نگاهی به نمایشگاه”ویداتر” اثری ترکیبی از دو رسانه تئاتر و ویدئو

میل به گفت‌وگو با رسانه‌های دیگر در ذات رسانه‌هایی است که دارای زبان خاص و منحصر به خود هستند. این گفت‌وگوی رسانه‌ای منحصر به دوران جدید هم نیست، در زمان‌های دورتر از خلال گفت‌وگوی دو رسانه موسیقی و تئاتر گرایش اپرا شکل گرفت و یا از خلال گفت‌وگوی دو گرایش عکاسی و داستان‌گویی شاخه فتو رمان در عکاسی شکل گرفت. اما این گفت‌وگوی رسانه‌ای از ایده‌های اصلی، هنر جدید یا new art محسوب می‌شود. یکی از خصلت‌های هنر جدیدی است که مرزبندی مشخص رسانه‌ها را از بین می‌برد و در بعضی از مواقع اساس شکل گیری چنین هنری را می‌توانیم نتیجه ترکیب رسانه‌ای با گفت‌وگوی رسانه‌ای بدانیم.
هم اکنون در گالری”مان هنر نو” یک نمایشگاه ویدئو آرت برپاست، علیرضا امیر حاجبی و مهدی صدر در این نمایشگاه اقدام به ترکیب دو رسانه تئاتر و ویدئو کرده‌اند و از عنوان ویداتر(vidater) برای کار خود استفاده کرده‌اند.
آن چه می‌بینیم عبارت است از این که مردی روبروی دوربین ایستاده است و حرکت می‌کند و دیگر هیچ. دوربین هیچ حرکتی نمی‌کند و اگر هم تصویری بر روی تصویر دیگر دیزالو می‌شود پلان تغییری نکرده است و تصویر مرد در حال حرکت دیزالو می‌شود بر روی تصویر مرد در حال حرکت. کل زمان کار نه دقیقه است که این نه دقیقه در یک زمان دو ساعته پشت سر هم تکرار می‌شود. مشخص است که حرکات مرد اشاره‌ای است به رسانه تئاتر و ثبت این حرکات اشاره‌ای است به رسانه ویدئو. در برخورد اول احساس می‌کنیم حرکات مرد که شباهتی به حرکات آئینی و نشانه‌ای دارد در برگیرنده یک معنای خاص است و باید معنایی به ما منتقل شود اما در ادامه متوجه می‌شویم که با یک آبستره حرکتی روبرو هستیم. این حرکات مشابه لکه‌های رنگی است که در کنار هم قرار می‌گیرند تا یک تابلوی آبستره شکل بگیرد. و حالا فرض بکنید ما در مقابل یک تابلوی آبستره ایستاده باشیم و به خواهیم با استفاده از نشانه‌ها به تحلیل و تفسیر آن تابلو بپردازیم. در چنین مواقعی اشکالی معطوف اثر هنری نیست چرا که اثر براساس قواعد خود پیش رفته است، البته نکته دیگری هم باید اشاره کنیم این است که در اثری که می‌بینیم دیالوگ رسانه‌ای که به آن اشاره کردیم از سوی رسانه ویدئو با تئاتر برقرار شده، یعنی این یک مکالمه برابر و دو سویه نیست و به نوعی ما با حضور بیشتر رسانه ویدئو در اثر شکل گرفته روبرو هستیم. انتخاب یک کادر ثابت، زبان رسانه ویدئو را به تئاتر بسیار نزدیک می‌کند، اما در کل این اثر نتیجه نگاه رسانه ویدئو به رسانه تئاتر است یعنی فعل و حرکت از سوی رسانه ویدئو رخ داده است. عدم حضور یک عنصر زنده که از خصوصیات اصلی رسانه تئاتر است باعث می‌شود در این اثر حضور رسانه ویدئو نسبت به رسانه تئاتر نمایان‌تر باشد.
پخش این اثر از شنبه 17 شهریور در گالری”مان هنر نو” آغاز شد و روز چهارشنبه 23 شهریور افتتاحیه آن برگزار شد. اما نمایشگاه برای یک هفته دیگر هم تمدید شد و هفته دوم پخش این برنامه از شنبه 26 شهریور آغاز شد و تا روز چهارشنبه ادامه خواهد داشت.
در این پروژه بخش اجرای رسانه تئاتر به عهده”مهدی صدر” بوده است که از آخرین فعالیت‌های وی در زمینه تئاتر به بازی در نمایش”من باید بروم...خیلی دیرم شده” به کارگردانی محمد عاقبتی می‌توان اشاره کرد که چندی پیش در کارگاه نمایش مجموعه تئاترشهر روی صحنه رفت. تصوبرداری اثر به عهده”مهیار صدر” بوده است و تدوین توسط”اسماعیل منصف” انجام شده است. بخش گریم کار نیز توسط”ناز شادمان” انجام شده است. موسیقی هم انتخابی است از آثار”گی اورگی لیگتی” کارگردانی کل کار نیز به عهده”علیرضا امیرحاجبی” بوده است.
علاقه‌مندان می‌توانند تا روز چهارشنبه از ساعت 15 و 45 دقیقه تا ساعت 20 از این نمایشگاه در گالری”مان هنرنو” واقع در خیابان شریعتی، خیابان شهید محمد میرزاپور(سهیل) پلاک 33 بازدید کنند.