امیر مشهدی عباس :
ضرورت راه اندازی جشنواره نمایشنامه نویسی کودک و نوجوان احساس می شود
امیر مشهدی عباس معتقد است؛ هر چند وضیعت نمایشنامه نویسی کودک و نوجوان در ایران نسبت به ۱۰ سال گذشته رو به بهبود است اما هنوز تا رسیدن به وضیعت آرمانی باید مسیر طولانی طی کنیم و برگزاری جشنواره سراسری نمایشنامه نویسی کودک و نوجوان می تواند سهم بسزایی در اعتلای نمایشنامه نویسی ما داشته باشد.
«امیر مشهدی عباس» در گفت وگو با ایران تئاتر گفت: در حال حاضر وضیعت نمایشنامه نویسی و تئاتر کودک در ایران نسبت به پنج سال گذشته بهتر شده و در مقایسه با 10 سال گذشته نیز عالی است، اما با این همه هنوز به وضیعت آرمانی در این حوزه نرسیده ایم.
او افزود: اتفاقی که در این سال ها در حوزه تئاتر شاهدش بودیم این است که سلیقه مخاطب تئاتر کودک بالارفته و دیگر حاضر نیستند که به تماشای هر نمایشی بنشیند. اما مشکل اساسی نمایش های کودک و نوجوان در ایران این است که نمایش های ما بیشتر شکل گرا هستند و همچنان در این حوزه در زمینه تصویر دچار مشکل هستیم و تصاویر نمایش های کودک و نوجوان مبتنی بر متن نیست.
این نمایشنامه نویس که قریب به 21 سال است که در حوزه نمایشنامه نویسی کودک و نوجوان فعالیت می کند گفت: به نظر من اگر نمایشنامه نویس هایی که در این حوزه فعالیت می کنند تمرکز کار خود را بر روی گروه سنی خاصی بگذارند به مراتب وضیعت نمایشنامه نویسی ما بهتر می شود و به نظر من اگر هر سال شاهد برگزاری جشنواره سراسری نمایشنامه نویسی کودک و نوجوان باشیم به مرور وضیعت نمایشنامه نویسی ما بهبود پیدا خواهد کرد.
او افزود: برگزاری این جشنواره بودجه بالایی نمی خواهد، اما دستاورد خوبی برای ما خواهد داشت و بزرگترین و بهترین جایزه برای یک نمایشنامه نویس آن هم در حوزه کودک و نوجوان فراهم کردن شرایط انتشار نمایشنامه های برگزیده در قالب کتاب است. من و همکاران نمایشنامه نویسم در صورتی که نهادی تصمیم بگیرد زمینه ای را برای برگزاری جشنواره نمایشنامه نویسی در حوزه کودک و نوجوان فراهم کند حتما اطلاعات خود را بی دریغ در اختیار آن ها خواهیم گذاشت.
به گفته یک نمایشنامه نویس؛ اگر نمایشنامه خوب تولید شود و این رقابت میان نمایشنامه نویسان فراهم شود در آینده نزدیک شاهد بالا رفتن سطح کیفی نمایش در حوزه کودک و نوجوان خواهیم بود.
مشهدی عباس خاطر نشان کرد: من هر زمان به فراخور موضوعاتی که در جامعه احساس می کنم باید به آن ها پرداخته شود، اقدام به نگارش نمایشنامه می کنم. مثلا این روزها نمایش «خیمه قمر خانم» در تالار هنر روی صحنه است. این نمایش درباره بی اعتنایی و فراموش شدن نمایش خیمه شب بازی است.
او افزود: در تمام دنیا مرسوم است که نمایش های آیینی و سنتی خود را زنده نگاه می دارند و با برگزاری جشنواره ها و برنامه های متعدد زمینه ای را فراهم می کنند تا گروه سنی مختلف با این گونه های نمایشی ارتباط برقرار کنند تا از این راه آن را برای نسل های بعد حفظ کنند اما متاسفانه در ایران کمتر کودک و نوجوانی را پیدا می کنید که مثلا خیمه شب بازی را بشناسد و یا دیده باشد از این رو من تصمیم گرفتم که نمایش «خیمه قمر خانم» را بنویسم. سایر نمایشنامه هایم را نیز با همین انگیز و رویکرد نوشته ام.
«مشهدی عباس» ادامه داد: همچنین بزودی نمایشنامه دیگری از من در «تالار هنر» روی صحنه می رود با عنوان «لاکی اجق وجق» که این نمایشنامه را نیز براساس یک واقیعت ساختم. در شیراز کارگاه آموزشی داشتم که در این کارگاه یکی از هنرجویانم عنوان کرد که در شیراز لاک پشت 400 ساله ای در قنات ای زندگی می کند که چون لاکش آن قدر بزرگ شده که نمی تواند از قنات بیرون بیاید، زندگی این لاک پشت و اجباری برای ماندن در سرداب دارد زمینه ای را فراهم کرد که من این نمایشنامه را بنویسم.