تجربه کارهای جدی و رئال زیادی دارم

هادی عطایی در سال های اخیر از جمله بازیگران پر کار تئاتر بوده است و با کارگردان هایی نظیر محمد عاقبتی، خیرالله تقیانی پور، اتابک نادری و ساناز بیان همکاری کرده است. عطایی فارغ التحصیل رشته بازیگری از مدرسه عالی بازیگری است. او سال‌ها است علاوه بر بازی در تئاترهای صحنه ای در کارگردانی و اجرای نمایش های خیابانی فعالیت می کند. بازیگر نمایش بالاخره این زندگی مال کیه؟، طروپ طرپ، سمنو،  پچ پچه های پشت خط نبرد، فیلم تونل، تئاتر خیابانی شمر خوش صدا، تئاتر خیابانی طریق حکمت، برلین، دو روایت نادی، آبی چهار طبقه، راه بهشت، فرشتگان بر فراز شهر، دایره گچی قفقازی، شاپرک ها، فریاد خاموش خاطره، ایست، فردا روز دیگری است، آفرینش، نویسنده و کارگردان تئاتر خیابانی قائله شبیه خوانی، نویسندگی و کارگردانی نمایش های آسمان آبی، آسمان سرخ، نذر دمام و سفر کرده، از جمله کارهای کارنامه کاری عطایی هستند. جایزه سوم بازیگری(بخش صحنه ای) جشنواره سراسری دفاع مقدس ـ 1386، بازیگر برتر هفته تئاتر کانون نمایشگران خیابانی خانه تئاتر ایران ـ 1389، جایزه کارگردانی ـ دومین جشنواره میراث فرهنگی(شمس العماره) ـ 1390 از جمله جوایز دوران کاری عطایی هستند. نمایش حکم نوشته مسعود ترابی و سعید سالمی و کار مسعود ترابی اردیبهشت‌ و خرداد ماه ساعت 21:15 در سالن شماره سه پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است و بازیگران این نمایش کاوه آهنگر، روژینا ابراهیمی، حسن اسدی، ترلان پروانه، سعید سالمی، نیما سلمانی‌فر، بهنام شرفی، محمد هادی عطایی، مونا فائزپور، آذین فهیمی، حامد مقدم، حسین میلانی و  طاها بهروزپور هستند. دیگر عوامل این اثر نمایشی عبارتند از: تهیه‌کننده: مهدی کمال‌پور، جانشین تهیه: سیدامیر حسین منجم‌زاده، مدیر تولید: محمدرضا کمال‌پور، گروه کارگردانی: مونا رضایی، سمیرا پیریایی و علی فرزانه پور، طراح صحنه: علیرضا نوروزی، طراح لباس: باران سیبی، طراح نور: امیرحسین سیر، طراح گریم: بهار برازمند، طراح گرافیک و ساخت تیزر: بهرام رامه، مشاور رسانه، تبلیغات و طراح کمپین‌های تبلیغاتی: سارا حدادی، منشی صحنه: فریبا موسوی، دستیار لباس: الهام سلامت، مدیر صحنه: شهاب درفشدار، دستیاران صحنه: علیرضا فاضلی فر، علی باقری و حفیظ جمشیدی، مجری گریم: پریسا خسروی و علی اسکندری، عکس: سیاوش دیلمقانی و سید امیرحسین سیداسماعیل. باهادی عطایی در باره بازیش در نمایش حکم گفت وگویی انجام داده ایم.

 

نمایش حکم به یکی از مسائل مهم تئاتر می پردازد؛ موضوع و محور اصلی داستان نمایش در چه بحثی قابل تعریف است؟

فضای نمایش کاملاً رئالیته است و سعی شده از فضای تئاتری و نمایشی صرف دورشویم تا تماشاگر احساس کند در مهمانی حضور دارد و نه در سالن نمایش. فضای اصلی صحنه خانه لوکس یک تهیه‌کننده است و داستان نمایش درباره تعدادی دانشجوی جوان تئاتر است که به دنبال تهیه‌کننده برای تولید نمایشی هستند. آن‌ها در منزل تهیه‌کننده‌ای به منظور عقد قرارداد و انتخاب بازیگر به دور هم جمع می‌شوند. این جلسه کاری به فضای مهمانی تبدیل شده و وارد بازی می‌شوند که مسیر این مهمانی تغییر می‌یابد و اتفاقات غیر قابل پیش بینی رخ می دهد.

