در حال بارگذاری ...
گفت وگو با سیاوش چراغی پور بازیگر نمایش «ملاقات»

نشانه‌های مشترکی در نمایش‌های پارسا پیروز فر می‌توان پیدا کرد

سیاوش چراغی پور بازیگر نمایش «ملاقات» معتقد است؛ نمایش‌های پارسا پیروزفر به لحاظ ساختاری بر مبنای ایده شکل‌گیری اجرا طراحی می‌شود و نگاه خاصش را در بحث فرم به طور مشخصی به مخاطب عرصه می‌کند؛ نشانه‌های مشترکی را در همۀ نمایش‌هایی که اجرا کرده می‌توان شناسایی کرد.

سیاوش چراغی پور بازیگر با سابقه ، مؤثر و موقر سینما ، تئاتر و تلویزیون در نقش شهردار در نمایش"ملاقات با بانوی سالخورده " می‌کوشد اوضاع و شرایط پیش آمده را مدیریت کند. چراغی پور که فارغ التحصیل بازیگری، زیر نظر مصطفی اسکویی در هنرکده آناهیتا است در نمایش‌هایی چون " گلن گری گلن راس "، "مهاجران "، " درخشش در رأس ساعت مقرر" و"سقراط" ایفای نقش کرده؛ همچنین در عرصه سینما نیز بازی در فیلم‌های"لانتوری" ، "ماهی و گربه"،"همیشه پای یک زن در میان است" و "من ترانه پانزده سال دارم" را در کارنامه دارد. چراغی پور برای نمایش‌های"حسن سیاه" و "خروس بلا" نیز به ترتیب موفق به دریافت جایزه سوم بهترین بازیگر مرد،جشنواره تئاتر خیابانی، و دریافت جایزه نمایش بازیگر برگزیده جشنواره عروسکی  شده است.

به بهانه تازه‌ترین ایفای نقش چراغی پور در صحنه تئاتر و در نمایش "ملاقات "گفت وگویی با او انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

 

در نمایش‌های زیادی با پارسا پیروز فر همکاری کرده‌اید.آیا با این کارگردان به  زبان مشترک رسیده‌اید؟

با بازی در نمایش «هنر» و در ادامه «گلن گری گلن راس» همکاری‌ام با پارسا پیروز فر آغاز شد و جدای این همکاری دوستی دیرینی با او دارم و در چند پروژه مشترک به عنوان بازیگر در کنار هم کار کرده‌ایم . نگاه پارسا پیروز فر به تئاتر را می‌شناسم؛ او به کارش تسلط دارد و می‌داند در صحنه چه چیزی را می‌خواهد. کار هنری به ویژه تئاتر احتیاج به داشتن زبان مشترک دارد؛ موقعی که کارگردان توانایی‌های بازیگرش را بشناسد و بازیگر هم مطالبات کارگردان را متوجه شود،همکاری مشترک و موثری به وجود می‌آید . دقت نظر وحساسیت های پیروزفر در کارش مثال زدنی است و برای نظم و انضباط اهمیت زیادی قائل است.

 

با این حساب آیا سبک کاری مشخصی را در آثارش می‌توان شناسایی کرد؟

بله، کارهای او به لحاظ ساختاری بر مبنای ایده شکل‌گیری اجرا طراحی می‌شود و نگاه خاصش را در بحث فرم به طور مشخصی به مخاطب عرصه می‌کند؛ نشانه‌های مشترکی را در همۀ نمایش‌هایی که اجرا کرده می‌توان شناسایی کرد.

