ترکیب بازیگران را طوری چیدم که بازیگر حرفه ای وکارتن خواب واقعی قابل تشخیص نباشد

 میری در این نمایش قبلیش هم  ارائه کار اجتماعی و آیب شناسی آن با محوریت  زندگی نوجوانان مرتکب قتل شده در کانون اصلاح و تربیت پرداخته بود. میری  در شلتر به بازآفرینی یک واقعیت تلخ  وگزنده در باره آسیب پذیری زنان کارتن خواب می پردازد . واقعیتی که باید مورد توجه دولت، جامعه و خانواده ها قرار بگیردو در جهت حلش بکوشند  نمایش شلتربه نویسندگی ساناز بیان، کارگردانی امین میری ، تهیه کنندگی و دراماتورژی سجاد افشاریان و بازی الناز اسماعیل زادگان، بهار اعتماد، سمیرا اکبری، سارا بانکی، بهنوش پات، ساناز پور دشتی، ستاره جباری، خدیجه حسانی، ساجده حمیدی، سرور خسروانی، نیلوفر دربندی، مرضیه زهری، امید سلیمی، آنالی شکوری، پریا قانع و مهدیه کوهستانی ساعت 17:30 هر روز غیر از شنبه های در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر به صحنه می رود . با امین میری در باره اجرای نمایشش گفت وگویی انجام داده ایم.

آیا نوشتن متن شلتر را به ساناز بیان سفارش دادید؟

 شروع کار برای اجرای این نمایش طولانی بود و البته مراحل تحقیقات را انجام دادیم و درادامه در مراحل پایانی برای نوشتن به ساناز بیان رجوع کردیم.

از چه موقعی طرح مشکلات اجتماعی به ویژه  مسائل زنان کارتن خواب تبدیل به دغدغه برای شما شد؟

شهریور سال  92 که اجراهای نمایش قبلیم به پایان رسید . این سوژه برای اجرای نمایشی در ذهنم جرقه خورد .روزی با خانم اخوان دستیار نمایشم در یکی ازکافی شاپ های اطراف چهارراه ولیعصر قرار داشتیم  و جلسات  تا نیمه های پایانی شب طول کشید و خانم اخوان به من گفت خیلی علاقه دارد تا پسر می بود . من گفتم به چه دلیل و ایشان گفت اگر پسر بودم برای رفتن به خانه مجبور نبودم هر شب آژانش بگیرم و کلی پول بدهم و می توانستم مسیر به مسیر با تاکسی خطی به خانه بروم. آن شب با خودم فکر کردم که چقدر زن های ما دچار چنین وضعیت هایی هستند.

آیا به این فکر افتادید که جامعه مرد سالاری داریم؟

نه، منظورم این نبود. اینکه مردها با اشکال مختلف می توانند حس امنیت داشتن را به زن ها منتقل کنند . به هر حال این مسائل با من بود و مدتی بعد یک نمایش کمدی روی صحنه اجرا کردم و بعد عزمم جدی شد تا نمایش شلتر را روی صحنه ببرم و و مرحله تحقیق و پژوهش از اواخر فروردین ماه سال ۱۳۹۴ در بخش های میدانی و کتابخانه ای آغاز شد .

آیا این تحقیقات را به صورت انفرادی انجام دادید؟

 نه، ما یک تیم تحقیقاتی داشتیم . البته در شروع قرار بود نغمه ثمینی متن را برای ما بنویسد ، که این همکاری میسر نشد.

آیا برای تحقیقات میدانی به سازمان بهزیستی رفتید؟

 نه، اول به سازمان های مردم نهاد که درحوزه زنان کارتن خواب و آسیب پذیر فعالیت می کردند رفتیم و در ادامه به بهزیستی مراجعه کردیم و برای حضور در شلتر دروازه غارمجوز گرفتیم. روند تحقیق و انجام مصاحبه با کارتن خواب ها تا بهمن 94 طول کشید.

