در حال بارگذاری ...
گزارش تمرین نمایش «دوباره اون آهنگ را بزن سم»

بنی اردلان: وودی آلن یکی از بهترین نمایشنامه نویسان جهان است

«دوباره این آهنگ را بزن سم» درباره آلن منتقد سینماست که به همفری بوگارت بازیگر شناخته شده سینما علاقه مند است به شکلی که در طول این نمایش افکار آلن را با صدای همفری بوگارت می شنویم . در این نمایش به گونه ای با گوشه هایی از زندگی دو نامزد که از دوستان نزدیک آلن به شمار می روند، روبرو می شویم که قصد دارند کمک کنند تا مشکلات یکی از دوستان شان آلن را که به تازگی از همسرش جدا شده را برطرف کنند و او را با فرد جدیدی آشنا کنند تا از تنهایی درآید و زندگی جدیدی را شروع کند. تمام اتفاقات این نمایش در خانه آلن می گذرد و بخش هایی از نمایش نیز در خاطره و رویا می گذرد.

به گزارش خبرنگار ایران تئاتر،«داود بنی‌اردلان» کارگردان نمایش«دوباره اون آهنگ را بزن سم» گفت: این دومین متن «وودی آلن» است که پس از سنت استند بای کمدی  نوشته  شده است و بیشتر متکی بر شوخی کلامی است.

 

او  درباره چرایی روی صحنه بردن نمایشی از وودی آلن گفت: پیش از این من متن دیگری از این نمایشنامه نویس را روی صحنه برده بودم و منتقدی عنوان کرد که چه لزومی دارد که ما در ایران نمایشنامه ای از این نمایشنامه نویس را در ایران روی صحنه ببریم و اصولا «وودی آلن» چه ربطی به ایران دارد. بسیاری از موضوعاتی که در آثار این نویسنده مطرح می‌شود مسائلی جهانی است و بر این اساس دیگر تفاوتی نمی‌کند که چه کسی یا از چه جغرافیایی باشد.

 

به گفته بنی اردلان، وودی آلن یکی از بهترین نمایشنامه نویس های جهان است و من به نمایشنامه های او علاقه خاصی دارم. نمایش «دوباره اون آهنگ را بزن سم» رگه‌هایی از کمدی دارد اما گروتسک است. من این اثر را کمدی ندیدم و در اجرا هم به متن وفادار هستیم. امیدوارم تماشاگر هم با ما همراه باشد چراکه همه ما می‌توانیم همانند «آلن» شخصیت اصلی نمایش باشیم. مهم ترین پیام این نمایشنامه  به مخاطب این است که خودت باش. در این نمایشنامه به نوعی درگیر یک مثلث عشق و حواشی آن می شویم.

 

«بنی اردلان» درباره تغییراتی که در متن نمایشنامه برای اجرا ایجاد کرده است، گفت:متن این نمایشنامه آنقدر مبتنی بر شوخی کلامی است که شخصیت‌ها در آن گم می‌شوند. بی شک در ترجمه هم با حذف هایی روبرو بوده است. با این همه زمانی که ما تصمیم گرفتیم این نمایشنامه را روی صحنه ببریم تغییراتی در متن بوجود آوردیم و مجبور شدیم بخش هایی از نمایشنامه را حذف کنیم. این تغییرات به واسطه تفاوت فرهنگی ما بوده است و این موضوع را نامش را نمی توان دراماتوژی گذاشت.

 

او درباره انتخاب بازیگران این نمایش گفت: «بهاره رهنما» یکی از دوستان خوب و قدیمی من است که با هم تجربیات مشترکی داریم و قبل از این که این نمایشنامه را قطعی تصمیم بگیرم که روی صحنه ببرم حضور او در این نمایش قطعی شده بود. برای شخصیت «دیک» هم نیاز به بازیگری داشتم که صورت خشکی داشته باشد و از نظر فیزیکال چهره و فیزیک «پژمان جمشیدی» به این نقش بسیار نزدیک بود.

«بنی اردلان» ادامه داد: برای انتخاب بازیگر نقش «وودی آلن» تردید داشتم و در جمع خوانی ها «پژمان جمشیدی»،  «ژوله» و «هوتن شکیبا» را برای بازی در این نقش به من معرفی کرد که در تمرینات به این نتیجه رسیدیم که «ژوله» به خاطر فیزیک و این که طنز را خوب می شناسد بهترین گزینه ای است که می تواند این نقش را بازی کند.

