تبادل فرهنگی میان شهرها اتفاق مبارکیست

پرویز فلاحی پور بازیگر نام آشنای تئاتر، سینما و تلویزیون است که بازی تئاتر را برای نخستین بار از دوران دبیرستان آغاز کرد. او با بازی در سریال «شب دهم» در نقش یاور که شامل تعزیه خوانی نیز بود، به چهره‌ای شناخته شده در میان مخاطبان تبدیل شد. او در سال 1380 جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر را برای نمایش «لابی» به خود اختصاص داد. 

پرویز فلاحی پور در سی و هفتمین جشنواره فجر با نمایش «باغ خونی» به کارگردانی امیر بشیری از مشهد حاضر بود. 

او در خصوص تجربه کار با امیر بشیری به ایران تئاتر گفت: امیر بشیری کارگردان خوب و جوانی بود و کار بسیار دوستانه شکل گرفت. از آنجایی که من با رضا صابری کارگردان مشهدی پیش از این آشنایی داشتم با تئاتر مشهد بیگانه نبودم و این مسئله منجر به نتیجه‌ای خوب و قابل قبول شد.

این بازیگر با سابقه تئاتر در ادامه افزود: متن برای من فرستاده شد و من در ادامه پیگیری‌هایم متوجه شدم که گروه نمایش «باغ خونی» پیش از این اجراهای متعددی در داخل و خارج از کشور داشتند و آقای بشیری نیز از تحصیل کرده‌های این رشته هستند و متن نیز چهارچوب مند و خوب بود و از همین سو من پیشنهاد بازی ایشان را پذیرفتم. پس از صحبت‌ها با آقای بشیری درباره متن و نمایشنامه در تهران و دورخوانی برای تمرین به مشهد رفتیم و نتیجه آن نمایشی شد که بیست اجرا در مشهد داشت و به واسطه آن به جشنواره فجر راه پیدا کرد.

او کار با بازیگران مشهد را این چنین توصیف کرد: بچه‌های مشهد بازیگران حرفه‌ای و خوبی هستند و شاید بعد از این کارهای بهتری از آن‌ها ببینیم. این را پیش از این به واسطه دوستی با رضا صابری و کارهایی که در جشنواره از مشهد به نمایش در می‌آمد می‌دانستم ولی از آن جایی که نسل عوض می‌شود ما بر روی نسل جدید با این اجرا شناخت جدیدی پیدا می‌کنیم.

این بازیگر و کارگردان درباره استقبال مخاطب از «باغ خونی» گفت: در مشهد از اجرا استقبال خوبی به عمل آمد و در تمامی اجراها سالن پر بود. در جشنواره هم کار با استقبال خوبی روبرو شد. البته شاید مخاطب تهران به خاطر حضور بیشتر در بستر تئاتر با اثر معقول‌تر و منطقی‌تر برخورد کردند در حالی که مخاطب مشهد اثر را به شکل احساسی می‌پذیرفت و تماشا می‌کرد. نزدیک نبودن شهرستان‌ها به تئاتر باعث می‌شد بیایند و از ما خواهش کنند که باز هم در شهرشان اجرا داشته باشیم در حالی که کار تماماً اثر شهر خودشان بود. باید فرهنگ تئاتر دیدن همان‌طور که کسی دست زن و بچه‌اش را می‌گیرد و به سینما می‌رود برای مردم جا بیفتد.
او در خصوص تمرکز زدایی تئاتر و پرداختن به استان‌ها و شهرهای دیگر گفت: البته که جمعیت تهران بیشتر است و محدودیت‌های مشهد باعث می‌شود تئاتر در فضای بسته‌تری رشد کند ولی اگر میان این دو و حتی میان شهرستان‌ها با یکدیگر تبادل فرهنگی و تئاتری شکل بگیرد شاهد اتفاقات زیباتری خواهیم بود. این تبادل اتفاق مبارکی‌است. همان‌طور که دیدیم ظرفیت حرفه‌ای هنرمندان شهرستان در سطح خوبی قرار دارد و می‌توانند بیشتر از آنی که امروز می‌بینیم شاهد آثارشان باشیم.