 

مسئله مطرح شده در نمایش حکم تبدیل به یکی از چالش های مهم این سال های اخیر در تئاتر می پردازد؟

همینطور است و بخش تهیه کننده و روال کاری که باید در تئاتر داشته باشند در سال های اخیر چندان حرفه ای و روال نیست. در نمایش حکم یکی از شخصیت های اصلی نمایش بهرام نامی است که قرار است تهیه کنندگی تئاتری را قبول کند. در فضای رئال نمایش در بخش هایی هم از کمدی استفاده شده است. این شخصیت‌ها در این خانه  بازی به نام ژوکر را انجام می دهند که با ورود مرد مسنی به بازی و مردنش وارد چالش جدی می شوند.

 

به هر حال با ازدیاد سالن تئاتر خصوصی خیلی از جوان ها دوست دارند به هر قیمتی سرمایه گذار برای کارشان داشته باشند؟

بله، متاسفانه بسیاری از این جوانها به کیفیت کارشان هم توجهی ندارند و فقط می خواهند برای رزومه دار شدن نمایشی را روی صحنه اجرا کنند. دراین پروسه اجرا کردن و حضور آدم های غیر حرفه ای بدون تخصص مرزهای اخلاقی، انسانیت و کیفیت زیر سوال می رود. اغلب این دوستان علاقه دارند در قالب تهیه یک تئاتر با هنرمندان حشر و نشر داشته باشند و کاری به سایر مسائل ندارند.

 

آیا به عنوان یک بازیگر تا به حال پیشنهاد بازی در چنین نوع نمایش هایی داشته اید؟

یکی دو باری چنین پیشنهاداتی داشتم که وقتی شرایط را دیدم قبولشان نکردم. به نظرم نام تهیه کننده بسیار مهم است. ما در نمایش حکم تهیه کننده ای داریم که تا به حال شش تئاتر را تهیه و تولید کرده و مناسبات این حوزه را می شناسد و قصدش فقط کار فرهنگی است. ایشان با علم اینکه می داند ممکن است سرمایه گذاری هایش در تئاتر سود ده نباشد، اما بازهم این کار انجام می دهد. نکته قابل اشاره دیگر در این بحث، وجود تعدادی سالن بدون استاندارد در بخش خصوصی است که هر کسی مراجعه کند و درخواست اجاره سالن برای اجرا داشته باشند بدون بررسی صلاحیت و توانایی او فورا با گرفتن پول کارش را می پذیرند و نظارت هم فقط در حد صحنه های اخلاقی است.

 

فرهاد نقشی که بازی می کنید دارای پستی و بلندی زیادی است. نقش را چگونه دیدید؟

فرهاد سوای اینکه بازیگر تئاتر است در تجارت هم فعالیت می کند و در حقیقت این نکته تلخ را نشان می دهیم که هنوز در سال 98 تئاتر به عنوان یک شغل که کفاف خرج هنرمند را بدهد محسوب نمی شود. فرهاد برای پرداختن به کار موردعلاقه اش بازیگری مجبور است کار دیگری هم داشته باشد.

 

نکته مهم در باره فرهاد چالش های او با زنش است؟

بله، فرهاد با نگار به خاطر عدم صداقتش دارای مشکلات زیادی است و در انتهای نمایش که اصل وجود شخصیتها رو می شود متوجه می شویم علی رغم اینکه هنوز فرهاد با نگار زندگی می کند با دختر دیگری از گروه(شهرزاد) وارد ارتباط عاطفی شده است.

 

آیا می توان شخصیت فرهاد را خاکستری دانست؟

خاکستری متمایل به سیاهی؛ البته تمام شخصیت های نمایش به نظرم خاکستری هستند.

 

حتی نگار هم شخصیتش خاکستری است؟

تنها شخصیت نمایش که پایبند اصول اخلاقی است همین نگار محسوب می شود و وجدانش بیدار و نگران مرد سکته کرده در خانه است.

 

هادی عطایی معمولا نقش هایش را شیرین و کمدی بازی می کند. چقدر در ایفای نقش فرهاد تلاش کردید این ویژگی کمتر مورد استفاده قرار بگیرد؟

تجربه کارهای جدی و رئال زیادی دارم و دوستان کارگردان معمولا به استفاده از چنین ویژگی بازیم تاکید دارند.

 

حرف پایانی؟

مدتها بود که به همراه دوستی برای مجوز اجرای نمایش به تئاتر شهر مراجعه کردیم و جواب واضحی برای گرفتن نوبت اجرا نگرفتیم. در حالی که در همان موقع کارهای نه چندان با کیفیتی از کارگردان های بدون نام و نشان در سالن های این مجموعه هم اجرا می شد. مدتی هم است که به واسطه تعمیرات مجموعه تئاتر شهر فعالیت جدی ندارد و می شد این تعمیرات را در زمان دیگری که فعالیت های تئاتری در سکون هستند انجام داد. امیدوارم با بازنگری مدیریت فرهنگی این مجموعه دوباره به روزهای خوش گذشته اش بازگردد.

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی