در حال بارگذاری ...
گزارش مردمی در حاشیه هجدهمین جشنواره نمایش های آیینی-سنتی

حال و هوای محوطه تئاتر شهر از نظر مردم

ایران تئاتر : محوطه تئاتر شهر ازنظر مردم در روزهای برگزاری جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی شور و رنگ متفاوتی دارد.

به گزارش ایران تئاتر در روزهای جشنواره حال و هوای  اطراف تئاتر شهر و تالار وحدت دیدنی‌تر شده است .این شب‌ها به دلیل اجراهای خیابانی و محیطی مردم لحظه‌ای درنگ کرده و نگاهی به آداب‌ورسوم شهرهای مختلف می‌اندازند .گاهی هم راغب‌تر شده و بلیت نمایش‌های بخش صحنه‌ای جشنواره را تهیه‌کرده و  در فضای بسته‌ی سالن‌ها به تماشای نمایش‌های آیینی – سنتی می‌نشینند . به بهانه حال و هوای متفاوت تئاتر شهر در این شب‌ها به سراغ چند تن از مردم حاشیه اجرای تئاترها می‌رویم تا از آن‌ها در رابطه با  شور جشنواره بپرسیم.

 

ناصر بخت به سراغ تئاترهای تعریف‌شده می‌رود

محمدحسین ناصر بخت قائم‌مقام دبیر هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی  را در میان ازدحام جمعیتی که به سمت سالن چارسو از مجموعه تئاتر شهر می‌روند ، می‌بینم و وقت را مقدر شمرده و از او درباره وضعیت جشنواره امسال می‌پرسم.

ناصر بخت تعدادی از نمایش‌های صحنه‌ای جشنواره را دیده است و دراین‌باره گفت:  وضعیت نمایش‌ها بستگی به چیزهای متفاوتی دارد بعضی نمایش‌ها تاکنون خوب بوده و نشان از زحمت اعضای گروه آن دارد بعضی دیگر هم گویا در بازبینی وضعیت بهتری نسبت به اجرای جشنواره داشتند اما درمجموع آثار امسال نسبت به دوره‌های گذشته بهتر شده است .

او در رابطه با اولویت خود در انتخاب نمایش‌های جشنواره ادامه داد : من سعی می‌کنم نمایش‌هایی را انتخاب کنم که از طرف ستاد جشنواره نمایش‌های آیینی-سنتی  کیفیت آن‌ها تائید شده است .

محمدحسین ناصر بخت در شب چهارم جشنواره به تماشای نمایش «بهادر» به نویسندگی و کارگردانی جواد صداقت و الهام ابنی از شهر بوشهر نشست.

 

برگزاری جشنواره از نگاه خلیلیان

سامان خلیلیان مدیر کانون تئاتر خیابانی   را در اطراف محوطه  تئاتر شهر ، هنگام اجرای تئاتر خیابانی «شهادت میرزا ابوالقاسم فراهانی» به نویسندگی و کارگردانی مهدی دریایی می‌بینم و گپ و گفتی درباره حال و هوای این روزهای جشنواره می‌کنیم.

سامان خلیلیان به دلیل مشغله کاری زمانی برای دیدن نمایش‌های صحنه‌ای نداشت اما در رابطه با شور اطراف محوطه‌های اجرای تئاتر خیابانی گفت : حضور نمایش‌هایی از شهرهای مختلف بافرهنگ‌های گوناگون ، مسئله‌ای است که به‌خوبی مشهوده و یک اتفاق خیلی خوب در این دوره جشنواره است .با توجه به اینکه بسیاری از این تئاتر ها ، نمایش‌آیین های دیده نشده است و رنگ و موسیقی شادی دارد توسط مردم نیز مورد استقبال قرار می‌گیرد. این استقبال از زمانی شروع می‌شود که مردم باوجود گرمی هوا و آفتاب در خیابان می‌ایستند و نمایش می‌بینند .

