فقط چند نمایشنامه قوی در مورد مشروطه وجود دارد
محمدحسین ناصربخت مسوول جلسات نمایشنامهخوانی اداره تئاتر،گفت:«اساساً مشروطه جریانی بود که در زندگی ما تاثیرگذار بود و نقطه قوت این متن در این جاست که نشان دهنده تحقیق نگارنده آن است هرچند که به اصل مشروطه پرداخته نشده و فقط در مورد آدمی است که بازمانده سلاطین قاجار است.
نمایشنامه”یخ سوخته” نوشته و کار حسین قره در جلسات نمایشنامهخوانی که در سالن 24 اداره تئاتر برگزار میشود، خوانش شد.
به گزارش سایت ایران تئاتر، این نمایشنامه که به مناسبت صد سالگی مشروطه نگاشته شده، توسط نرجس ندیمیدانش، شهرام ضرابی و حسین قره خوانده شد.
پس از خوانش این نمایشنامه محمدحسین ناصربخت ضمن تشکر از حضور تماشاگران حاضر در جلسه گفت:«روال برگزاری این جلسات بدین گونه است که پس از خوانش نمایشنامه، اثر خوانده شده مورد نقد و بررسی قرار میگیرد و این روش بدین منظور است که نقاط قوت و ضعف نمایش مورد بررسی قرار گیرد تا نگارنده آن بتواند ضعفهای موجود را برطرف کند اما بهتر میدانم که نویسنده و کارگردان این اثر کمی در مورد آن توضیح دهند.»
حسین قره نویسنده و کارگردان نمایشنامهخوانی”یخ سوخته” گفت:«تا چند ساعت قبل از خوانش این نمایشنامه قرار بر این بود که آن را به تنهایی خوانش کنم اما به دلیل این که احتمال این وجود داشت که تماشاگران به هنگام خوانش متن خسته شوند، تصمیم گرفتیم به همراه خانم نرجس ندیمیدانش و شهرام ضرابی متن را بخوانیم. اما در مورد متن نمایشنامه باید بگویم با توجه به 100 سالگی مشروطه تصمیم گرفتم این نمایشنامه را به نگارش درآورم چرا که تا جایی که من میدانم فقط چند نمایشنامه قوی در مورد مشروطه وجود دارد که از آن میان میتوان به نمایشنامه”ندبه” نوشته بهرام بیضایی، چند نمایشنامه از غلامحسین ساعدی و چند نمایشنامه که در زمان مشروطه توسط چند تن از مشروطه چیان نوشته شدهاند، اشاره کرد که در زمان مشروطه به نگارش در آمدهاند. از نمایشنامههایی که این اواخر در مورد مشروطه نگاشته شده نیز میتوان به نمایش”خواب در فنجان خالی” نوشته نغمه ثمینی اشاره کرد، اما من تصمیم گرفتم با نگاه دیگر و از زاویه دیگری به این موضوع بپردازم.»
در ادامه جلسه محمدحسین ناصربخت گفت:«اساساً مشروطه جریانی بود که در زندگی ما تاثیرگذار بود و نقطه قوت این متن در این جاست که نشان دهنده تحقیق نگارنده آن است هرچند که به اصل مشروطه پرداخته نشده و فقط در مورد آدمی است که بازمانده سلاطین قاجار است.
مسئله دیگر که حائز اهمیت است شکل کار است. اصولاً نمایشنامه متنی است که در نوشته کامل نیست و باید در مرحله اجرا کامل شود بنابراین این نکته که آیا روی صحنه نیز این نمایشنامه موفق خواهد بود نیز مهم است و باید به آن توجه کرد. متاسفانه این متن دیالوگهای زیادی دارد و احساس میشود که حرکت روی صحنه کم است و با سیل دیالوگها که مسئله امروز جامعه ما نیز نیستند نمایش در مرحله اجرا موفق نمیشود. در مجموع این نمایشنامه بیشتر روایت میکند هر چند در مراحل تصویر ساخته میشود، مثل صحنهای که آقاخان آن باربر را میکشد، اما باز این مسئله نیز به طریق روایت عنوان میشود.»