یادداشت هوشنگ گلمکانی برای تئاتر«دشمن خدا»

بند باریک و سیب های گناه نخست

ایران تئاتر –هوشنگ گلمکانی: همولایتی های جوان گرگانی ام نمایش «دشمن خدا»را در پلاتوی کوچک تئاتر شهر بر صحنه آورده اند و تا ششم شهریور هم ادامه دارد‌.

عماد رجبلو نویسنده و کارگردان این نمایش کوچک اما خلاقانه،دو موقعیت از مصاف مصلحت و دروغ،ایمان و ریا،و صداقت و ناراستی را در قالبی ساده خلق کرده است.

پرده اول مربوط به درگیری دو دختر دانش آموز است در مدرسه برابر معلمشان،و دومی مشاجره دو سرباز در پادگان،در حالی که موقعیت اول هم فضایی پادگانی را القا می کند‌‌.

دروغ محور اصلی این دو موقعیت است که همه معتقدند یک گناه است و دروغگو دشمن خداست،اما با اینکه دو دانش آموز در برابر معلمشان و دو سرباز در برابر فرمانده شان گویی در حال بازجویی و حتی شکنجه شدن هستند مدام در حال دروغ گفتنند و سرانجام هم معلوم نمی شود واقعیت چیست.تابلوی پایانی نمایش تمثیلی از دروغی فراگیر است که همه مبتلایش هستند؛هر پنچ شخصیت نمایش درحال خوردن سیب های سرخی هستند که این تابلو را متصل می کند به اسطوره گناه نخستین که انسان را از بهشت راند؛درحالی که سیب های کف صحنه هم شخصیت هارا احاطه کرده است؛انسان در محاصره ی گناه و دروغ.

کارگردان روی بندی باریک،حرفش را با صراحت _درعین تأویل پذیری_ می زند‌. با متنی ظریف و زیرکانه،و میزانسن هایی ساده که شاید با نگاهی سخت گیرانه می توانست در اجرا به قوت بیش تر نمایش بینجامد. به هر حال اسم این جوان،"عماد رجبلو"یادتان باشد.