در حال نگارش مجموعه نمایشنامه‌ای درباره اتفاقات تاریخ مشروطه هستم
مشروطه زوایای پنهان و نکات جذاب و جالب توجهی دارد که در مباحث تئوریک قابل طرح و بیان نیست. ضمن این که منابع زیادی هم در این زمینه در دسترس ما وجود ندارد. اما این وظیفه نمایشنامه‌نویسان است که در هر اتفاقی به دنبال نقش مردم باشند و به آنان بپردازند. من تلاش کرده‌ام تحلیلی از زندگی مردمی ارائه کنم که حتی کلمه مشروطیت را غلط تلفظ می‌کردند ولی برایش خون می‌دادند و می‌جنگیدند.
علیرضا نادری؛ نویسنده و کارگردان تئاتر از بی‌تفاوتی خانواده تئاتر نسبت به فرا رسیدن صدمین سالگرد انقلاب مشروطه در ایران انتقاد کرد.
علیرضا نادری؛ نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت‌وگو با ستاد خبری همایش نقالی و تئاتر میانی مشروطه گفت:«در حالی که تئاتر یکی از پدیده‌هایی است که با مشروطه در ایران شکوفا می‌شود، ولی جامعه تئاتری سالگرد تئاتر را 14 مرداد ماه نمی‌داند. گویا هیچ حساسیتی در جامعه تئاتری ما وجود ندارد و برایمان مهم نیست چه چیزی پیرامون ما رخ می‌دهد.»
وی با اشاره به این که اتفاقاتی چون مشروطه می‌تواند دستاویز خوبی برای تولید درام باشد، خاطر نشان کرد:«قصد داشتم به مناسبت صدمین سالگرد مشروطه با عده‌ای از نمایشنامه‌نویسان، تعدادی نمایشنامه در این زمینه بنویسم ولی دیدم آنان تمایل زیادی نسبت به این موضوع ندارند، بنابراین خودم دست به کار شدم و سعی می‌کنم مجموعه نمایشنامه‌هایی را در این ارتباط بنویسم.»
نادری با بیان این که قصد دارد در این مجموعه نمایشنامه‌ها تحلیلی از زندگی مردم و نقش آنان در انقلاب مشروطه ارائه دهد، افزود:«مشروطه زوایای پنهان و نکات جذاب و جالب توجهی دارد که در مباحث تئوریک قابل طرح و بیان نیست. ضمن این که منابع زیادی هم در این زمینه در دسترس ما وجود ندارد. اما این وظیفه نمایشنامه‌نویسان است که در هر اتفاقی به دنبال نقش مردم باشند و به آنان بپردازند. من تلاش کرده‌ام تحلیلی از زندگی مردمی ارائه کنم که حتی کلمه مشروطیت را غلط تلفظ می‌کردند ولی برایش خون می‌دادند و می‌جنگیدند.»
نادری با اشاره به این که تئاتر در ایران وامدار مشروطه و همزاد با جریان روشنگری در جامعه ایران است، از عملکرد اهالی تئاتر در این زمینه انتقاد کرده و تصریح کرد:«متاسفانه جامعه تئاتری ما به تنبلی عادت کرده و اصولاً تحلیلی درستی از نقش تئاتر در زندگی مردم در میان اهالی تئاتر وجود ندارد.»
وی در پایان همایش‌هایی چون همایش نقالی و تئاتر میدانی مشروطه را اقدام مناسبی در پرداختن به تاریخ کشورمان دانست و افزود:«البته این وظیفه خود تئاتری‌هاست که وارد عمل شده و در این عرصه حرکت کنند. این که تئاتری‌ها منتظر بمانند تا جایی فکری برایشان بکند، نشانه غفلت است.»