بازی در نمایش‌های کلاسیک جذابیت زیادی دارد

ندا مقصودی فارغ التحصیل رشته نمایش با گرایش طراحی صحنه از  دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد می باشد. او از دوران دانشجویی بازی در تئاتر را آغاز کرد؛ دلم می خواد،کرگدن , پدر و سه خواهر، دختری با شنل قرمز، نشان آخر، رستم از شاهنامه رفت، کرگدن، سه خواهر و کبوتری ناگهانی، جاده قدیم، مرداب روی بام، نشان آخر، زن‌ها بوی سرب می دهند، آخرین گناه غیر محرمانه, آواز درباران، بزرگمرد کوچک, شمس العماره و مهر آباد از جمله کارهای مهم کارنامه بازیگری مقصودی هستند. این بازیگر در دوران کاریش با کارگردان های بزرگی نظیر سعید سهیلی زاده، بهمن فرمان آرا، سامان مقدم و داریوش فرهنگ همکاری کرده است. ندا مقصودی جوایزی زیادی را به دست آورده است؛ دریافت جایزه اول بازیگری از جشنواره فجر دانشجویی برای بازی در نمایش شب آوازهایش را می‌خواند به کارگردانی رضا گوران و دریافت جایزه سوم بازیگری از جشنواره دفاع مقدس برای بازی در نمایش نشان آخر به کارگردانی سیروس همتی از این جمله هستند. نمایشنامه تیتوس آندرونیکوس یکی از تراژدی های مهجور  و کمتر شناخته شده ویلیام شکسپیر است و در ضمن یکی از خشن ترین آثار این نویسنده انگلیسی به شمار می رود. این نمایش دارای فضایی ترسناک با لایه‌های کمدی تلخ است و از جایی به سمت قتل و کشتارها رفته و فضا تراژیک می‌‌شود. این نمایش از عشق آغاز شده و به نفرت، جاه‌طلبی و کشتار ختم می‌شود. با ندا مقصودی درباره بازیش در این نمایش گفت‌وگویی انجام داده ایم.

 

برای اغلب بازیگران بازی در نمایش هایی که بر اساس نمایش نامه های شکسپیر روی صحنه می رود جذابیت های زیادی دارد؛ برای شما بازی در نمایش خون به پا می شود چه ویژگی هایی داشت؟

همیشه بازی در نمایش‌های کلاسیک به خصوص آثار شکسپیر جذابیت های زیادی دارد. موقعی که برای اولین بار نمایش نامه را خواندم و در ادامه فیلمی که بر این اساس ساخته شده بود را دیدم متوجه ویژگی های خوب و جذاب متن شدم. همه بازیگران این آرزو را دارند که در دوران فعالیت کاریشان در نمایشی از آثار شکسپیر بازی کنند. تامارا هم در این اثر نقشی بسیار تاثیرگذار و جلب توجه کننده دارد.

 

شاید یکی از دلائلی که نقش تامارا تاثیر گذار به نظر می رسد منفی بودن این شخصیت است. چقدر به این ویژگی اعتقاد دارید؟

من نمی توانم چنین قضاوتی در باره تامارا داشته باشم.

 

آیا شخصیت تامارا را خاکستری دیدید؟

نه، شرایط باعث می شود که او این گونه عمل کند و عملش بد به نظر برسد. تامارا قبیله ای دارد و در آنجا با افراد قبیله اش زندگی می کند، اما بروز جنگ و تسلط روم و شکستشان باعث می شود به فکر انتقام گرفتن بیافتد. هنوز هر شب که روی صحنه می روم و نقشم را بازی می کنم طراوت و تازگی روز اول اجرا برایم دارد و از آن لذت می برم.

 

به طور روال نقش هایی که کاراکتر دارای تفکر و پستی و بلندی های زیادی است؛ بازیگر را برای ارائه بازی بهتر به چالش می کشاند؟

بله، تامارا زن سیاستمدار و باهوشی است و از زنانگی خودش برای پیشبرد اهداف و سیاست هایش بهره می برد و با زنان دیگر تفاوت دارد و احساسات درونش را مدیریت می کند.

 

آیا ابراز علاقه ای که به آرون دارد واقعی است و یا به آن تظاهر می کند؟

در حین تمرینات این بحث وجود داشت که آرون و تامارا چه رابطه عاطفی با هم دارند؛ تمام خشونتی که در درون تامارا وجود دارد درکنار این که او مسئولیت رهبری قبیله اش را بر عهده دارد، باعث می شود که در اعمالش سنجیده عمل کند و جاهایی در نمایش می بینیم کودک درون تامارا با آرون ارتباط خوبی برقرار می کند و تنها مواقعیکه تامارا را شوخ و شنگ می بینیم مواقعی است که با آرون در حال مکالمه و حرف زدن است و در بقیه اوقات خشن و جدی به نظر می رسد و مردان از او می ترسند. به تدریج و در طول درام نمایش این رابطه عاطفی تبدیل به حربه و دستمایه ای برای بازی کردن و رسیدن به خواسته اش می شود و این علاقه اش را قربانی حس انتقامش می کند؛ در این حالت عشق هم برای تامارا رنگ و بویش را از دست می دهد.

 

به طور روال در اغلب آثار شکسپیر زنان نقش کلیدی و راهبردی مهمی دارند؛ به نظر شما تامارا دارای چنین ویژگی است؟

بله، شکسپیر در میان نویسندگان هم دوره اش خیلی به نقش زنان در آثارش اهمیت می دهد و از این لحاظ پیشتاز است و این رویکردش باعث جذابیت داستان هایش شده است. تامارا وقتی به روم می آید با نقشه عمل می کند و تصمیم می گیرد ملکه شود و در این راه نقشه های زیادی می کشد و جایی هم ابراز می کند که قصد فتح روم را دارد.

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی