در حال بارگذاری ...
معرفی فعال ترین سالن های تئاتر ایران(پرونده اول – مشهد)

از تنوع موضوعی نمایش ها تا رسیدن به تئاتر مردمی

مشهد، شهری با فرهنگ غنی که شهرت آن بیشتر به واسطه ی حضور امام هشتم شیعیان است. شهری که سالانه مردم زیادی را از اقسا نقاط ایران و حتی جهان به سوی خود میکشاند این بار نه به دلیل شهرت گذشته ی آن بلکه به دلیل اوازه ی تازه ای که مدیون مردم پرشور آن و رونق  تئاتر در این شهر است به عنوان اولین شهری که به بررسی وضعیت تئاتر آن می پردازیم و فعال ترین سالن های آن را رصد می کینم انتخاب شده است.

تئاتر در این شهر طی 100سال گذشته همواره فعال بوده و هیچگاه چراغش خاموش نشده است. در دوران اوجش هنرمندان فراوانی همچون زنده یاد انوشیروان ارجمند، داریوش ارجمند و رضا کیانیان را بما معرفی کرده ودر دوران افول خود با تمام سختی ها کنار آمده تا همان سوسوی چراغش خاموش نشود. و حال همان تئاتری که روزی طرد شد و جایی برای اجرای آن نبود در جایگاهی قرار دارد که میتوان به آینده ی آن امید بست. این امید از دل مردم علاقمند به تئاتر مشهد است که بما منتقل میشود.

 

در این سفر به سراغ رضا حسینی مدیر انجمن هنرهای نمایشی خراسان رضوی رفتم تا راه موفقیت تئاتر مشهد را بدون واسطه از او جویا شوم. از او پرسیدم: از چه زمانی و چطور استقبال خوب مردم مشهد از تئاتر آغاز شد و به نظر شما دلیل اصلی این استقبال چیست؟

 

رضا حسینی می گوید: خیلی وقت بود که تئاتر در مشهد به صورت فصلی اجرا میشد و چون به نمایش ها بودجه تعلق می گرفت برای کارگردان فروش اهمیت چندانی نداشت و به همین دلیل نمایش ها تنوع زیادی نداشتند تا اینکه نمایش هایی از تهران با چهره های سینمایی برای اجرا به مشهد آمدند و مردم خیلی خوب از آنها استقبال کردند. همین استقبال بما فهماند که در مشهد علاقه به تئاتر وجود دارد و مشکل جای دیگریست. سعی کردیم این شور به وجود آمده را حفظ کرده و همراه با تبلیغات فراوان برای نمایش ها. کاری کنیم که سالن های نمایش در تمام طول سال تئاتر اجرا کنند و این مسئله بعد از گذشت زمانی اندک باعث شد که تئاترشهر به یک پایگاه مردمی تبدیل شود و مردم در آنجا حضور داشته باشند و در مورد نمایش ها باهم حرف بزنند و اینکار به شدت به همگیر شدن تئاتر در مشهد کمک کرد اما ازنظر من دلیل اصلی استقبال مردم ورمز موفقیت تئاتر مشهد تنوع موضوعی نمایش هاست.

 

 قانع نشدم و به همین دلیل پرسیدم با این وجود از نظر شما بودن چهره های معروف در نمایش ها و فصل خاص اجرای نمایش تاثیر چندانی در فروش و استقبال مردم ندارد؟

 

پاسخ می دهد: البته هردوی آنها تاثیر گزار است ودر شروع هم این چهره های معروف بودند که باعث آشتی مردم مشهد با تئاتر شدند ولی در زمان حال اگر یک نمایش خوب از کار درآمده باشد قطعا مخاطب خود را خواهد داشت و فرقی نمیکند که در چه فصلی اجرا میشود. در زمان حال ملاک مردم مشهد برای استقبال از کارها کیفیت خود نمایش است مثال آن هم نمایش های خوب سال گذشته است که با وجود نداشتن چهره چند بار زمان اجرای آنها تمدید شد و استقبال خوبی از آنها به عمل امد.

