جلیل امیری در گفتوگو با «ایران تئاتر» مطرح کرد:
زیرساختهای تئاتر باید یکی از اهداف اصلی برنامه ریزان کشور باشد
نمایش «داراب، سالار زادهای از شاه کوه» اقتباسی از «هملت»، یکی از شاهکارهای ادبی جهان است که جلیل امیری با آن درهمایش آثار برگزیده جشنواره های تئاتر استان ها حضور دارد
به گزارش ایران تئاتر، جلیل امیری که با نمایش «داراب، سالار زادهای از شاه کوه» در همایش آثار برگزیده جشنوارههای تئاتر استانها در تهران حضور دارد، درباره تفاوت داوری یک اثر نمایشی از روی فیلم اجرا یا اجرا بهصورت زنده، توضیح داد: «بهطورکلی نمیتوانیم اجرای زنده و فیلمی که از یک اجرا ضبطشده است را باهم مقایسه کنیم. اینکه قرار است نمایشها از روی فیلم قضاوت شوند، بستگی به هدف از این کار دارد. اگر داورانی که فیلم اجرا را تماشا میکنند، آن را یک اجرا تلقی کنند و جایگزین اجرای زنده بدانند، کار درستی نکردهاند. اما زمانی که هدف از تماشای فیلم اجرا، دستهبندی و گزینش مقدماتی باشد، اقدامی حرفهای محسوب میشود.»
امیری درباره شکلگیری نمایش «داراب، سالار زادهای از شاه کوه» گفت: «بهطورکلی از اقتباس و تلفیق آثار بزرگ جهان و اجرای نمایشی جدید بر اساس آن آثار، لذت میبرم. در نمایش «داراب، سالار زادهای از شاه کوه» نمایشنامه هملت را در نظر داشتم. البته این نمایش شاید به ظاهر شباهتی به متن اصلی و نوشته شکسپیر نداشته باشد اما در زیر متن اشتراکاتی بین اثر من و هملت دیده شود. پیشازاین همچنین تجربیاتی داشتم و در حال حاضر نمایشنامه «کرگدن» نوشته اوژن یونسکو را مد نظر دارم و میخواهم از این متن استفاده کنم. احساس میکنم چنین آثار مهمی برای اجرا در ایران و همخوانی بافرهنگ ما نیاز به تبدیلشدن و دگرگونی دارند تا مخاطبان ارتباط بهتری با آن برقرار کنند. خوشبختانه با توجه به اینکه مدتزمان اجرای نمایش «داراب، سالار زادهای از شاه کوه» نزدیک به 170 دقیقه است، در سه اجرای عمومی که داشتم، تماشاگران استقبال خوبی کردند.»
او در توضیح درباره داستان نمایش خود گفت:«قصه در شاه کوه، منطقهای بین کرمان و سیستان روایت میشود که هنوز فرهنگ طایفهای در آنجا حاکم است. رئیس یکی از طایفههای بزرگ میمیرد و قرار است پسرش جانشین او شود. وقتی پیکر شاه را در مسجد قرار میدهند تا صبح فردا به خاک سپرده شود، پیکر گم میشود و پسر شاه برای یافتن جنازه پدرش دچار چالش میشود. با توجه به اینکه داستان کمی به «آنتیگونه» شباهت داشته باشد، اما برداشتی از نمایشنامه «هملت» است. من فکر میکنم آثار بزرگ این قابلیت را دارند که پایه شکلگیری نمایشهای دیگری شوند.»
جلیل امیری در پایان درباره طرحهای حمایتی مثل «همواره تئاتر» گفت: «چنین اتفاقاتی خیلی خوب است و میتواند هنرمندان را امیدوار کند. تنها نکتهای که وجود دارد، این است که طرحها هرچقدر کارآمد باشد، زمانی گره از مشکلات باز میکنند که اجرایی شوند و در سطح کلان و سیاستگذاریهای کشور در نظر مسئولان باشند. باید زیرساختهای تئاتر جزو اهداف اصلی برنامه ریزان کشور قرار بگیرد تا طرحهای حمایتی خرد و کلان اجرایی شوند.»