در حال بارگذاری ...

نمایش « بکش تا اونجا که نفس داری بکش » به کارگردانی مجتبی معاف

در واپسین روزهای مانده به بیست و سومین جشنواره تئاتر فجر گروه « تم » نمایش « بکش تا اونجاکه نفس داری بکش » نوشته « طلا معتضدی » را به کارگردانی مجتبی معاف تمرین می کند .

شیما بهره مند :
طبقه چهارم اداره تئاتر – سالن سرد و خالی ٣١
در واپسین روزهای مانده به بیست و سومین جشنواره تئاتر فجر گروه « تم » نمایش « بکش تا اونجاکه نفس داری بکش » نوشته « طلا معتضدی » را به کارگردانی مجتبی معاف تمرین می کند .
عباس افشاریان – مریم معینی – مهدی فرشیدی سپهر – هادی حجازی فر و عیسی دانشمند در این نمایش ایفای نقش می کنند . سعید آقایی طراح نور و صحنه و پریسا رضایی طراح لباس آن هستند .
مجتبی معاف می گوید : گروه تم گروهی دانشجویی است که یک پروسه کارگاهی را طی کرده است این گروه در جشنواره امسال دو نمایش به نام های « بکش تا اونجاکه ... » و « شاه لیر » را روی صحنه خواهد برد .
تمام اعضای این گروه دانش آموختگان تئاتر هستند ، مجتبی معاف و سعید آقایی نیز به عنوان کارگردانان این گروه فارغ التحصیلان کارگردانی تئاتر هستند .
معاف ادامه می دهد : « نمایش بکش تا اونجا که ...» اولین تجربه کاری من در جشنواره فجر به عنوان کارگردان است .»
مرگ ، موضوعی غریب و آشنا ، دستمایه نگارش این نمایشنامه است . آخرین شب زندگی دو زندانی محکوم به مرگ مصادف می شود با آخرین شب زندگی احسان ، مردی که توسط آن دو مضروب شده است .
سالن روشن می شود .
تختی میان اتاق قرار دارد . مردی بی حرکت روی تخت دراز کشیده است . این مرد ، احسان یکی از شخصیتهای اصلی نمایش است که داستان مرگ او نمایش را پیش می برد . احسان از ٩٠ روز پیش در اغمایی طولانی فرو رفته و امشب آخرین شب زندگی اوست و سپیده فردا دستگاه های بیمارستان خاموش می شود و او دیگر نفس نمی کشد .
مینو همسر احسان روی تخت او زانو زده است و به نجوا با او سخن می گوید :
- یادته من الکی خودمو می انداختم رو زمین تا تو منو نگاه کنی . اما تو فقط حواست به تاس ها بود و ... احسان خسته نشدی اینقدر خوابیدی . پاشو ...
حسام برادر احسان پس از ده سال ، روز مرگ او به خانه باز می گردد . او همیشه بر این باور بوده که احسان از او متنفر است .
حسام باز می گردد و همسر احسان را به چالشی جدید می کشد .
معاف در مورد انتخاب این نمایشنامه می گوید : طلا معتضدی یکی از افراد گروه تم یک سال پیش این نمایش نامه را نوشته و برای اجرا به گروه پیشنهاد داد . ما پس از آن شروع کردیم به اتود زدن . در این تمرین ها احساس کردیم که متن نیاز به تغییر دارد و برای رسیدن به نمایشنامه نهایی دو سه بار متن را بازنویسی کردیم تا در نهایت به این نتیجه رسیدیم که صحنه زندان و بیمارستان به صورت یک در میان اجرا شود . در صحنه آخر این دو با هم یکی شده و دیالوگ ها یک در میان گفته می شود .
وی هم چنین درباره انتخاب بازیگران این نمایش می گوید :
« بیشتر بازیگران بچه های گروه تم هستند . اما چون در نظر داشتیم کاراکترها به ویژه دو زندانی از نسل های مختلف باشند . افشاریان را که بسیار با تجربه هستند برای ایفای این نقش در نظر گرفتیم . »
معاف غیر رقابتی شدن جشنواره فجر را در افزایش کیفیت نمایش ها موثر می داند و می گوید : به اعتقاد من تئاتر کشور ما جشنواره زده شده است .
« و به همین دلیل اگر غیر رقابتی شدن جشنواره ادامه یابد بحث کیفیت کار پیش می آید و گرفتن جایزه بی اهمیت می شود . »
وی ادامه داد : « امیدوارم سیستم به این سمت برود که بازبینی نمایش ها حذف شده و نمایش هایی که در طول سال اجرا شده است در جشنواره حضور یابند . »
وی پایین بودن قیمت قرارداد ها را موجب کناره گیری بازیگران از تئاتر می داند و در مورد امتیازات جشنواره امسال می گوید :
« جوان گرایی و حضور گروه های دانشجویی در جشنواره امسال اتفاق بسیار خوبی است . چون به اعتقاد من حضور این جوانان به هیچ وجه تجربی نبوده بلکه کاملاً آکادمیک است . » البته شاید در این مورد با تعصب برخورد می کنم . اما به اعتقاد من این بچه ها افکارنو و خلاقیت بسیاری دارند و به نظر می رسد امسال کارهای اقتباسی با وجود این افکار جدید ، دیدنی و جالب باشد . به طور مثال گروه ما در نمایش «‌شاه لیر » فرم کلاسیک نمایشنامه را کاملاً به هم ریخته و اجرای بسیار ساده ای از این متن رائه داده است . »
معاف کمبود مراکز و سالن های تئاتر را در سطح کشور از دیگر مشکلات امروز تئاتر ایران می داند و می گوید : « تئاتر در ایران ، در تهران و آن هم فقط در تئاتر شهر جدی گرفته می شود . در حالی که ٩٠ در صد کارها را در جشنواره امسال شهرستانی ها اجرا می کنند . »
وی ادامه داد : « تالار مولوی که فضای نسبتاً مناسب و بزرگی برای اجرا دارد به خوبی اداره نمی شود و ۶-۵ نمایشی که ما در این سالن اجرا کردیم ، حداکثر ٢٠ تماشاگر داشته است . به همین دلیل امسال برای اجرای نمایش « بکش تا اونجا ... » سالن ٢ تئاتر شهر که امکانات چندانی ندارد را به تالار مولوی ترجیح داده ایم . »
وی تمرین نمایش را تمام شده می داند و می گوید :
« این روزها فقط مشغول روتوش های آخر نمایش هستیم .»