یاداشت محمود استاد محمد به مناسبت روز جهانی تئاتر

بنده عقل مدیریت ندارم ـ همانند دگر عقول ـ در نتیجه نمی‌توانم برای امروز یا فردای تئاتر ایده‌آل پیشنهاد مهمی داشته باشم. ولی همین قدر می‌دانم که مدیریت تئاتر ایران کار پیچیده‌ای نیست...
نه حزب است که فهم مرام‌نامه‌اش بدون”لوح کشف رمز” میسر نباشد؛ نه شرکت نفت است که سیل پول، ستون‌های کاخ مدیریت‌اش را بلرزاند. تئاتر ساده است و مدیریت‌اش می‌تواند ساده‌تر باشد اگر مدیران بخواهند. تئاتر ایران در طول عمر کوتاهش مدیران غریبی به خود دیده است. ما مدیری را دیدیم که معتقد بود:«کشور ایران نیازی به تئاتر ندارد» خوب معلوم است، در دوره این جلالت‌ مآب، مدیریت تئاتر مشکل و پیچیده‌ می‌شود.
و مدیر دیگری را دیدیم که با حذاقتی روانشناسانه بر«عدل» اهالی تئاتر«فی» می‌زد و عد‌ل‌های برچسب خورده را با ضرب حرکت مهره‌های«چرتکه‌اش» به رقص وامیداشت.
مدیریت تئاتر در دوره آن مدیر به جز عناوین پیچیده و مشکل از عنوان روانشناسانه هم برخوردار شد. سلامت و سادگی، غریزه تئاتر است. اگر مدیران غریزه تئاتر را بی‌پاسخ نگذارند این نفس سلامت به سادگی نسیم وزیدن می‌گیرد.