آیا شلتر نام جدید گرم خانه ها است؟

 تفاوت های وجود دارد. در شلتر آموزش و خدمات بیشتری داده می شود.. البته تعداد این شلترها محدود است. در ادامه روند تحقیقات به دلیل بروز مشکلات مالی و روحی برای من به دلیل مرگ مادرم مقداری در کار وقفه ایجاد شد.

آیا به دلیل همین مشکلات روحی برای شما نمایش ساختارش اینقدر تلخ و گزنده دارد؟

 بی تاثیر نبود. در سال 95 کار جدی دنبال شد و ساناز بیان به عنوان نویسنده به نمایش اضافه شد و در حدود شش هزار صفحه تحقیق ، مصاحبه  بعد از خلاصه نویسی به ساناز بیان  تحویل دادیم.

آیا تئاتر مستند لزوما تعریفش با تئاتر بی چیز و بی دکور عجین است؟

برای من بیشتر فضا سازی در این نمایش اهمیت دارد تا دکور .دکور در اغلب نمایش ها به دلیل دواجرایی بودن بیشتر سالن ها از تئاتر حذف شده است و در کنارش هزینه ساخت دکور هم باعث شده گروها تمایل داشته باشند نمایش های بدون دکور خاصیی را روی صحنه ببرنند. البته با توجه به پرتابل  بودن نمایش مان در حد امکان از دکور استفاده کردیم و چیزی کم نگذاشتیم.در نمایش قبلیم احساس آبی مرگ دکور قابل ملاحظه ای وجود نداشت و چند چارپایه وسائل صحنه را شامل می شد.

آیا حضور خودتان در نمایش به خاطر ساختار مستند گونه نمایش است و یا به عنوان  دانای کل قابل تعریف است؟

در نمایش احساس آبی مرگ تجربه جدیدی در حوزه تئاتر مستند انجام دادیم . کاری که ساناز بیان در عامدانه و عاشقانه هم انجامش داد و به همین دلیل تصاویر مستند را از نمایش حذف کردم و  فقط از صدای مستند استفاده کردم. در مورد دانای کل هم بگویم که به این قضیه رویکردی نداشتم. سعی کردم در قالب و لحن استتناقی در نمایش به عنوان کارگردان حضور داشته باشم و حضورم جنبه بازیگری نداشته باشد.

وجود چراغ مطالعه روی میزی که شما در صندلی کنارش نشسته اید بیشتر حالت بازجویی از این شخصیت های کارتن خواب را به ذهن متبادر می کند؟

نه، چنین قصدی نداشتم و استفاده از چراغ مطالعه به دلیل استفاده از منبع نوری بود. البته قرار است در اجرای بعدی از چراغ دیگری استفاده کنیم. در لحنم هم به هیچ وجه حالت بازجویی دیده نمی شود . من در اصل خود شخصیت کارگردان نمایش را  بازی کردم

آیا قصد استفاده از ویدیو پرداکشن را در ساختار نمایش نداشتید؟

اوایل چنین قصدی داشتم.

استفاده از تصاویر ویدیو پرداکشن در تئاتر مستند تبدیل به مد شده است؟

استفاده از ویدیو پرداکشن در ساختاراجرایی تئاتر مستند وجود دارد و نمی شود نفی اش کرد.زیرا باید به مخاطب بگوئیم که به او دروغ نمی گوئیم که این حرف ها، حرف های آدم های واقعی است. من در نمایش برای رسیدن به چنین موقعیتی از صدا استفاده کردم . اگر می خواستم تصاویررا نشان بدهم ، به طور حتم نمی توانستم از چهره واقعی کارتن خواب ها استفاده کنم و رعایت حرمتشان برای ما مهم بود .در اجرا  هم طوری ترکیب بازیگران را چیدم که معلوم نشود کدامشان بازیگرند و کدامشان کارتن خواب واقعی ، البته کارتن خواب های بهبود یافته و بازگشته به زندگی عادی در نمایش ما بازی کردند.

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی