مجتبی معاف در نشست مطبوعاتی نمایش”بکش تا اونجا که نفس داری بکش”
تماشاگر هر تحلیلی داشته باشد درست است و اگر اشتباهی وجود داشته باشد گروه اجرایی مقصر است که نتوانسته آن چه را که می‌خواهند بروز دهند ولی در این کار به دلیل خاکستری بودن فضا و انسان‌ها تماشاگر می‌تواند خودش تصمیم بگیرد.
نشست مطبوعاتی نمایش”بکش تا اونجا که نفس داری بکش” با حضور مجتبی معاف کارگردان، طلا معتضدی نویسنده نمایشنامه، عباس افشاریان بازیگر، سعید آقایی طراح صحنه و همچنین عباس غفاری به عنوان منتقد و نمایندگان رسانه‌ها در محل روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی برگزار شد.
به گزارش سایت ایران تئاتر، در ابتدای جلسه عباس غفاری به روایت دو داستان متفاوت در نمایش با یک تدوین موازی اشاره کرد.
طلا معتضدی نیز در ادامه گفت:«سیطره سینما بر ما و نمایشنامه‌نویسی تاثیر گذاشته است. قصه‌ها یکنواخت هستند و برای روایت باید ساختار آن‌ها را تغییر داد. قصه‌ها تکراری است و این ساختار است که حرف می‌زند. در این نمایش اول ساختار بود که شکل گرفت و بعد محتوا و داستان در آن ریخته شد که اساس بر این شکل نوشتن قصه‌ها از هزار و یک شب نشأت گرفته است.»
مجتبی معاف در ادامه افزود:«دو بخش صحنه در ظاهر متضاد هستند ولی در باطن کاملاً یکی هستند. این دو با هم موازی حرکت می‌کنند. صحبت‌هایی با نویسنده داشتم که صحنه آخر را بازنویسی کند تا به خوبی بتوان آن‌ها را در هم دیزالو کرد. محوریت موضوعی داستان تقابل مرگ و زندگی است سعی کرده‌ام کاراکترها را خاکستری خلق کنم و در مورد هیچ کدام از کاراکترها حکم قطعی نمی‌دهم.»
سپس عباس غفاری اشاره کرد که این عدم قطعیت در کل نمایش وجود دارد که مجتبی معاف در این باره گفت:«با این که این عدم قطعیت در متن وجود دارد ولی بالاخره باید قطعیتی در اختیار بازیگران می‌گذاشتیم.»
عباس افشاریان بازیگر نمایش نیز گفت:«تماشاگر هر تحلیلی داشته باشد درست است و اگر اشتباهی وجود داشته باشد گروه اجرایی مقصر است که نتوانسته آن چه را که می‌خواهند بروز دهند ولی در این کار به دلیل خاکستری بودن فضا و انسان‌ها تماشاگر می‌تواند خودش تصمیم بگیرد.»
در ادامه عباس غفاری به موضوع تقدیر در نمایش اشاره کرد. طلا معتضدی نیز در این باره گفت : «تقدیرگرایی برای من مهم است آن چه انجام می‌دهیم در چارچوبی است که از قبل تعیین شده است.»
ولی مجتبی معاف در این باره گفت:«من به تقدیر زیاد معتقد نیستم. در تحلیل نوع اجرایی با کاراکترها در لحظه برخورد می‌کنم و فکر می‌کنم موقعیت همه چیز را اعمال می‌کند و نه تقدیر.»
در ادامه عباس غفاری به موسیقی کار اشاره کرد و مجتبی معاف در این باره گفت:«ما از موسیقی افکتیو استفاده کرده و از موسیقی ریتمیک پرهیز کردیم.»
عباس افشاریان در پایان با اشاره به شکل اجرای نمایش در جشنواره گفت:«در اجرای دو سویه فجر احساس من این بود که یک تئاتر در تئاتر دیده‌ام در هر سو تئاتری می‌دیدی با تماشاگرانش و این بازی در بازی برایم بسیار قشنگ بود و دلم می‌خواست این تجربه ادامه پیدا کند.»