 

آیا از صفت مؤلف هم می‌توانیم برای پیروز فر استفاده کنیم؟

مؤلف مفهوم گسترده و عمیق‌تری دارد. اگر با نگاهی فاصله‌دار به آثار او نگاه کنیم، نشانه‌های مشترکی در نمایش‌هایش مثل ژست گرفتن، انتخاب رنگ‌ها، نوع دکور و لباس‌ها قابل مشاهده است. نمایش‌های پیروزفر من را یک جورهایی به حس و حال تئاترهای دهه هفتاد می‌اندازد؛ که نمایش‌ها با تمرین‌های طولانی‌مدت شکل می‌گرفت و بازیگر دیگر نقشی در نمایش همزمان را قبول نمی‌کرد. به نظرم پیروزفر به طور مشخص به شانیت و تقدس تئاتر اعتقاد دارد. در تمرینات طولانی مدت" ملاقات" پیروزفر با دقت به شیوه تمرین و اتود زدن‌های بازیگران توجه داشت و با نظراتش شکل و فرم خوبی به بازی‌ها و فضای کلی نمایش می‌داد.

 

دورنمات و به خصوص " ملاقات با بانوی سالخورده " او بارها توسط بزرگان تئاتر نظیر استاد سمندریان؛ همینطور  جوان ترها مثل هادی حجازی فر روی صحنه اجرا شده است. اینکه نمایشی بر اساس اثری اجرا شود که بارها روی صحنه رفته است، برای گروه یک فرصت است و یا یک چالش؟

استاد حمید سمندیان در دهه پنجاه به سراغ این متن رفته بود و از نسل ماها کمتر کسی این اجرا را دیده است که طبق شنیده‌ها یک اجرای عالی  درجه یک با بازی جمیله شیخی را مردم شاهد بودند. از اوایل دهه هشتاد پیروزفر به دنبال اجرای " ملاقات با بانوی سالخورده " بود و برای اجرای این متن از استاد سمندریان اجازه گرفت و ایشان هم قبول کردند . منتهی در آن دوران پیروزفر درگیر بازی در مجموعه " در چشم باد" بود و هفت – هشت سال بازی در این سریال باعث شد نتواند اجرایش را روی صحنه ببرد که  در این فاصله استاد سمندریان دوباره این نمایش را روی صحنه اجرا کردند. نگاهی که پیروزفر نسبت به متن دورنمات دارد بسیار متفاوت از نگاه استاد سمندریان به این متن است و در جریان بودم پیروزفر دوباره متن اصلی را خودش ترجمه کرد و بر تمام وجوه متن اشراف کاملی داشت . بنابراین نگاه با دقت و کمال‌گرایانه پیروز فر در هر نمایشی که اجرا می‌کند در این بحث ترجمه مجدد هم قابل مشاهده است و حتی نمایشنامه "هنر" را هم دوباره خودش ترجمه کرده بود.

 

آیا با توجه به حجم نمایشنامه دورنمات ، پیروزفر بخش زیادی از متن اثر را حذف کرد؟

 بله، اگر می‌خواست متن را کامل کند ، زمان نمایش در حدود سه ساعت می‌شد.

 

برای خیلی از تماشاگران مقایسه بین این دو اجرا بسیار مهم و جدی است؟

بله، من هم نظرات خیلی از دوستان را در فضای مجازی در باره مقایسه بین این دو اجرا خوانده‌ام و این نظرات برایم جذاب است؛ خیلی از متن‌های بزرگ نمایشی بارها توسط کارگردان‌های مختلف روی صحنه اجرا شده‌اند و مخاطب با زاویه دیدهای متفاوت و متنوعی مواجه می‌شود.

 

آیا شهردار که شما نقشش را در نمایش بازی می‌کنید ، ویژگی خاصی نسبت به سایر اهالی شهر گولن دارد؟

گولن شهری کوچک است که آدم‌هایی از طبقات مختلف اجتماعی مختلفی در آن زیست می‌کنند . موقعیت و جایگاه اجتماعی هر کدام از این آدم‌ها کاراکترشان را متفاوت می‌کند . شهر نسبت به سایر مردم عادی شهر که بیکار هستند و بیمه بیکاری دریافت می‌کنند، به لحاظ تفکری و موقعیت اجتماعی متفاوت است و صاحب شغل مهمی در شهر است و تلاش می‌کند شهرش را از رکود و ورشکستگی نجات بدهد.

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی

 




نظرات کاربران