به قلم آندره دوگن و ترجمه پرویز احمدینژاد
تاریخ مصور تئاتر در خانه تئاتر رونمایی میشود
کتاب تاریخ مصور تئاتر به قلم آندره دوگن و ترجمه پرویز احمدینژاد در خانه تئاتر با حضور هنرمندان رونمایی میشود.
به گزارش ایران تئاتر کتاب تاریخ مصور تئاتر نوشته آندره دوگن ترجمه پرویز احمدینژاد با حضور دکتر محمدرضا خاکی چهارشنبه 15 دی ساعت 17 در تالار خانه تئاتر رونمایی میشود.
کتاب «تاریخ مصور تئاتر» نوشتهی آندره دوگن و ترجمهی پرویز احمدینژاد توسط انتشارات سمت منتشرشده است. این کتاب که در ۵۱۶ صفحه برای دانشجویان رشته تئاتر در تمام مقاطع بهعنوان کتاب مبنایی و نیز برای درس «تاریخ تئاتر» ترجمه و تدوینشده، با زبانی ساده و دقیق به شرح روند شکلگیری و تحول تئاتر در طول ۲۵ قرن میپردازد.
در کتاب «تاریخ مصور تئاتر» شیوههای گوناگون هنرهای نمایشی بر اساس ترتیب زمانی دقیق و با توجه به قابلیتهای اجرایی آنها بررسیشده است. نویسندگان، بازیگران، نظریهپردازان، کارگران فنی نور و صدا، طراحان دکور و لباس، صحنهپردازان، کارگردانان و سایر دستاندرکاران تئاتر نیز فراموش نشده تا حد امکان به آنها و آثارشان اشارهشده است.
در لابهلای مطالبی که شباهت به نسخه دستنویس دارد، حدود ۲۰۰۰ طرح، تصویر و تابلو گنجاندهشده تا وقایع و تئوریهای پیچیده هنری را برای همگان قابلدرک سازد؛ بنابراین هر صفحه از این اثر، مانند صحنه تئاتر، چیدمانی نمایشی و بصری نیز دارد. این کتاب یکی از کاملترین منابع تاریخ تئاتر است و دریچهای بهسوی شناخت اندیشه و تفکر تئاتر اروپایی میگشاید.
در یادداشتی دربارهی آندره دوگن، نویسندهی این کتاب به قلم پرویز احمدینژاد آمده است: برای آندره، تئاتر «همهچیز» بود، یا بهتر گفته باشم مقدم بر همهچیز بود؛ جز به تئاتر به چیزی فکر نمیکرد و راجع به هر مطلبی که صحبت میکرد، آخرش به تئاتر برمیگشت. گرچه عملاً بهصورتی غیرحرفهای به این کار میپرداخت و عوایدی از این راه نصیبش نمیشد، در حقیقت اما تماشاگری حرفهایتر از او نمیتوان یافت؛ تماشاگری هوشیار و تیزبین که به کمک طرحها، یادداشتها و حافظه استثنائیاش، بعد از سپری شدن سالهای فراوان، میتوانست مدتها از جزئیات یک نمایش هرقدر هم کماهمیت با دقت فراوان صحبت کند و ظرایف آن را با موشکافی حیرتانگیزی بنمایاند.
آندره درواقع شاهد زنده وقایع تئاتری نیمه دوم قرن بیستم بود و امروز در فرانسه بهصورت مرجعی معتبر در این زمینه محسوب میشود.
بهجز حرفهای بودن در تماشاگری، مطالعه و تحقیق درباره آثار دراماتیک و نظریههای مربوط به هنر تئاتر نیز یکی دیگر از خصوصیات و دلبستگیهای آندره بود. وی اکثر متون دراماتیک اروپایی را مطالعه کرده بود و بسیاری از آنها را نیز تقریباً از حفظ میدانست.