نمایش«یادم تورا فراموش» راوی تنهایی آدم هاست

به گزارش خبرنگار ایران تئاتر، نمایش «یادم تو را فراموش» دومین تجربه «ژاله صامتی» در مقام کارگردان تئاتر است. نمایشی که طرح و ایده اصلی آن نیز توسط خود صامتی نوشته شده است و متن نمایشنامه توسط «پوریا کاکاوند» نوشته و در جریان تمرینات توسط تک تک اعضای گروه کامل شده است.

در نمایش«یادم تو را فراموش» صامتی به نوعی تصمیم گرفته به تنهایی انسان ها بپردازد، تنهایی که هر روز بزرگ و بزرگ تر می شود و دور آدم ها پوسته ای ضخیم تر می کشد که دیگر حتی مقابل روی خود را نتوانند ببینند و آن چنان غرق در رویا و توهمات فردی می شوند که بیرون رفتنی در کار نیست.

صامتی در این نمایش گوشه ای از تنهایی یک زن بازیگر قدیمی را که تنها در جوانی اش شانس بازی در یک فیلم را داشته به تصویر می کشد زنی که با گذشت قریب به 40 سال همچنان منتظر است تا شاید دوباره کسی او را به یاد بیاورد و او از جهان مردگان به نقش آفرینی در صحنه یک فیلم فرابخواند. زنی که نماینده بسیاری از کسانی است که در گوشه گوشه این شهر بر اثر تغییر و تحولاتی که در ساختار فرهنگی و اجتماعی جامعه در گذر زمان پیش آمده، گرد و غبار فراموشی آن قدر بر چهره شان نشسته که دیگر به خاطرشان نمی آوریم و اصلا نمی دانیم مرده اند یا زنده!

«فاطمه گودرزی» در نمایش «یادم تو را فراموش» نقش «مهرآفرین» بازیگر قدیمی را بازی می کند. زنی تنها که در خانه ای تنها ، گرد و غبار گذر زمان بر چهره و خانه اش نشسته و در شمال شهر تهران زندگی می کند.
گودرزی که نامی آشنا در عرصه بازیگری در سینما به شمار می رود و کارنامه پرباری دارد با پذیرفتن بازی در نمایش «یادم تو را فراموش» برای نخستین بار قدم به دنیای تئاتر می گذارد.

 او درباره چگونگی پذیرفتن این نقش و ورودش به دنیای تئاتر می گوید:«همیشه  من برای بازی در نمایش دعوت می شدم و وسوسه بازی در تئاتر همیشه همراه من بود، اما این برای نخستین بار است که تصمیم گرفتم که در نمایشی ایفای نقش کنم و حضور «ژاله صامتی» در این کار یکی از دلایل حضور من در این نمایش است.

او درباره چگونگی رسیدن به این نقش گفت: نقش «مهرآفرین» یکی از موضوعاتی است که من همیشه به آن فکر کرده ام و ذهنم درگیر آن بوده، بخشی از جامعه که به هر دلیلی کنار گذاشته می شوند، همیشه من به این افراد فکر می کردم و سرنوشت محتومی که گریزی از آن ندارند، برای همین پذیرفتن این نقش برایم اصلا با دشواری همراه نبود. در واقع با ایفای نقش در این نمایش به نوعی گوشه ای دیگر از زندگی همکاران فراموش شده  را به تصویر کشیده ام.

به گفته گودرزی بخشی از پیام این تئاتر معطوف به جذابیت سینما است که اگر کسی یک بار قدم به این دنیا گذاشت دیگر نمی تواند از دست آن رها شود حتی اگر به هر دلیلی کنار گذاشته شود، بازگشت به دنیای سینما رویای آن قدر بزرگی است که پس از 40 سال می تواند جان تازه ای به کالبد یک مرده بدمد.

از نظر گودرزی انتخاب های ژاله صامتی در نمایش «یادم تو را فراموش» بسیار حساب شده و دقیق است و اعضای گروه به خوبی توانسته اند در کنار هم ایفای نقش کنند و گروه بسیار حرفه ای  و دقیق هستند. بازی «پژمان جمشیدی» هم که از فوتبال به دنیای تئاتر آمده بسیار خوب و حرفه ای است. با این که گروه فرصت تمرین طولانی مدت نداشت و برای اجرای این نمایش کمتر از 20 روز تمرین کرده ایم اما به نظر من نمایش به پختگی و کمالی رسیده که از همین امشب اجرای عموم برود.
«پژمان جمشیدی» دیگر بازیگر این نمایش که سابقه بازی در 11 نمایش دیگر را دارد و خیلی زود توانسته به عنوان یکی از بازیگرانی که گزینه  خوبی برای گیشه یک نمایش هستند تبدیل شود در این نمایش نقش «عطا» شاگرد یک سوپر مارکت را در بالای شهر بازی می کند.

