گذر از هفت‌خوانِ اجرا

نمایش ما کمی خنده‌دار، اغلب اندوهناک و منقلب‌کننده و همواره پر از احساس است؛ نمایشی که هم از عشق می‌گوید و هم از نفرت، و ما، من و گروه نازنینم، پس از چند ماه تمرین، تمام مشقت‌های حال حاضر تئاتر را،که بیش‌تر متوجه گروه‌های نوپایی چون ماست پشت سر گذاشتیم.گروه‌هایی مثل ما،که بدون بازیگرانی با چهره‌های سرشناس، بدون تهیه‌کننده و حتی بدون حمایت مرکز هنرهای نمایشی، می‌کوشیم اجرایی شریف و در خور نگاه تماشاگران فهیم تئاتر ارائه بدهیم. بزرگان می‌گویند تجربه کنید، مشق کنید، خراب کنید و از نو بسازید تا روش خاص خود را پیدا کنید. ما نیز سعی می‌کنیم با در نظرگرفتن تجربه‌های بزرگان تئاتر، در عرصه هنر نمایش بنگریم. در این راه پرپیچ و خم نیاز به حمایت بزرگان این عرصه نیز داریم تا با همراهی آنها رشد کرده و جای پای‌مان را محکم کنیم اما شرایط به گونه‌ای است که نمی‌توان با فراغ بال کار کرد، زیرا باید همواره به هفت خوانی که در پیش رو داریم، بیندیشیم و خود را با زره‌ای آهنین آماده مبارزه با سخت‌گیری‌هایی کنیم که فقط شامل حال گروه‌های بدون پشتیبانی مانند ماست؛ مسائلی که برای گروه‌های بزرگ و آنچنانی مطرح نیست و فقط ما و امثال ما مظلومانه با آنها دست به گریبانیم. ما از همه هفت مرحله این خان با سعی و تلاش می‌گذریم تا به اجرا برسیم. امیدواریم که تماشاگران محترم تئاتر با حمایت خود از گروه‌هایی همچون ما ادامه راه را برای‌مان ممکن و هموار بسازند.

عکس:احسان رافتی