 

او در رابطه با شخصیت «همفری بوگارت» در این نمایش گفت: ما می‌خواستیم «بوگارت» کاملا شبیه خودش باشد؛ اما به دلیل اینکه ذهنی است کمترین حضور او را بر صحنه داریم و سایه‌ای درباره او می‌بینیم، سایه‌ای از کلاه و پالتو او بر صحنه  می بینیم. در واقع در این نمایش به جای این که شاهد شخصیت «بوگارت» باشیم صدا او را می شنویم و در بخشی از نمایش حتی صحنه هایی از بازی او در فیلم را می بینیم..

او همچنین درباره انتخاب موسیقی زنده برای این نمایش گفت: این نمایش قابلیت این را داشت که از موسیقی ضبط شده استفاده کنیم اما ترجیح من این بود که در این نمایش از موسیقی زنده و سر صحنه استفاده کنم و احتمال این وجود دارد که برای آغاز و پایان نمایش نیز از خواننده استفاده کنیم.

 

«بنی اردلان» درباره طراحی صحنه این نمایش گفت: نمایش «دوباره اون آهنگ را بزن سم» طراحی صحنه بسیار ساده ای دارد و سعی کرده ایم که از ساده ترین وسائل برای ساخت صحنه های این نمایش استفاده کنیم.

 

«بهاره رهنما» گفت: «داود بنی اردلان» از دوستان قدیمی من به شمار می رود و این برای سومین بار است که ما در یک پروژه تئاتری در کنار هم قرار می گیریم. پیش از این که با «بنی اردلان»  نمایش «دوباره اون آهنگ را بزن سم»  را برای روی صحنه رفتن آماده کنیم، این نمایشنامه را با هنرمندانی چون «سام قریبان» نمایشنامه خوانی کرده بودیم و شیوه برخورد من در آن نمایشنامه خوانی با نقشم فرق می کرد. وقتی «بنی اردلان» به من پیشنهاد بازی در این نمایش را داد ترجیحم این بود که نقش «لیندا» را بازی کنم اما او به  من کمک کرد تا وجوه دیگر شخصیتی او را ببینم و بازی در این نمایش موجب شد که اتفاقا خودم را بهتر بشناسم.

 

 «بهاره رهنما» هم درباره نقشش در نمایش «دوباره اون آهنگ را بزن سم» گفت: من در این نمایش نقش زنی را دارم که سال هاست با مردی نامزد است و به همراه نامزدش قصد دارند به دوست مشترک شان «آلن» کمک کند اما در جریان نمایش دچار تغییر و تحولات شخصیتی می شوند.

 

 او افزود:همیشه برای من در زندگی واقعی و عرصه نمایش زنانگی اهمیت داشت و همین موضوع موجب شده که در بسیاری از نقش هایم زنانگی بسیار پررنگ شود، اما در این نمایش من برای نخستین بار تجربه جدیدی کردم و آن این بود که با چهره زنی روبرو شدم که فارغ از جنسیت بسیار رفیق است. من همیشه در نقش ها و زندگی واقعی ام عنصر زنانگی را پررنگ می کنم و زنانگی برای من به نوعی عصا عمل می کند، اما در این نمایش وجه رفاقت فارغ از جنسیت برایم پررنگ شد.

 

او درباره همبازی شدنش با «ژوله» در نمایش «دوباره اون آهنگ را بزن سم» گفت: به نظر من این نقش برای «ژوله» نوشته شده است. «ژوله» حرف زدنش جنس خاصی دارد که در حالت عادی گاه متوجه حرف زدن او نمی شوی اما به نظر همه ویژگی او کمک به پیشبرد این نمایش می کند.

 

به گفته «رهنما» با این که «ژوله» بیماری «ام اس» دارد، اما این موضوع موجب نشده که  او در تمرینات کم بگذارد. «پژمان جمشیدی» هم از جنس بازیگرانی است که توانایی بالایی در کار گروهی کردن دارد و در نهایت در این نمایش شاهد قرار گرفتن بهترین تیم هستیم که با هم کمک کرده اند این نمایش شکل بگیرد و روی صحنه برود.

 

«پژمان جمشیدی» دیگر بازیگر این نمایش گفت: من در این نمایش نقش یک آدم درگیر را دارم که به چیزی جز شغلش اش فکر نمی کند و همین موضوع موجب شده که زندگی خانوادگی اش را فراموش کند و بی خیال اطرافش شود. من پیش از این در فیلم «50 کیلو آلبالو» نیز نقش یک آدم بی خیال را بازی کرده ام اما در این نقش برخلاف نقش پیشینم اصلا آدم بی خیال و خنگی نیستم.

 

 نمایش «دوباره اون آهنگ رو بزن سم» به نویسندگی «وودی آلن» و کارگردانی «داود بنی‌اردلان» در تالار حافظ به صحنه می‌رود. «امیر مهدی ژوله»، «الناز حبیبی»، «پژمان جمشیدی»، «اندریا نوشاد» و «بهاره رهنما» بازیگران این نمایش اند.