 عطا پسر لوتی مسلک و از بچه های جنوب شهر تهران است و تا جایی که در توان دارد  می خواهد به هر کسی که در توانش است کمک کند. او به صورت اتفاقی و به واسطه رساندن یک فیلم نامه - که باید به دست بازیگر زن دیگری که در این محل زندگی می کند – به دست «مهرآفرین» وارد این نمایش می شود و از این پس یکی یکی اتفاقات این نمایش به خاطر این که مهرآفرین ناراحت نشود رقم می خورد.
جمشیدی درباره نقشی که در نمایش «یادم تو را فراموش» پذیرفته می گوید:«نقش عطا برای من نقش بسیار ملموس و دوست داشتنی است پسر پر شر و شوری که آچار فرانسه است و با روحیه لاتی که دارد می خواهد به همه کمک کند. من در اطرافم دوستان بسیار زیادی با این روحیه دارم و ارتباط برقرار کردن با این نقش برایم بسیار راحت بود.»

او برای دومین بار است که در کنار «ژاله صامتی» ایفای نقش می کند، درباره همکاری اش با ژاله صامتی می گوید:«همکاری با «ژاله صامتی» اتفاق بسیار خوشایندی برای من است و این نمایش از تجربیات بسیار خوب من به شمار می رود که نمایشنامه در جمع خوانی ها و تمرینات کامل شد و هر یک از ما در ساخته شدن شخصیت واقعی نقش هایمان، سهم عمده ای داشتیم.

با توجه به این که پژمان جمشیدی از دنیای فوتبال به تئاتر آمده است، در این نمایش نیز گوشه هایی از شخصیت خود را به نمایش می گذارد، پسری که با شرط بندی بر سر اولین کرنر فوتبال می خواهد سرنوشت خوشی برای دوست دخترش نازی و خودش رقم بزند و زندگی او را که دختری شهرستانی بی پناه در تهران است را به سامان برساند.

«ژاله صامتی» در این نمایش نقش «نازی» را بازی می کند، دختری ساده لوح و شهرستانی که برای 450 هزار تومان حقوق ماهیانه  حاضر است «داد زن» شود. چون در تهران خانه و کار ندارد و عطا با گفت وگو برای چند روز او را به خانه مهرآفرین می برد تا برای او سرپناهی پیدا کند.

صامتی درباره نقش خودش در این نمایش می گوید: من آدم عمیقی هستم و در زندگی ام کم پیش آمده که تجربیات سطحی داشته باشم همین موضوع همیشه من را وسوسه می کند که نقش هایی را بپذیرم که با دنیای خودم فاصله دارد تا شاید با این راه  بتواند تجربیاتی که در زندگی شخصی ام نداشته ام را پشت سر بگذارم و نازی هم در نمایش «یادم تو را فراموش» چنین نقشی را دارد.

صامتی طراح اصلی نمایش «یادم تو را فراموش» درباره ایده اصلی اش برای شکل گیری این نمایش گفت: «ایده اصلی من برای این نمایش این بود که تنهایی انسان ها را در تقابل دو نسل نشان بدهم. نسلی که برای رسیدن به خواست هایش پافشاری می کرد و نسل بی حوصله ای که هیچ چیزی برای آن اهمیت ندارد. این نمایشنامه را در ابتدا قرار بود فرد دیگری بنویسد و نگارش متن او چهار ماه طول کشید اما به واسطه اتفاقات عجیب و غریبی که افتاد مجبور شدم که نویسنده متن را عوض کنم  و به همین واسطه متن نمایشنامه نیز عوض شد و پوریا کاکاوند در عرض 10 روز این نمایشنامه را نوشت و کاستی های نمایشنامه نیز در طول جمع خوانی ها  و صحنه به صحنه برطرف شد.»

او افزود: برای روی صحنه بردن این نمایش فرصت کمی برای تمرین داشتیم و در نهایت کمتر از 20 روز تمرین کردیم، اما نمایش «یادم تو را فراموش» نمایشی است که تک تک اعضای گروه عاشقانه آن را کار کرد و به همین واسطه لاجرم بر دل می نشیند.
صامتی درباره انتخاب فاطمه گودرزی به عنوان بازیگر فراموش شده در نمایش «یادم تو را فراموش» گفت: من دوست داشتم این نقش را بازیگر با سن و سال بالاتری بازی کند و بازیگر این نمایش را هم انتخاب کرده بودم اما چون این بازیگر پیشکسوت در سفر بود. پیشنهاد بازی این نمایش را به فاطمه گودرزی  دادم. برای من هیچ فرقی نمی کرد که بازیگر این نقش یک بازیگر پیشکسوت سینما باشد یا یک تئاتری. مهم این بود که از پس نقش برآید و گودرزی هم به واسطه توانایی بالایی که در بازی دارد به خوبی توانست این نقش را دربیاورد.

