گفتگوی ایران تئاتر با نسیم ادبی بازیگر و مدرس تئاتر به بهانه برگزاری دوره کارگاه آموزشی بازیگری
با تئوری و جزوه دادن نمی‌شود بازیگر خوب تربیت کرد
ایران تئاتر:نسیم ادبی ازجمله بازیگران وفاداربه تئاتراست که علی رغم حضورپربارش درعرصه بازی های تصویری مثل خیلی ازبازیگران تئاتر قید بازی صحنه را نزده است
ادبی همچنان پرکاروموثراست وماه قبل با فیلم لرد در جشنواره کن حضور موفق و با فیلم خوب ، بد ، جلف فروش میلیاردی یک فیلم را تجربه کرد .نسیم ادبی با بسیاری از بزرگان تئاتر سابقه همکاری مشترک دارد. با پری صابری در «آنتیگونه»، با سهراب سلیمی در «عشق لرزه»، با فرهاد مهندس‌پور «در روز رستاخیز»، با بهروز غریب‌پور «در کلبه عمو توم»، با مهرداد ریانی‌در «سرگرد باربارا»، با مجید صابری »در خون زخمه»، با ایوب آقاخانی «در جنوب»، «از شمال غربی و کسوف»، با بهاره رهنما در نمایش‌های «خیال‌های جاده جاجرود» و نمایش «عامدانه، عاشقانه، قاتلانه»، «این تابستان فراموشت می‌کنم». ادبی با تسلط انواع و اقسام شخصیت‌های برون گرا، درون گرا، عاشق پیشه، بی‌تفاوت، روشنفکر، کارگر وتحصیل کرده را در تئاتر ایفا می‌کند. او سوای توانایی‌هایش در بازیگری یک مدرس درجه یک و توانا است که شاگردان زیادی تربیت کرده است. ادبی چند ماه قبل برای بازی در نمایش «ناسور» جایزه بهترین بازیگری تئاتر فجر را به دست آورد. نسیم ادبی سال‌هاست در موسسات معتبری بازیگری بزرگانی نظیر مسعود کیمیایی، امیر تارخ و امیر دژاکام به آموزش بازیگری می‌پردازد. با او که این روزها در سینما و تئاتر همچنان با انرژی و انگیزه فراوان فعالیت می‌کند درباره روند برگزاری دوره آموزش بازیگری در تئاتر گفتگویی انجام داده‌ایم.
- سال شلوغی را آغاز کردید و به خاطر فیلم‌هایی که بازی کردید سفرهای زیادی داشتید. در این شرایط چگونه به سراغ بحث آموزش رفتید؟
این دومین دوره‌ای است که مشغول تدریس و برگزاری کارگاه آموزشی تجربه در حوزه بازیگری هستم. در این کلاس‌ها سوای آموختن تکنیک‌های بازیگری تمرکزم روی تربیت حس هنرجویان است. هنرجویان این دوره از سطح مبتدی به بالا هستند و الفبای بازیگری را کار می‌کنیم. خوبی کار با مبتدیان این است که می‌توان ذهنشان را سروشکل داد و آماده آموختن هستند.
- معمولاً موقعی یک بازیگر موفق می‌شود که بتواند تکنیک را با حس درهم بیامیزد؟
همین‌طور است. حس و تکنیک به‌تنهایی نمی‌توانند عامل موفقیت یک بازیگر بشوند. من تلاش می‌کنم به این بچه‌ها این آموزش را بدهم که در حین بازی در یک نمایش بتوانند حس‌های مختلف را در بازی‌شان مورد استفاده قرار بدهند و تمام ابعاد یک کاراکتر را عیان کنند. در کنار این آموزش به هنرجویان می‌آموزم که برای نقشی که بازی می‌کنند شخصیت‌سازی کنند. به‌طور مثال اگر قرار است نقش یک پرستار بازی کنند. باید در ذهنشان مرور کنند که این پرستار چگونه شخصیت و منشی دارد و در چه خانواده‌ای رشد کرده، چگونه رفتارهایش را بروز می‌دهد و آیا ترسو است و یا جسور و بی‌باک و غیره. امتحان کلاسیم هم اجرای یک مونولوگ توسط هنرجویان است.
