نمایش نامه ارباب پونتیلا و نوکرش ماتی را به زودی روی صحنه می برم

میامی یک تئاتری باسابقه است و یکی از مؤسّسین گروه تئاتری کوچ است. او همچنین و علاوه بر بازیگری، دستیار کارگردان چندین نمایش  نظیر مجلس شبیه در ذکر مصائب استاد نوید ماکان و .... بهرام بیضایی بوده است . میامی در تئاتر سابقه همکاری با بزرگانی نظیر : دکتر علی رفیعی ، قطب‌الدین صادقی ، بهروز غریب پور ،ایرج راد ، مرضیه برومند، عباس جوانمرد ، میکائیل شهرستانی واکبر زنجان‌پور را دارد . میامی همکاری طولانی مدتش با محمدعلی سجادی در سینما و تئاتر داشته است . دامنه‌های سفید ، راه‌آبی ابریشم ، مخمصه ، خواب زمستانی ، ایستگاه بهشت ، بچه‌های ابدی ، محکومین بهشت ، جایی برای زندگی ، شوریده ، جنایت ، دعوت به شام ، دختری با کفش‌های کتانی ، راه افتخار ، گزل ، کافه‌چی ، در منطقه جنگی ، اتلو ، آنتیگونه ، عادل‌ها ، دکتر فاستوس ، در پوست شهر ، زال و سیمرغ ، یادگار سال‌های شن ، ماهان کوشیار ،جنایات و مکافات ، باغ آلبالو ، ستایش ، تمرینی برای اجرا ، فوق سری ، برگشتی در کار نیست . ازجمله کارهای ماندگار بازیگری مهدی میامی محسوب می‌شوند . با مهدی میامی درباره فعالیت‌های جدید تئاتری‌اش گفت‌وگویی انجام داده‌ایم.

 

 

 در این‌یک ساله اخیر در تئاتر حضور کما و بیش پررنگی داشته‌اید. تئاتر برایتان چه جایگاهی دارد؟

تئاتر خانه اصلیم است و هیچ‌گاه ارتباطم با تئاتر کم‌رنگ نشده است. در سال قبل هم دو نمایش بازی و کارگردانی داشتم . نمایش برگشتی در کار نیست نوشته اریک بردول بر اساس ترجمه‌ای از هوشنگ حسامی  را در سالن استاد انتظامی کارگردانی کردم . داستان نمایش برگشتی در کار نیست درباره زندگی خانواده‌ای است که در سال‌های میان جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم زندگی می‌کنند و در خلال داستان تأثیرات جنگ را بر زندگی آن‌ها می‌بینیم و در اجرا تلاش کردم تغییراتی در متن اولیه نمایش بدهم. و کار مورد اقبال مخاطبان قرار گرفت و شهرام پور اسد بعد از سال‌ها دوباره درصحنه به‌عنوان بازیگر در این نمایش به بازی پرداخت .در نمایش باغ آلبالو استاد اکبر زنجانپورهم به‌عنوان بازیگر حضور داشتم و تجربه موفقی در کنار این کارگردان بزرگ و دوستان خوب بازیگرم مثل پرستو گلستانی ، کریم اکبری مبارکه و قربان نجفی بود . امسال هم یک متن برای اجرا آماده کرده‌ام .

 

