یادداشت «مریم برزگر» کارگردان نمایش «ماراساد»
انسان مدرن؛ زشت یا زیبا؟
ایران تئاتر:نمایش «ماراساد» اقتباسی آزاد از نمایشنامه «شکنجه و قتل ژان پل مارا به اجرای ساکنان تیمارستان شارنتون به کارگردانی مارکی دوساد» به نویسندگى پیتر وایس از ١٨ فروردین در مرکز تئاتر مولوى روى صحنه مىرود. این نمایش به کارگردانى مریم برزگر و بازى شکیب شجره و همایون حیدرزاده تا ٦ اردیبهشت هر روز ساعت١٩:٣٠ اجرا میشود. به این بهانه،کارگردان نمایش یادداشتی در اختیار سایت ایرانتئاتر قرار داده است.
نمایشنامه «شکنجه و قتل ژان پل مارا به اجرای ساکنان تیمارستان شارنتون» به کارگردانی «مارکی دوساد» یکی از شاهکارهای نمایشی «پیتر وایس» است که بستری مناسب و در خور توجه برای یک اثر اقتباسی آزاد نمایشی است. با در نظرگرفتن پیتر وایس به عنوان یک نمایشنامهنویس در زمینه تئاتر مستند با اتکا بر مولفه واقعهنگاری میتوان مبحث تاریخ انقلاب فرانسه را به انقلاب درونی هر فرد که خود واقعیتی اجتنابناپذیر است، به منزله مایه مرکزی اثر تغییر داد.
به همین منظور فردیت به معنای کل واحد آن که نشاتگرفته از چندین قالب شخصیتی است، در ابعاد مختلف با رویکرد روانشناسی دستمایه اثر نمایشی ماست. در واقع این نمایش انسان مدرن امروزی است که خود را به کمک انواع فیلتر و نقاب در ویترینی زیبا به نمایش میگذارد تا به اهداف خرد و کلان خویش به زیبایی هرچه تمامتر نائل بشود، حال اگر این انسان با خودِ واقعی با دیگران مواجه بشود، چه رفتارهایی را ممکن است عرضه بکند؟ زشتترین یا زیباترین؟ پرسش همین است ... لذا مارکی دوساد،کاراکتر اصلی نمایش که بستری شده در تیمارستان است، با دو مولفه کاراکتری دیگر تلفیق شده و در واقع سه کاراکتر را با خود حمل میکند و دنیای ذهنی خود و آن ها را به نمایش میگذارد تا شاید قاب عکسی باشد برای آدمیان با تمام احساسات و احوالات واقعی آن ها.
در همین راستا، شیوه اجرایی اثر تکیه بر اتمسفری رویاگونه از جنس فضایی سوررئالیستی دارد، برای ایجاد رابطهای مستقیم بین ذهنیات مخاطب و ذهنیات کاراکترهای نمایش به مثابه پیوند و تاثیری غیرمستقیم در ناخوادآگاه مخاطب. در نتیجه با استفاده از تقطیع در ابعاد مختلف زمان، مکان، شخصیتها و فضای کلی نمایش، قرار است لحظههای آنِ دنیای تخیلی اثر بر روح و ذهن مخاطب حک بشود.