باورپذیری و جذب مخاطب؛ دو موضوعی که سعی کردم به آن برسم

موضوع اصلی در نمایش”آخرین جشن” خودخواهی است زیرا معتقدم تمام صفات بد آدمی از خودخواهی نشأت می‌گیرد.
حمید ابراهیمی نویسنده و کارگردان نمایش”آخرین جشن” با بیان این مطلب به سایت ایران تئاتر گفت:«”آخرین جشن” که آخرین جشن دزدان رابین‌هودی است از آن چه در جامعه می‌بینیم و می‌شنویم شکل گرفته است. برای هر هنرمندی دیده‌ها و شنیده‌ها دغدغه‌ای ایجاد می‌کند که آن دغدغه، موضوع یک اثر هنری می‌شود. دزدان رابین هودی در این نمایش با هم توافقی می‌کنند که از اغنیا دزدیده و به فقرا کمک کنند اما یک فرد از این گروه خیانت می‌کند و سرانجام با نابودی همه افراد نمایش پایان می‌یابد. این خیانت همچون هر عمل بد دیگری از خودخواهی انسان نشأت می‌گیرد.»
این کارگردان تئاتر که سال گذشته تمرین”آخرین جشن“ را با بازیگرانی چون امین تارخ، گوهر خیراندیش، فردوس کاویانی و امیر جعفری شروع کرده بود درباره استفاده از بازیگران جوان در اجرای نمایش‌اش گفت:«سال گذشته که نوبت اجرا داشتم با گروه بازیگران حرفه‌ای تمرینات خود را شروع کردم. حدود دو هفته نیز تمرین‌ها انجام گرفت ولی به دلیل وقت کم و سفر این دوستان از اجرا منصرف شدم. امسال به دلیل فرصت اندک تا زمان اجرا تصمیم گرفتم، با بازیگران جوان کار کنم تا بتوانم از حضور تمام وقت آنان در تمرینات بهره ببرم.»
وی ضمن تاکید بر این که در شیوه اجرایی از مکتب و سبک خاصی پیروی نمی‌کند گفت:«تمام نیروی من در شکل گیری نمایش صرف دو بخش‌ می‌شود اول باورپذیری و دوم توانایی جذب مخاطب که فکر می‌کنم به هر دو رسیده‌ام.»
وی که خود نقش کوچکی نیز در”آخرین جشن” برعهده دارد درباره دشواری‌های کارگردانی و بازیگری همزمان گفت:«اغلب دوستانی که نمایش را می‌بینند و مرا نیز به عنوان بازیگر می‌شناسند از من می‌پرسند که چرا خودت در نمایش بازی نکردی. شاید این پاسخ من به همه آن دوستان نیز باشد. من عاشق بازیگری هستم اما کارگردانی و بازیگری همزمان کار بسیار سختی است. نمی‌توانستم طی جلسه تمرین هم به خود و بازیگری خودم فکر کنم و هم به یک گروه. بنابراین ترجیح دادم تمام انرژی و تلاشم متمرکز کارگردانی این نمایش باشد.»