 

 امیرمهدی ژوله» بازیگر نمایش «دوباره اون آهنگ را بزن سم» گفت: من پیش از این تجربه بازی در استندآپ های در برنامه هندوانه اجرا می شد را داشتم. استندآپ نمایشی نوعی از کمدی است که در آن اجرا کننده بدون وجود دیوار چهارم بصورت مستقیم با شنوندگان صحبت می‌کند.

 

 

 او افزود: این کمدی معمولاً توسط یک نفر اجرا می‌شود، در این نمایش کمدین با اجرای سریعی از داستان گویی، لطیفه و شوخی‌های کوتاه و گذرا و بداهه سازی‌هایی که جمع تماشاگران پذیرای آنها باشند به انتقال مضامین می‌پردازد. اجراکننده معمولاً سرنوشت مسائل و معضلاتی را که بسیار مهم و جدی اجتماع کلی را درگیر خود ساخته به چالش می‌کشد، به این امید که باعث شگفتی و خنده تماشاگران شود و مشکلات اجتماع را با لبخند تبدیل به آرامش کند.

 

ژوله ادامه داد: این تجربه و پاسخ خوبی که از مخاطبان برنامه یعنی مردم گرفتم  و اجراهایی که با بازیگران برنامه دورهمی داشتم موجب شد که تصمیم بگیرم که با حضورم در عرصه تئاتر، خودم را به عنوان بازیگر تئاتر نیز به تثبیت برسانم.

 

ژوله یکی از نویسندگان مجموعه «طنز در حاشیه» گفت: برای من که پش از این طعم بازی در «دورهمی» و «خندوانه» را داشتم، پیشنهاد بازی در نمایش «دوباره اون آهنگ را بزن سم» فرصت خوبی بود تا بهتر بتوانم بازیگری را دنبال کنم و به نظر من کسی که قصد دارد در عرصه بازیگری فعالیت کند بهترین فرصت و امکان بازی در تئاتر است و تئاتر فضای امن و ویژگی هایی دارد که فرصت آموختن را پیش روی بازیگر می گذارد.

 

او درباره ویژگی های مشترکی که با نقش «ودی آلن» در نمایش «دوباره اون آهنگ را بزن سم» دارد، گفت: به نظر من میان نقش و شخصیت اصلی بازیگر نباید دنبال اشتراکاتی گشت، یک بازیگر باید این اشتراکات را بوجود بیاورد. من چون طنز نویس هستم و نوعی آزدگی در لحنم هنگام صحبت کردن دارم، وقتی پیشنهاد بازی در نقش ودی آن به من داده شد احساس کردم که با شخصیت نقش ودی آلن شباهت هایی دارم و برای همین این نقش را پذیرفتم.

 

ژوله ادامه داد: در اولین دورخوانی این نمایشنامه به این نتیجه رسیدم که از پس این نقش برمی آیم. البته در این نمایش شاهد شوخی های آمریکایی هستیم که طبعا با شوخی ها و طنز ایرانی تفاوت دارد. طنز ایرانی دو لبه است و در این نمایش نمی خواستیم با تغییر طنزهای امریکایی به ایرانی تغییری در روند نمایش بوجود آوریم.

 

او افزود: اگر در این نمایش تلاش می کردیم که سر صحنه شوخی های آمریکایی را ایرانیزه کنیم، حتما این امکان وجود داشت که این نمایش از یک کمدی جدی به سمت تئاتر آزاد سوق داده شود.

 

نمایش دوباره اون آهنگ را بزن سم  نوشته ودی آلن با کارگردانی داود بنی اردلان تا ۱۰ مرداد در تالار حافظ روی صحنه خواهد رفت. در این نمایش امیر مهدی ژوله، الناز حبیبی، پژمان جمشیدی، بهاره رهنما وآندِریا نوشاد ایفای نقش می کنند.

 

گزارش از مریم آموسا




مطالب مرتبط

سهند خیرآبادی، کارگردان نمایش «این دنیا یه کنسرت... به من بدهکاره» مطرح کرد

تصور، ارزشش بیشتر از تصویر است
سهند خیرآبادی، کارگردان نمایش «این دنیا یه کنسرت... به من بدهکاره» مطرح کرد

تصور، ارزشش بیشتر از تصویر است

سهند خیرآبادی نویسنده و کارگردان نمایش «این دنیا یه کنسرت... به من بدهکاره» که در تئاتر شهر روی صحنه است، می‌گوید تصور، ارزشش بیشتر از تصویر است -جمله‌ای که در قالب دیالوگ مهران یکی از دو بازیگر این نمایش می‌شنویم- بنابراین در نمایش ما، مخاطبان سعی بر تصور وقایع و رخدادهایی ...

|

نظرات کاربران