی، آرزو لشگری، مهدی محمدی، رکسانا نوربخش و آوا وفاداری، بازنگری و تنظیم مجدد متن: حبیب‌اله دانش، روزبه حسینی و احسان فلاحت‌پیشه، طراح صحنه: سینا ییلاق‌بیگی و احسان فلاحت‌پیشه، طراح لباس: الهام شعبانی، طراح گریم: عاطفه ابیضی، طراح نور: رضا خضرایی، آهنگساز و طراح صوت و افکت: محمد اسلامی، دستیار طراحی فضای صوتی: پدرام سلیمانی، نوازنده ساکسیفون: امیرحسام زبردست، نوازنده ویولن‌سل: شقایق نجاتی، نوازنده پرکاشن و درامز: پدرام سلیمانی، نوازنده پیانو: نیما رئیسی، نوازنده گیتار و آوا: پریا سمیع، ترانه‌سرا: امید صادقی، مربی آواز گروه بازی‌سازان: فرزاد برهمن، طراح پوستر و بروشور: مازیار تهرانی، تصویرساز: امین منتظری، دستیار کارگردان و برنامه‌ریز: حمید خوشنویس، دستیارکارگردان: سارا ولی‌زاده، منشی صحنه: نگین بهزاد، مدیران صحنه: زهرا یاری‌زاده، الهه غلام‌زاده، کوشا ابراهیمی و عرفان‌حق‌روستا، عکاس: مهدی طلاجو و گلدیس نمازیان، روابط عمومی و مشاور رسانه‌ای: مریم شریعتی، تیم تبلیغات: گروه هنری پژواک، سارا ولی‌زاده، مرتضی حقیقت‌بیان، عرفان دانا، آرمان کلهری و گلی نظری، مدیر تولید: امین محمدی. با آرزو نبوت در باره بازیش در نقش آناستازیا گفت وگویی انجام داده ایم.

بعد از حضور موفق در نمایش «مزامز» دوباره با نمایش «ازدواج آقای می سی سی پی»  بازی در صحنه را پیگیری کردید. آیا همچنان تئاتر جزو دغدغه‌های اصلی کاری‌تان است؟

تئاتر خانه اول و اصلی من در بازیگری است و همیشه در قبال بازی در سینما و تلویزیون برای من دارای اولویت بوده است. نمایش «به نهایت دور» یکی از تجربیات خوب دوران بازیگریم بود و خوب دیده شد و برای بازی در این نمایش جایزه بهترین بازیگر جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر را به دست آوردم و تعاریفی که داوران آن دوره جشنواره از بازی من انجام دادند بسیار ارزشمندتر از بردن سیمرغ بلورین بود. بازی مستمر و موثر در تئاتر باعث شد که بتوانم در بازی در سینما و تلویزیون حضور داشته باشم.

با توجه به اضافه‌تر شدن تجربیات بازیگری‌تان در اجرای مجدد نمایش «ازدواج آقای می سی سی پی» چقدر بازی‌تان روند روبه رشدی داشته است؟

بهر حال بازیم پخته و کامل‌تر شده است و در کلیت نمایش هم چنین وضعیتی حاکم  است و کار بسیار جذاب‌تر شده است. در اجرای اول نمایش در چهار سال قبل تنها دوهفته مانده به شروع اجرای نمایش به گروه اضافه شدم و بابت هماهنگی با توجه به مختصات متن و اجرا کار سختی داشتم و در کنارش نباید فراموش کنیم نمایش «ازدواج آقای می سی پی» پر دیالوگ و پرتحرک است و بازی در این نوع نمایش کار آسان و سهلی نیست و من خوشبختانه از این چالش موفق بیرون آمدم. در اجرای مجدد نمایش وقت کافی برای حضور در تمرینات داشتم و با دقت نقش را آنالیز و بازی کردم.

ایفای نقشی از جنس آناستازیا این چالش را دارد که با کمی لغزش در بازی نقش از فرم مطلوبش  دور شود؟

 بله، آناستازیا با هر کدام از آدم‌های نمایشش یک جور برخورد و رفتار دارد. با آقای می سی پی خیلی جدی و رسمی برخورد می‌کند. با کنت که مرد عاشق پیشه‌ای است فانتزی و نرم برخورد می‌کند. با سنت کلود خیلی زیرکانه برخورد می‌کند.

می‌توانیم آناستازیا را زن باهوشی بدانیم؟

بله، زن دانا و با هوشی است و اوضاع را با دقت رصد می‌کند و به خصوصیات آدم‌ها با دقت توجه دارد.

اگر بخواهیم به لحاظ دراماتیک به موقعیت حضوری آناستازیا در درام نگاه کنیم. وجود او باعث می‌شود مخاطب با شخصیت و خلقیات سایر آدم‌های نمایش آشنا بشود؟

 با شما هم نظرم و آناستازیا حضورش در این مواردی که اشاره کردید بسیار تأثیر گذار است. در طول تمرینات هم مدام با کارگردان در بحث و گفتگو بودم و البته در اجرای دوم خیلی راحت‌تر به جمع بندی درباره شخصیت آناستازیا رسیدم  و تلاش کردم بازیم پخته و روان‌تر هم بشود.

آناستازیا در مواجه با این سه مرد بخش از شخصیت خودش را هم آشکار می‌کند؟

بله، او در مواجه با آقای می سی پی تحت تأثیر شخصیت مقتدر و زیرکش قرار می‌گیرد و مرد او را مجبور به کارهای مثل رفتن به مراسم اعدام می‌کند که اصلاً علاقه‌ای به این کار ندارد و آناستازیا در مواجه با دکتر با توجه به شخصیت ساده دل او صداقت بیشتری از خودش بروز می‌دهد. حس منفعت طلبی آناستازیا زمانی که متوجه می‌شود کنت بی پول است بروز و ظهور پیدا می‌کند و کنت را ترک می‌کند.

نورپردازی، نوع روابط بین آدم‌ها و فضای نمایش یک جورهایی یادآور آثار نوآر است و آناستازیا هم یک جور زن فم فاتال (اغواگر) به نظر می‌رسد. چقدر به این تحلیل اعتقاد دارید؟

احسان فلاحت پیشه مدام به من تاکید می‌کند که آرزوی نبوت در بازی‌ات اغواگری را کامل نشان بده. حتی تلاش کردم این خصلت را در نوع رفتار، میمیک چهره و حرف زدن آناستازیا مورد استفاده قرار بدهم. البته من مواظب هستم که این ویژگی گل درشت و شعاری نشود و ملو و درست بازیش کنم .

معتقدم با توجه به شرایطی که آقای می سی پی برای آناستازیا به وجود می‌آورد او را می‌توان در قالب یک قربانی هم قلمداد کرد؟

آناستازیا با اتکا به هوشش تلاش می‌کند خودش را از موقعیتی که آقای می سی سی پی برایش به وجود آورد خلاص کند و در آخر نمایش می سی سی پی را با خوراندن سم می‌کشد.

گفت‌وگو از احمد محمد اسماعیلی