در حال بارگذاری ...
یادداشتی بر نمایش «خسوف»

تعلیق بین واقعیت و خیال

ایران تئاتر - رحمت امینی : «خسوف» با ترکیبی از شیوه‌های نمایش سنتی و مدرن، فضای جادویی در برابر مخاطبان ایجاد می‌کند و همان‌طور که نمایش در واقعیت و توهم غوطه‌ور ‌است، مخاطب نیز در تعلیق بین واقعیت و خیال، نمایش را به پایان می‌رساند.

ابوالفضل حاجی علیخانی از جمله نمایشنامه‌نویسانی است که دغدغه نگارش آثاری با رنگ و بوی نمایش ایرانی دارد و از آنجا که خودش، بازیگر چنین آثاری بوده است، دیالوگ‌هایش همواره با چرخش‌ها و بازی‌های کلامی جالبی همراه است؛ در واقع، او هم‌زمان با نوشتن، گویی دیالوگ‌ها را مزمزه می‌کند و به همین دلیل بازیگران آثار او، به روانی و سهولت دیالوگ می‌گویند و بازی آن‌ها بر دل مخاطبان می‌نشیند.
حاجی علیخانی در اثر جدید خود (که به همراه شقایق فتحی کارگردانی آن را به عهده دارد)، خسوفی را به روی صحنه برده است که به لحاظ ساختار و شیوه روایت، تجربه‌ای تازه برایش محسوب می‌شود. «خسوف» با ترکیبی از شیوه‌های نمایش سنتی و مدرن، فضای جادویی در برابر مخاطبان ایجاد می‌کند و همان‌طور که نمایش در واقعیت و توهم غوطه‌ور ‌است، مخاطب نیز در تعلیق بین واقعیت و خیال، نمایش را به پایان می‌رساند. تجربه جدید «فتحی-حاجی علیخانی» را باید به تماشا نشست و تجربه گری در حیطه نمایش‌های ایرانی را حمایت کرد.




مطالب مرتبط

نظرات کاربران