سیروس کهوری نژاد در ارزیابی یازدهمین جشنواره تئاتر رضوی
مسائل فرهنگی باید فراگیر شود
سیروس کهوری نژاد یکی از هنرمندان جنوبی کشور است که سابقه سالها فعالیت در تئاتر و حضور در جشنواره های تئاتری را دارد، درباره تمرکززدایی از جشنواره هایی مثل جشنواره ملی تئاتررضوی معتقد است که «تمرکز زدایی اگر درراستای باقی امکانات باشد، تاثیرات مثبتی به همراه خواهد داشت».
به گزارش ایران تئاتر ، سیروس کهوری نژاد یکی از هنرمندان جنوبی کشور است که سابقه سالها فعالیت در تئاتر و فعالیت های مربوط به برگزاری جشنواره های تئاتری را دارد، درباره تمرکززدایی از جشنواره هایی مثل جشنواره ملی تئاتررضوی گفت:«قطعا تمرکز زدایی اگر درراستای باقی امکانات باشد، تاثیرات مثبتی به همراه خواهد داشت. در طول سالها هنر تئاتر در تهران متمرکز شده است و این مسئله با کارهایی مثل برگزاری جشنواره ریشه کن نمی شود».
کهوری نژاد در ادامه افزود: «با یکی دو جشنواره در طول سال چه تغییراتی در تئاتر شهرهای مختلف ایجاد می شود و چرا باید همه امکانات در یک نقطه از کشور باشد؟ همه می دانیم بهترین دانشکده های تئاتری در تهران هستند و سالن ها ه در این منطقه وضعیت بهتری نسبت به شهرستان ها دارند. خیلی از مناسبات اداری هم در پایتخت با سرعت و دقت بیشتری انجام می شود و این درحالیست که در همه شهرهای ایران نیروی مستعد زیادی حضور دارند. همه این ویژگی ها باعث شده است که تئاتر در تهران پررنگ تر به نظر برسد. وقتی یک جشنواره را از تهران به سایر شهرها می برند، بالطبع امکانات هم کم کم به آن منطقه می رود و این یکی از بزرگترین و مهم ترین نکات جشنواره هایی مثل تئاتر رضوی است که مسوولان باید به آن توجه بیشتری داشته باشند».
سیروس کهوری نژاد در ادامه ضممن تاکید به رفع نیازهای تئاتر شهرستان توضیح داد: «همه دوست دارند نمایش حرفه ای تماشا کنند ولی وقتی در یک سالن در شهرهای مختلف ایران ساده ترین امکانات نورپردازی وجود ندارد، هنرمند چه می تواند انجام دهد؟ در دهه 60 تئاتر منطقه ای برگزار می شد و از این تئاترهای منطقه ای به جشنواره تئاتر فجر راه می یافتند و در نهایت افراد بیشتری از سایر شهرها دیده می شدند. البته این جریان ها خیلی جدی نبوده و نیست. اصولا تئاتر به اپیدمی فرهنگی تبدیل نشده است که اگر می شد همه ناخودآگاه به فکر رسیدگی به تمام ابعاد و جزئیات آن می افتادند.
وی با اشاره به ضعف های فرهنگی در کشور گفت: این جشنواره ها می تواند کورسوی امیدی برای هنرهای نمایشی ایران باشد، اما راه حل نیست و باید از ریشه همه موارد را بازنگری کرد. من به جرأت می گویم مردمی داریم که در طول یک هفته یک صفحه کتاب هم نمی خوانند و این در مورد 80 درصد مردم صدق می کند. اصلا هنر و فرهنگ برای خیلی از افراد غریب است
وی در مورد یک جشنواره استاندارد و ویژگی های آن و جلوگیری از تکرار و شعارزدگی در جشنواره هایی مثل تئاتررضوی گفت: «هر تئاتری موضوعی دارد و این نوع پرداخت موضوع است که از اهمیت زیادی برخوردار است. نباید افراد شرکت کننده و برگزار کنندگان جشنواره ها جهت گیری خاصی داشته باشند و باید هرچه در چنین آثاری دیده می شود، برگرفته از چالش های ذهنی هنرمند باشد. اگر سریال«مختارنامه» به یک اثر فاخر تبدیل می شود، دلیلش چالشی است که حقیقتا هنرمند سازنده اثر را درگیر کرده است و او آزادانه و بدون خودسانسوری عمل کرده و سوالاتش را مطرح می کند».