او درباره نقش آفرینی پژمان جمشیدی هم در این نمایش گفت: من بازیگر سینما و تئاترم و هیچ وقت در کارم افراد را دسته بندی نمی کنم و پژمان جمشیدی از جمله بازیگرانی است که به خوبی از نقشی که به او سپرده می شود برمی آید و چون ادعایی ندارد به خوبی نظر کارگردان را می پذیرد و برای هر نقشی که می پذیرد تحقیق می کند کاری که این روزها کمتر بازیگران انجام می دهند.

«ایرج سنجری» بازیگر نقش «جهان» که نقش یک کافه دار عاشق پیشه را بازی می کند درباره نقشش در نمایش یادم تو را فراموش گفت:«کار کردن با ژاله صامتی بسیار خوب است، او یکی از پر انرژی ترین بازیگران و کارگردان ها است که برای کارهایش بسیار انرژی می گذارد و او در این نمایش به من پیشنهاد نقش جهان را داد. مرد عاشق پیشه ای که به نوعی امروزه تبدیل به اسطوره شده اند. او در 18 سالگی عاشق بازیگر فیلمی شده است و سال ها به واسطه عشقی که در دل و جان پرورانده تن به ازدواج نداده و پس از سفرهای دور و دراز متمادی کافه ای در کنار خانه زنی که دوست دارد باز کرده و با گذشت بیش از چهار سال، اما هرگز زن بازیگر «مهرآفرین» او را ندیده و او نیز به نوعی نادیده گرفته شده است.»

«جهان» در این نمایش در نقش یک کارگردان که تازه از فرنگ بازگشته به «مهرآفرین» معرفی می شود و این آشنایی و دیدارها در نهایت پرده از این راز بر می دارد که «عطا»، «نازی» و «جهان» به دلیل این که مهرآفرین متوجه نشود که فیلم و نقشی در کار نیست و ناراحت نشود، مدت هاست که فیلم بازی می کنند.

شخصیت های نمایش «یادم تو را فراموش» آدم های ملموس و باور پذیری هستند که هر روز به نوعی با آن ها مواجه می شویم نوع پوشش آن ها هم بسیار رئالیستی و امروزی است و پوشش آن ها تشخص خاصی ندارد از این رو «الهام شعبانی» طراح لباس این نمایش بیشتر تمرکز خود را برای طراحی لباس «مهرآفرین» که به نوعی گذشته تاریخی را به یاد ما می آورد گذاشته و در روند نمایش شاهد تغییر روحیه و پوشش او هستیم.

«جهانگیر میرزا جانی» نیز طراحی صحنه نمایش «یادم تو را فراموش» را برعهده دارد، او که پیشتر به عنوان طراح صحنه و لباس در سینما و تلویزیون شناخته شده، در اولین تجربه خود تلاش کرده تا طراحی صحنه به صورت رئالیستی و با نگاهی به معماری و چیدمان دوره پهلوی دوم انجام شود و نوستالوژی های دهه 50 شمسی را برای مخاطب زنده کند.

 دو اجرا بودن سالن نمایش موجب شده است که بخشی از دکور به صورت پورتال طراحی شود و چون نمایش همزمان دکور فضای داخلی خانه «مهرآفرین» و کافه را در کنار هم دارد طراحی صحنه به گونه ای بوده که با نور این فاصله گذاری انجام شود.

سایر عوامل این نمایش ، طراح نمایشنامه ژاله صامتی، نمایشنامه نویس پوریا کاکاوند، تهیه کننده:  ایرج سنجری،مدیر تولید: محمد قدس،دستیار کارگردان و برنامه ریز: حسین دیردار،طراح صحنه: جهانگیر میرزا جانی،طراح لباس: الهام شعبانی،انتخاب موسیقی: حسین دیردار،طراح پوستر و بروشور: امیر اردهالی،منشی صحنه: یاس سنجری،ساخت تیزر: فرشید عسگری،عکاس: حسین افشاری،مدیر صحنه: میثم مرادی،دستیاران صحنه: رضا عباسی, باران ستوده،روابط عمومی و تبلیغات: غزال نوروزی و هماهنگی فروش: مهرداد مهدی زاده را تشکیل می دهند.

پژمان جمشیدی، ژاله صامتی، فاطمه گودرزی و ایرج سنجری بازیگران نمایش یادم تو را فراموش را تشکیل می دهند واین نمایش از نهم تیرماه به مدت یک ماه در سالن استاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه خواهد رفت. مدت این نمایش 70 دقیقه است و بهای بلیت این نمایش 30 هزار تومان است و علاقمندان از سایت تیوال می توانند بلیت این نمایش را تهیه کنند.

گزارش از مریم آموسا

عکس از پریسا خسرو شاهین