«محمدعلی حسینعلیپور»، بازیگر نمایش «سیزیف و کمدی مرگ» به ایران تئاتر گفت :
مخاطب ، سیزیفهای درونش را حس میکند
ایران تئاتر : این روزها اگر به تماشاخانه باران سر بزنید، شاهد نمایش متفاوت و جذابی خواهید بود به نام «سیزیف و کمدی مرگ» به کارگردانی علی ضیایی و مسعود روستا؛ طنزی متفکر با بازیهای خوب محمدرضا مالکی، فرامرز قلیچخانی، شیما لطیفی، محمدعلی حسینعلیپور و مسعود روستا.
خوشبختانه این نمایش از نخستین روز اجرا با استقبال گسترده تماشاگران و منتقدان روبهرو شده است. نقش اصلی این نمایش را، محمدعلی حسینعلیپور، فارغالتحصیل آکادمی علوم نمایش آناهیتا (با مدیریت دکتر مصطفی اسکویی) بازی میکند.
این بازیگر حرفهای تئاتر و سینما،کارش را با بازی در نمایش «مجلس شبیه در ذکر مصائب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین» به کارگردانی استاد بهرام بیضایی در مجموعه سالن اصلی تئاترشهر و سال84 آغاز کرد. در ادامه به عنوان مدیر صحنه و دستیار طراح صحنه تجربههای موفقی داشت و سپس مسیر بازیگریاش را تا امروز در همکاری با کارگردانانی مانند محسن حسینی، فرهاد تجویدی، رسول نجفیان، محمدرضا مالکی، پژمان عبدی، رویا نونهالی، افروز فروزند و سمیرا مهدوی ادامه داده. از مهمترین نمایشهایی که تا کنون این بازیگر در آنها به ایفای نقش پرداخته، عبارتند از: تارتوف، شهرزاد و هفت قصهاش، عروس پستی دوقبضه، زریبانو، برای کلاهآهنیها، خانه پدری. او همچنین در تلهتئاترهای «بیژن و منیژه» و «سیاوش» ساخته رسول نجفیان و فیلم سینمایی «وقتی همه خوابیم» اثر بهرام بیضایی بازی کرده است. حسینعلیپور سال85 با بازی در نمایش «شکست سکوت» در جشنواره تئاتر پلیس موفق به دریافت تقدیرنامه از این جشنواره شد. همچنین جایزه اول بازیگری در سومین دوره جشنواره هیلاج (سال ۹۵) را کسب کرده است.گپوگفتی با بازیگر نقش سیزیف در این نمایش فاخر داشتهییم.
***
بازی در نمایش «سیزیف و کمدی مرگ» چطور به شما پیشنهاد شد و کدام ویژگیهای متن باعث شد بازی در این این نمایش را بپذیرید؟
من پنج ماه پیش توسط یکی از دوستان به آقای علی ضیایی ـ یکی از دو کارگردان کار ـ معرفی شدم و صحبتهای اولیه انجام شد. متن را که خواندم، خیلی از آن خوشم آمد. در واقع بیشتر از اتفاقی که در نمایشنامه میافتد و ویژگیهای شخصیت اصلی لذت بردم؛ شخصی به نام سیزیف که به جنگ مقابل خدایان میرود. این ویژگی خیلی برایم جذاب بود. ضمن اینکه متن، ترجمه احمد شاملو بود و به همین دلیل بازی در آن را پذیرفتم.
برای بازی در این نمایش چقدر تمرین کردید؟
این نمایش قرار بود پس از جشنواره فجر سال گذشته اجرا بشود اما به دلیل ترافیکی که برای اجرا در تماشاخانه باران وجود داشت، زمان اجرای ما به سال جدید، یعنی فروردین96 موکول شد. تقریباً به صورت فشرده، دو ماه مفید تمرین کردیم که تمرینهای ما روند خیلی بیحاشیه و راضیکنندهیی داشت و فکر میکنم به نتیجه خیلی خوبی رسیدیم.
فکر میکنید کدام ویژگی نقش باعث شده مخاطبان اینقدر با نقش سیزیف ارتباط برقرار بکنند؟
فارغ از اینکه نقش سیزیف به دلایلی که گفتم، برای من جذابیتهایی داشت، به نظرم همه آدمها یک خصوصیت غریزی دارند که مربوط به ایستادگی برابر زور و زورگویی است، یا اصلاً ذات قیامکردن و انقلابکردن در همه انسانها هست. این مهمترین ویژگی سیزیف است. حالا در این متن، ایستادن مقابل خدایان یا چیزهایی که برای ما مقدسند، یا چیزهایی که ناخواسته به ما القا میشود، مطرح میشود و فکر میکنم به این علت، تماشاگر با نمایش همذاتپنداری میکند، یعنی همه سیزیفهایی درون خودشان حس میکنند که برابر اینگونه موارد، عکسالعمل نشان میدهند. البته آقای علی ضیایی در طول تمرینها مدام تاکید میکرد که دوست دارد همه شخصیتها حق داشته باشند، یعنی اینطور نباشد که در نهایت تماشاگر فقط با سیزیف همراه بشود. ایشان میخواستند تماشاگر با همه کاراکترها، چنین حسی داشته باشد اما من حس میکنم چون قضیه به حس غریزی آدمها برمیگردد، اغلب مخاطبان رنگ سیزیف را بیشتر دوست دارند.
به نظرتان این نمایش در بخشهای دیگر غیر از بازیگری ؛مثل گریم، طراحی لباس و غیره، چقدر توانسته موفق باشد؟
تا اینجا که به اجراها ادامه دادهایم، بنا بر بازخورد تماشاگران و منتقدان، فکر میکنم طراحی لباس کار خانم شیما لطیفی خیلی موفق بوده و خودم هم لباسهای شخصیتها را دوست داشتهام. همچنین گریم شخصیتها بازخورد خیلی خوبی داشته. به لحاظ نویسندگی و کارگردانی، چون این متن همان نمایشنامه اصلی نیست و توسط آقای ضیایی بازنویسی شده، همه شخصیتهایی که در متن اصلی وجود داشتند، الان اینجا نیستند و در واقع فشرده شدهاند. بنابراین به نظرم متن هم پس از چند بار بازنویسی، حالا دیگر جا افتاده.کارگردانی هم بنابر نظر تماشاگران و هنرمندانی که به تماشای کار نشستهاند، خیلی خوب بوده. بر اساس نظر کاربران اینترنتی در سایت فروش بلیت هم معلوم است که غالب تماشاگران از کارگردانی و شیوه اجرا رضایت داشتهاند.
حرف ناگفتهیی اگر مانده بفرمایید...
در پایان از علاقهمندان به تئاتر و آنهایی که تئاتر در سبد فرهنگی نیازهای خانوادگیشان است، خواهش میکنم ما را با تماشاکردن تئاترهای روی صحنه حمایت بکنند؛ در هر سالن و با هر سلیقهیی. الان هم که خدا را شکر سالنهای خصوصی زیاد شدهاند و برای هر سلیقهیی تئاتری هست. خواهش میکنم بچهها را هم به تئاتردیدن عادت بدهند که انشاالله شاهد اتفاقهای خوبی در عرصه فرهنگی باشیم.
گفت و گو از : احمد رضا حجار زاده