به بهانه بی برنامگی اجرای نمایش جادوگر کوچولو در پردیس تئاتر تهران
تغیر زمان اجرا بدون اعلام قبلی به پیکره تئاتر لطمه می زند
ایران تئاتر :شب گذشته اجرای نمایش جادوگر کوچولو در پردیس تئاتر تهران بدون اطلاعرسانی رسمی نیم ساعت زودتر آغاز شد ، بینظمیای که باعث ریزش مخاطب این سالن نوپا میشود و به پیکره تئاتر کشور لطمه بزند.
این تغییر برنامه سبب نارضایتی مخاطبان نمایش که کودکان و والدینشان بودند شد. نظم و برنامهریزی از عناصر تفکیکناپذیر هنرهای نمایشی است که گاهی بهسادگی نادیده گرفته میشود.تأخیر در اجرا امری ناپسند است که باعث رنجش مخاطب میشود ولی تعجیل در اجرا ! باعث میشود مخاطب بخشی از اثر را از دست بدهد.
کودکی که به همراه والدین خود طی مسیر کرده و به شوق تماشای نمایش سروقت به سالن رسیده مجبور است یک اثر هنری را که قطعاً برای تمام عناصر آن فکر شده و لحظهبهلحظهاش برنامهریزی و تمرین شده و مجموع زمان آنیک ساعت است را از نیمه ببیند. این اتفاق میتواند باعث شود در تصمیم بعدی والدین کودک در مراجعه به این سالن و دیگر سالنهای نمایشی کشور اثر بگذارد و بدتر از آن باعث سرخوردگی کودکی باشد که قرار است مخاطب امروز و فردای تئاتر کشور باشد.
در پایان نمایش فریبا دلیری کارگردان جادوگر کوچولو بدون ذکر دلیل این جابجایی و بدون عذرخواهی از تماشاگران تنها از مخاطبانی که سروقت آمدهاند !اما نیمی از نمایش را ازدستدادهاند دعوت کرد در شبهای دیگر بهعنوان مهمان به تماشای این اثر بنشینند. به نظر میرسد او از شرایط زندگی در کلانشهری چون تهران غافل است ونمی داند یک خانواده برای تماشای نمایش هرچند در مسافتی نزدیک سالن باشند چه هزینههایی را متحمل میشود. بازتاب همین نبود احترام بهوقت مخاطب ، جدی نشدن امر نمایش برای همان مخاطب در طول زمان است.
از طرفی قرار است در نمایش کودک علاوه بر سرگرمی ، آموزههای پایه به کودکان منتقل شود. این آموزش نهتنها در متن نمایش مستتر است ، در ساختار مراسم تماشای نمایش نیز باید جدی گرفته شود. اگر این اصل را بپذیریم فارغ از محتوی نمایش جادوگر کوچولو ، چنین بینظمی کمنظیری چه تأثیری بر کودکی که مخاطب اصلی نمایش است میگذارد؟ آیا جبران کردن تأثیر ناپیدای آن نیازمند صرف وقت و هزینههای آموزشی بسیار نیست؟
بد اینکه مدیریت سالن و روابط عمومی مجموعه پردیس تئاتر نیز از این اتفاق بیخبر هستند. درحالیکه اگر گروه نمایش - به اشتباه - تنها برای مدت اجرای نمایش خود نسبت به مخاطب احساس نیاز میکند اما سالن نمایش در طول سال به حضور مخاطبان خود نیازمند است و باید به مخاطب تئاتر بهعنوان سرمایه نگاه کندو برای پایداریاش تلاش کند.
پردیس تئاتر تهران با سالن ها و پلاتو های تمرین پرشمار قطعا نیازمند روش های تنبیهی و تشویقی کارآمدی است تا بتواند نظم مورد نیاز مخاطب خود را فراهم کند و رضایت تماشاگر تئاتر در منطقه ای که محل رویش بسیاری از هنرمندان نسل نو تئاتر بویژه تئاتر کودک است را فراهم کند.