 

پرسیدم که اگر این چنین باشد ملاک اجرای نمایش در مشهد خود نمایش بوده و ملاک تمدید دوره ی اجرای آن استقبال مردم هستند. پس با این وجود شما باید در دادن اجرا به کارگردان جوان و کارگردان نامی تئاتر به یک اندازه بها دهید ولی آیا این چنین است؟

 

حسینی بیان می کند: بله. به همین صورت بوده و شرایط برای گروه های تئاتری که خواستار اجرا در سالن های خوب نمایش هستند یکسان است. کارگردان میتواند جوان باشد یا نامی... در هر صورت یک شورای فنی وجود دارد که در ابتدا متن را بازخوانی می کند و براساس ارزیابی این شورا نوبت اجرا به گروه داده میشود. نمونه های این روند هم اجرای نمایش هایی از حسن نیازی و بزازان است که هردو اولین کار تئاتر خود را در سالن اصلی تئاتر شهر به روی صحنه بردند و حتی این کارها به نوبت تمدید هم کشید و نشان داد که مردم از کار خوب حمایت میکنند.

 

حرف های رضا حسینی در روزگار تئاتری تهران حرف های نایابی به حساب می امد. در مشهد کاری قبل از دیده شدن قضاوت نمیشد و ملاک اصلی برای دیدن اجرا مردم هستند. تئاتر ونه چهره و اسم کارگردان ...! از طرف دیگر مسئولان تئاتر شهر کار جوان ها را میدیدند و به استعداد های خود بها میدادند چیزی که در تهران کمتر دیده میشود.

 

حال میخواستم بیشتر با تئاتر مشهد آشنا شوم به همین دلیل از ایشان پرسیدم: ویژگی ها و امکانات سالن های نمایش مشهد به چه صورت بوده و چه تعداد سالن فعال وغیر فعال دارید؟

 

حسینی در پاسخ سوالم می گوید: مشهد 6سالن فعال تئاتر دارد که 4 سالن از آنها متعلق به بخش دولتی و 2سالن آن متعلق به بخش خصوصی است.

 

ادامه می دهد: سالن های دولتی عبارتند از 3سالن تئاترشهر با نام های:  سالن اصلی ، سالن بهار ، سالن عروسکی که در مجتمع فرهنگی هنری امام رضا قرار دارند و  سالن اشراق  حوزه ی هنری که واقع در شمال شهر مشهد است و یک سالن تازه تاسیس به شمار می رود. این سالن از لحاظ امکانات نسبت به بقیه سالن ها از امکانات بهتری برخوردار است.

 

او سالن های بخش خصوصی را نیز به این ترتیب معرفی می کند:  سالن زنده یاد انوشیروان ارجمند وسالن شمایل که هردوی آنها بصورت بلک باکس بوده و امکانات سخت افزاری خوبی ندارند سالن های خصوصی هستند.

اگر بخواهیم این سالن هارا از لحاظ جذب مخاطب اولویت بندی کنیم به این صورت در می ایند:

 

1.سالن اصلی تئاتر شهر که ظرفیت 350 نفری دارد

2.سالن بهار و سالن اشراق که باهم در یک مقام قرار میگیرند

4.سالن انوشیروان ارجمند

5.سالن شمایل

6.سالن عروسکی تئاتر شهر که در طول سال بصورت دائم اجرا نداشته و بیشتر درآن نمایشنامه خوانی ، اجراهای عروسکی مربوط به کودکان و نشست ها و مستر کلاس ها برگزار میشود

 

در کنار این 6سالن فعال تئاتر مشهد بین 30 تا 40 سالن غیر فعال وجود دارد که یا در بیمارستان ها و دانشگاه ها  و یا ادارات و سازمان ها قرار گرفته اند و بدون استفاده مانده اند.

 

رضا حسینی در این سفراز خودکفایی تئاتر مشهد گفت و در مورد طول اجرای هر نمایش عنوان کرد: هر نمایش 3هفته اجرای عموم در مشهد خواهد داشت که نهایت 2هفته از آن را برای جذب مخطبانش زمان دارد بعد ازآن اگر مخاطبان خود را جذب نکند از صحنه پایین کشیده خواهد شد و برعکس آن هم زمانیست که از اجرا استقبال شود و نمایش مخاطبان زیادی را جذب کند که دراین صورت اجرای نمایش تمدید خواهد شد .

 

آنچه شنیده ام و دیده ام نشان از تئاتری خود کفا دارد که دست روی زانوان خود گذاشته و علاوه بر فرهنگی و هنری بودنش ابعاد اقتصادی پیدا کرده است. اگر مشهد این راه را ادامه دهد و با فراموش کردن بعد فرهنگی و هنری اسیر بعد اقتصادی تئاتر نشود، انتظار آمدن مردم از شهر های مختلف برای دیدن نمایش هایش انتظار دوری نخواهد بود. اگر خود را باور کنند و پرقدرت به راه خود ادامه دهند البته با یاری مسئولان که حال بوجود آنها نیاز است.




نظرات کاربران