نخستین بخش همایش «شهر، شهروندی و تئاتر» به پایان رسید
ارائه دو مقاله پژوهشی با محوریت مشهد و کرمان
ارائه دو مقاله پژوهشی با محوریت مشهد و کرمان 2
ارائه دو مقاله پژوهشی با محوریت مشهد و کرمان 3
نخستین بخش همایش «شهر، شهروندی و تئاتر» با ارائه دو مقاله پژوهشی توسط سام ایزدی و رامتین شهبازی به پایان رسید.
به گزارش ایران تئاتر، رامیتن شهبازی پژوهشگر و منتقد تئاتر در این همایش مقالهای با عنوان «دلالت اسطورهای شهر در نمایشنامه کوکوی کبوتران حرم اثر علیرضا نادری» را برای حاضران ارائه کرد. شهبازی با بیان اینکه یکی از عواملی که در مطالعات روایت به تکرار، مورد تاکید قرار گرفته عنصر مکان است، گفت: مکان میتواند دارای وجوه مختلفی باشد و در قالبهای متعین بازنمایی شود که یکی از این قالبها شهر است.
شهبازی با بیان اینکه یکی از انواع نشانههای مکانی در روایت مکان که عنصر شهر را نیز شامل میشود مکان بازپردازی شده است، افزود: شهر مشهد یکی از شهرهایی است که در آثار نمایشی و مشخصا در نمایشنامه «کوکوی کبوتران حرم» اثر علیرضا نادری مورد توجه قرار گرفته است. در این نمایشنامه با توجه به تقابلهای دوگانه میان امر قدسی و امر ناقدسی میکوشد تا تعریف تازهای را از خلال روابط میان شخصیتهای درون نمایشنامهاش ارائه بدهد.
او در این مقاله با روشی توصیفی تحلیلی به این سوال پاسخ داد که شهر مشهد چگونه در روایت دراماتیک علیرضا نادری کریستالیزه شده و به مفهوم جاودانگی در نشانهشناسی فرهنگی نزدیک میشود.
سام ایزدی کارشناس ارشد کارگردانی تئاتر نیز در این همایش مقاله پژوهشی خود با عنوان «واکاوی نقاط ضعف و قوت مجموعههای متمرکز و غیرمتمرکز نمایشی بر اساس نظریات الگوی توسعه شهری» (مطالعه موردی مراکز نمایشی در شهر کرمان) را برای حاضران ارائه کرد. او ابتدا با تعریف و تشریح نظریات الگوی توسعه شهری، گفت: توسعه شهری عبارت است از مداخله و تنظیم فضا و فعالیت شهری، به منظور بهبود کیفیت زندگی ساکنان آن. به بیان دیگر توسعه شهری عبارت است از مطالعه طرحریزی و توسعه شهرها با در نظر گرفتن احتیاجات اجتماعی و اقتصادی با توجه به حداقل رساندن مشکلات شهری و پاسخگویی به نیازهای عمومی جمعیت شهری، و در این تعاریف به ویژه در جوامع غربی، ساختمانهای تئاتر جایگاه ویژهای دارند.
ایزدی ادامه داد: درباره ساختمانهای تئاتر در جوامع غربی نظریات متفاوتی ارائه میشود که برخی بر متمرکز بودن مجموعههای نمایشی و برخی به پخش بودن آنها در سطح شهر تاکید دارند.
او در ادامه تشریح پژوهش خود درباره وضعیت سالنهای تئاتر در شهر کرمان، گفت: در شهر کرمان عمده فعالیتهای تئاتری تا سال 1389 در یک مرکز (کانون هنر کرمان) صورت میگرفت اما طی این سالها مراکز کوچک تئاتر مستقل افزایش یافته و به نوعی در سطح شهر پراکنده شدهاند. اما بر اساس آماری که صورت گرفته تعداد تماشاگران حدود 40 درصد نسبت به قبل کاهش پیدا کرده است.
ایزدی مقالهاش را با ارائه نتایج بررسی خود درباره تغییرات ساختاری مجموعههای تئاتر در شهر کرمان از متمرکز به غیرمتمرکز در سالهای اخیر و نقاط ضعف و قوت آنها بر اساس نظریههای به پایان رساند.
بخش دوم همایش «شهر، شهروندی و تئاتر» از ساعتی پیش در سالن کنفرانس مجموعه تئاترشهر آغاز شده و تا با برگزاری میزگرد «شهر و مسئولیت اجتماعی تئاتر» به کار خود پایان میدهد.