آیا متن نمایش‌نامه نوشته خودتان است؟

نه ، ارباب پونتیلا و نوکرش ماتی نوشته برتولت برشت را برای اجرا انتخاب کرده‌ام . این نمایش‌نامه را برشت در سال 1940 نوشته است و یک کار کمدی اجتماعی محسوب می‌شود .این نمایش‌نامه به توصیف رابطه میان پونتیلا با راننده‌اش ماتی و همچنین دخترش به نام او می‌پردازد . اوا درواقع عاشق ماتی است اما پدرش خواهان ازدواج او با آتاشه خود است . در این نمایش‌نامه شخصیت پونتیلا به گونهٔ دوگانه ترسیم‌شده است اما دوگانگی مذکور، مخالف با آن چیزی است که در ذهن‌ها ثبت‌شده است .ارباب پونتیلا از اربابان سختگیری است که وقتی از خود بی‌خود می‌شود بسیار مهربان شده و با زیردستانش با لطف و احسان برخورد می‌کند ولی به‌محض هوشیار شدن با آن‌ها بدخلق بوده و حتی به خاطر پذیرش لطف‌های اعطاشده به آن‌ها در زمان از خود بی‌خود شدنش، آن‌ها را مورد تنبیه قرار می‌دهد . ماتی شوفر ارباب و همراه او است که سعی در تنظیم اوضاع دارد و می‌داند که نوکر خوب یعنی نوکری که بی‌چون‌وچرا اوامر ارباب را اجرا نماید.

 

آیا از این متن اقتباس وفادارانه‌ای انجام خواهید داد ؟

بله ، اقتباس وفادارانه است و متن در سال 1349 توسط فریده لاشایی به فارسی ترجمه‌شده است .

 

درزمینهٔ انتخاب بازیگران به چه نحوی عمل می‌کنید؟

 نمایش ارباب پونتیلا و نوکرش ماتی کار پر شخصیتی است و ترجیح می‌دهم در کست این نمایش از بازیگران حرفه‌ای و خوش‌نام تئاتری استفاده کنم.

 

آیا برای اجرای نمایش با سالنی هم به توافق رسیده‌اید؟

  با چند سالن درباره اجرای آن مذاکره کرده ما که هنوز هیچ‌چیز قطعی نشده است و کار را به‌گونه‌ای طراحی کرده‌ام که با کوچک‌ترین تغییرات هم می‌شود در سالن بک باکسی اجرا شود و هم در سالن قاب صحنه‌ای . بنابراین دستم در انتخاب سالن باز است.

 

آیا گسترش سالن‌های خصوصی امکان بیشتری برای اجرای نمایش در اختیار کارگردان‌ها و گروه‌ها قرار نمی‌دهد؟

به نظرم گسترش سالن‌های خصوصی اگر شرایط مطلوب ، درست ، ایمن و استانداردی داشته باشند به نفع کلیت تئاتر است. اما متأسفانه اغلب این سالن‌ها کیفیت مطلوب و خوبی ندارند . چند شب پیش برای دیدن اجرای نمایشی به یکی از سالن‌های خصوصی مراجعه کرده بودم . سالنی که به لحاظ امکانات ایمنی وضعیت خوبی نداشت و خدانکرده اگر در این نوع سالن‌ها آتش‌سوزی صورت بگیرد با فاجعه روبه‌رو خواهیم شد .

 

آیا به‌غیراز اجرای نمایش ارباب پونتیلا و نوکرش برنامه دیگر تئاتری هم دارید؟

 بله ، قرار است در نمایش شجاع در نقش اصلی مرد بازی کنم . این متن نوشته نویسنده‌ای آمریکایی معاصر است و درباره زندگی مرد زندانی است که منتظر اجرای حکم اعدام است وکسی از این مرد منتظر اعدام شناخت و آگاهی ندارد و به همین دلیل نظر افکار عمومی نسبت به این مرد و میزان گناهکاری و یا بی گناهی‌اش جلب می‌شود . جمشید شاه‌محمدی ترجمه این متن را انجام داده‌اند و متن را هم خودش کارگردانی می‌کند .  بهر حال به‌عنوان یک هنرمندی که سال‌ها در تئاتر فعالیت دارم از متولیان تئاتر انتظار حمایت بیشتری دارم و امیدوارم مسئولین مربوطه برای اجرای این نمایش مساعدت‌های لازم را بدهند.. تا بتوانیم تمرینات نمایش را همین تابستان شروع کنیم.

 

گفت‌وگو از احمد محمد اسماعیلی