- آیا در این کلاس‌ها برای ارائه مثال‌هایی برای بروز حس و شخصیت‌سازی فقط به کارهای بازیگری خودتان استناد می‌کنید و یا از بازی سایر بازیگران هم استفاده می‌کنید؟
بله به بازی همکارانم هم اشاره دارم. اصلا یکی از تکلیف‌های درسی هنرجویان دیدن تئاتر و آمدن به کلاس و شرح دادن استباطشان از نمایشی که دیده‌اند است و درباره شخصیت‌های نمایشی که دیده‌اند صحبت می‌کنیم. بخش دیگر زمان کلاس اختصاص به فضا سازی نقش و اجرا دارد.
- بنابراین کلاس آموزشی شما بیشتر مبتنی بر کارهای عملی است؟
برای فهم بیشتر مسائل آموزشی کتاب‌هایی را برای مطالعه پیشنهاد می‌کنم و اعتقادی به دادن جزوء آموزشی در کلاس‌هایم ندارم. کار بازیگری با اصول عملی و تمرین همراه است و با تئوری صرف و جزو دادن نمی‌شود بازیگر خوب تربیت کرد.
- آیا برای سیستم آموزشی که در کلاس‌ها تدریس می‌کنید، از الگوی خاصی تبعیت می‌کنید؟
سیستم آموزشیم بر اساس تجربیاتی است که در سال هایی که به تدریس مشغول بوده‌ام و به آنها رسیده‌ام، متمرکز است. شروع دوران آموزشیم از کارگاه بازیگری موسسه امین تارخ بوده است. به تدریج یک سری اصول و تکنیک‌ها را جمع‌آوری کرده‌ام و در کلاس‌هایم از آنها استفاده کردم و از کارا ترین این شیوه ها در حال حاضر استفاده می‌کنم. نکته مهم در این کلاس های آموزشی جو حاکم بر کلاس‌ها است که باعث می‌شود فلان شیوه را استفاده کنم و سیستم واحدی را در تمام دوره های آموزشی به کار نمی‌برم.
- شیوه انتخاب هنرجویان برای حضور در کلاس‌ها چگونه است؟
یک سری سوالات مقدماتی به صورت تستی در اختیار آموزشگاه قرار دا ده ام و بر طبق این تستها تعدادی گزینش شدند. کار بازیگری نیاز به توان و استعداد زیادی دارد و کار به هیچ وجه راحت و سهلی نیست. اگر هرجویانی در کلاس حاضر شوند که در این زمینه استعداد و انگیزه ای ندارد. حضورشان باعث می‌شود زحمت و تلاش سایر هنرجویانم هم کم رنگ به نظر برسد وکار آنها را تحت الشعاع قرار بدهد.
- در تئاتر بدون شک بهترین نقش‌ها را با بهترین کارگردان‌ها بازی کرده‌اید و در سینما هم چند سالی است حضور جدی دارید. آیا نقش ایده‌آل‌تان را تا به حال در سینما بازی کرده‌اید؟
نقش‌های دلخواهم را در تئاتر بازی کرده‌ام و در سینما هنوز به این خواسته‌ام و البته مطمئن هستم بتدریج در سینما هم چنین نقش‌هایی را بازی می‌کنم.
- تا آنجائیکه می‌دانم در طول سال یا به بازی در تئاتر مشغول هستید و یا در سینما و تلویزیون و درکنارش به تدریس هم می‌پردازید. آیا وقتی برای رسیدگی به زندگی شخصی هم دارید؟
برای انجام هر کاری در زندگی برنامه‌ریزی دارم. البته زندگی کاری و زندگی شخصیم تقریبا با هم ترکیب شده است و از کار کردن هم احساس لذت دارم. من کارمند نیستم که یک هفته کار کنم و آخر هفته برم تفریح شمال و یا کارهای مشابه انجام بدهم. موقعی که سرتمرین تئاتر هستم انگار دارم از زندگیم لذت می برم. من درگیر بازیگری شده‌ام و نمی‌توانم ازش دور شوم و اگر از کار بازی دور شوم دچار افسردگی می‌شوم.
- آیا از زیاد جایزه بردن در تئاتر خسته نشده‌اید؟
در این سال‌ها بیشتر کاندید و تقدیر شدم تا جایزه ببرم. اما هنوز هم جایزه برایم جذاب و لذت‌بخش است و دیده شدن زحماتم در بازیگری برایم مهم است.
گفتگو از احمدمحمد اسماعیلی
