در حال بارگذاری ...
در بخش جوانه های نمایش ایران هجدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی

امسال با بخش جوانه های نمایش ایران توانستم خودم را محک بزنم

در میان آثار پذیرفته شده در بخش جوانه های نمایش ایران هجدهمین جشنواره نمایشهای آیینی و سنتی، بهار فهرستی نقل غریبی برای اجرا آماده کرده بود.

این بانوی تهرانی تلاش کرد تا از فهوای منظومه بانو گشسب نامه تنها حماسه ملی ایران زمین که یک زن قهرمان داستان است، «نقل بانو گشسب و فرامرز» را به عاریه بگیرد و ضمن آشنا نمودن مخاطبان با این اثر ناآشنا، گوشه هایی از شجاعت زنان ایرانی را نیز به نمایش گذارد.

ایران تئاتر در این خصوص گفتگویی با ایشان انجام داده است، که نظر شما را بدان جلب می کنیم:

 

چه شد که تصمیم گرفتید به صورت حرفه ای به سمت هنر نقالی حرکت کنید؟

نقالی یک موضوع ویژه در فرهنگی ایرانی است و من از 8 سالگی با حمایت های مادرم به این سمت کشیده شدم. مادرم که مدیر یک آموزشگاه موسیقی است از آقای محمدرضا آزادفر دعوت کرد که به آموزشگاه بیاید و کار تعلیم مرا به عهده بگیرد و من از همان سن با داستانهای کوتاه مثل ملانصرالدین کار نقالی را شروع کردم و به مرور با طومارها، شاهنامه و ...  آشنا شدم.

 

نقالی در کشور ما یک حرفه مردانه محسوب می شود و برای زنان هنوز جایگاه خود را پیدا نکرده، آیا این تفکر خللی در کار شما نداشته است؟

به عقیده من نقالی در حال فراموش شدن است و برای زنده ماندن نیاز به حمایت همه جانبه دارد. در حال حاضر برای زنان شرایط برای نقالی به اندازه مردان فراهم نیست و همین مسئله باعث شده که زنان و دختران کمی به این سمت ترغیب شوند. مثلا چیزی که در نقادی خیلی مهم است، آوازخوانی می باشد که محدودیت هایی برای اجرای دختران در این ارتباط وجود دارد.

 

آثاری مثل شاهنامه یادآور داستان هایی از بزرگان کشور ماست و نقش بسزایی در فرهنگ ما داشته و دارد. به عقیده شما چرا خیلی از جوانان و نوجوانان به جای توجه به این آثار بومی، به آثار شعرا و نویسندگان خارجی مثل شکسپیر و ... علاقه مند هستند؟

این مسئله کاملا به تکرار و توجه مستمر وابستگی دارد. من این سوال را با یک سوال پاسخ می دهم آیا آنقدر که در خصوص داستان های کشورهای دیگر یا آثار هنرمندان مطرح کشورهای دیگر سخن به میان می آید، از آثار کشور خودمان نیز مطلبی صحبتی می شود. خانواده های ما تا چه اندازه با این آثار آشنایی دارند؟ وقتی خانواده که وظیفه انتقال فرهنگ را بر عهده دارد این آثار را نشناسد بی شک جوانان و نوجوانان گرایشی به آنها پیدا نخواهند کرد و به مرور به سمت سایر هنرمندان مطرح گرایش پیدا می کنند.

 

موضوع نقالی را از یک اثر ناآشنا به نام منظومه گشسب نامه گرفتید، چرا به سمت این منظومه رفتید و موضوع مشهورتری را انتخاب نکردید.

انتخاب داستانی از منظومه گشسب نامه که در خصوص بانوی دلاور ایرانی گشسب دختر رستم است به پیشنهاد استادم بود و من نیز احساس کردم انتخاب داستانی در خصوص گشسب که نامی از وی در شاهنامه نیامده اما شجاعت و دلاوری هایش در آن دوران شهره عام و خاص بوده برای مخاطب جذاب است و می تواند به وی جهت پیگیر و تحقیق تلنگر بزند.

 

چه مدت برای تمرین درباره این نقالی تمرین کردید؟

من حدود یک ماه در این خصوص تمرین کردم. ابتدا شعرها را خواندم. سپس با کمک استادم از دل این اشعار و اصطلاحات داستان را ساختم و برای نقالی آماده کردم.

 

این جشنواره را چطور دیدید؟

خوب در گذشته متاسفانه جشنواره ای برای سنین کودک و نوجوان وجود نداشت خوشبختانه امسال  با طراحی بخشی به نام جوانه های نمایش ایران توانستم خودم را محک بزنم. به هر حال اولین دوره حضور کودکان و نوجوانان است و بی شک نقص هایی هم به ویژه در کیفیت اجراها وجود خواهد داشت اما من این جشنواره را به فال نیک گرفتم.

 

گفت و گو: علی رحیمی




نظرات کاربران (2)