در حال بارگذاری ...

همه چیز، از هیچ زاده می شود

عمار عاشوری بازیگر نمایش اودیسه و یکی از اعضا ثابت گروه تئاتر کوانتوم این روزها با نقشی متفاوت و در عین حال دشوار بر صحنه تالار حافظ حضور دارد. عاشوری فرزند یک جانباز به نام اولیس را بازی میکند که تمامی شبانه روز و برای ساده ترین کارهای روزانه نیاز به کمک دارد. عاشوری صبوری بی پایان فرزندی از جهان امروز را به نمایش می گذارد که پدرقهرمان اش اولیس را حتی با زخم های بی درمان روانی و جسمی جنگ تروا پرستاری می کند.

این بازیگر تئاتر در یادداشت کوتاهی از بازیگری در گروه کوانتوم و از احساسش نسبت به نمایش اودیسه نوشت که در زیر آمده است"

« 23فروردین سالروز پرواز یوری گاگارین به فضا بود. روزی که اولین قدم های انسان برای شناخت کهکشان برداشته شد. پس از آن تئوری های زیادی نوشته شد، اقدامات عملی بسیاری صورت گرفت، اما هرآنچه انسان جلوتر می رفت، علامت سوال های زیادی پیش رو می دید.

هر روز قسمتی از کهکشان را کشف کردیم ، در مقابل قسمتی از زمین را گُم کردیم. انگار قرار است از صفر شروع کنیم.

بازیگری برای من مثل مطالعه ی فضا ست. در شروع مطالعه، ذوق زده ای، درمیانه حیرت زده ی وسعت کهکشانی، و در پایان نا اُمید از همه چیز.

وقتی قراره نقشی رو بازی کنم اون قدر ذوق زده هستم که شروع به تخیّل در ابعاد نقش می کنم و دائماً با خودم کلنجار می روم که چگونه می شود از هیچ، همه چیز ساخت؟ چگونه می شود یک نقش را دیدنی کرد؟ چگونه می شود نقش را از فردیّت خارج کرد تا بتواند در تعامل با دیگر نقش ها قرار بگیرد؟

جواب ظاهراً ساده است اما انجام دادنش به این سادگی ها نیست.

" تمرین. تمرین. نااُمیدی. تمرین. تمرین. تصمیم به کنارکشیدن از کار، تمرین. خستگی. تمرین. عبور از مرز خستگی. تمرین و سرانجام اجرا"

برای پیداکردن گنج، ابتدا باید نقشه ی گنج رو داشته باشی. تمرین تئاتر چیزی شبیه به پیداکردن نقشه ی گنجه.

گروه تئاتر کوانتوم همیشه به دنبال راهی برای نفوذ به سیاه چاله های ذهن تماشاگر است. از این رو هیچ گاه از تجربه کردن نترسیده ایم.

ما به فضای ذهنی تماشاگر سفر می کنیم تا ناشناخته ها را کشف کنیم. ابتدا از خودمان شروع می کنیم بعد یک قدم آن طرف تر را کشف می کنیم و سپس قدم های بعدی تا به آنچه که می خواهیم برسیم. مسلماً این روند زمان بر و با سختی های زیادی همراه است و ما همه ی مشکلات را به جان می خریم.

هدف، اندیشه تماشاگر است نه در حین اجرا بلکه بعد از اجرا و بیرون از سالن نمایش. هدف از اجرای نمایش اودیسه، ذوق زدگی تماشاگر نیست. هدف، کشف وسعت کهکشان ذهن تماشاگر توسط خودش است.

چنانچه به تماشای نمایشه اودیسه آمدید، لطفاً گارد نگیرید و اجازه بدهید ذهن شما را هدف بگیریم.                                                           

*" بگو به من

چگونه است شباهت آشکار

میان اصل و سایه

میان چشم و سرمه؟

من، تو هستم

چگونه فرق بگذارم میان اصل و سایه

عمارعاشوری

فروردین 1395

*بخشی از شعر"بگو به من" سروده سعاد محمد الصباح ترجمه عمار عاشوری»

نمایش اودیسه نوشته امین طباطبایی با کارگردانی آرش دادگر تا 17 اردیبهشت ساعت 20 در تالار حافظ روی صحنه است. علاقه مندان می توانند برای پیشخرید بلیط از طریق سایت تیوال اقدام کنند.




نظرات کاربران