خلیلیان در رابطه با اولویت خود در تماشای نمایش‌ها ادامه داد :احیای هویت ایران‌زمین به شکل یک تئاتر ارزش بالایی دارد و با توجه به اینکه نزدیک ایام محرم هستیم ، گروه‌های شبیه‌خوان این روزها را به ما یادآور می‌شوند .دیگر نمونه‌ها نیز بخش جوانه‌هاست که ریشه و هویت ما را باوجود سن کم یادآور می‌شوند.

خلیلیان در رابطه با نمایش در حال اجرای  «شهادت میرزا ابوالقاسم فراهانی»  گفت : آشنایی‌زدایی تعزیه توسط گروه اجرایی مهدی دریایی کارگردان  این نمایش حرکتی نو و بدیع است که با استفاده از ظرفیت‌های تعزیه داستان شهادت امیرکبیر را نمایش می‌دهند.

 

 

 

وضعیت جشنواره ازنظر بازیگر یزدی

حسن طهماسبی یکی از بازیگران نمایش «طبیب اجباری » از استان یزد در رابطه با شیوه  برگزاری جشنواره و حال و هوای این روزها گفت: کارهایی که تاکنون دیدم نسبتاً خوب است و با اعضای گروه ما که جزو شرکت‌کنندگان بودیم ، همکاری خوبی داشتند .شب گذشته نمایش «ولیمه» از استان اصفهان را دیدم که ازنظر اجرا و تمهیدات استفاده‌شده قوی بود اما زمان طولانی آن خسته‌کننده شد.

ازنظر این بازیگر وظیفه جشنواره در طی این هجده دوره مفید بوده است و دراین‌باره عنوان کرد:در طی این سی سال دوره‌های متفاوتی وجود داشته گاهی هماهنگی قوی داشتند و بعضی دوره‌ها ضعیف‌تر بودند اما امسال هم وضعیت خوبی داشت.

 

مشغله کاری زمانی برای دیدن اجراهای طول روز نمی‌گذارد

جوان قدبلندی را در نزدیکی محوطه تئاتر شهر می‌بینم .خودش را  حجت علیزاده و طراح گرافیست می‌نامد. او تناقض اجراها را یکی از موارد چشم‌گیر د محوطه تئاتر شهر دانست و در این رابطه گفت: درواقع در میدان روبروی تئاتر شهر اجرای تعزیه و شبیه‌خوانی می‌بینیم اما در نزدیکی آن گروه نقالان را می‌بینیم که دودنیای متفاوت را نشان می‌دهد اما ازنظر فاصله فیزیکی آن‌قدر نزدیک است که در هم ادغام می‌شوند.

او در رابطه بازمان اجراها ادامه داد :کارهای اردبیل را  به دلیل اینکه اصالتاً اردبیلی هستم ، دنبال می‌کردم اما اجرای آن‌ها به تالار وحدت و در تایم صبح موکول شد .بنابراین به دلیل مشغله کاری نتوانستیم آن را ببینیم.

 

از رنگ و موسیقی تئاتر شهر نمی توان گذشت

در سالن چارسو به خانمی که با دو فرزند کوچکش نشسته برمی‌خورم، نسرین آقا بیگی نام دارد و مادر یکی از اعضای گروه «حکایت نیرنگ و اورنگ» به کارگردانی نغمه رضایی است.باوجود علاقه خود به تئاتر معمولاً نمایش‌هایی که فرزندش در آن نقش دارد را می‌بیند .او در رابطه باحال و هوای جشنواره نمایش‌های آیینی –سنتی گفت: علی‌رغم عجله‌ای که برای رسیدن به سالن داشتم اما از دیدن شور و حال محوطه تئاتر شهر غافل نشدم و این تغییرات لحظه‌ای من رو درگیر خود کرد .

 

اطلاع رسانی ضعیف

خانم عینکی روی نیمکت اطراف محوطه نشسته و به اجرای محیطی خیره شده است .خودش را اسکندری و مشاور خانواده می نامد.او به صورت اتفاقی نمایش را تماشا می کرد و هیچ پیش زمینه ای نداشت ، در این باره گفت :منتظر کسی بودم که رنگ و طرح و شیوه اجرا که به صورت سنتی است ، جلب نظر کرد ، ای کاش در اکثر نفاط شهر وجود داشته باشد تا فرهنگ گذشته مارو به بچه هامون هم یادآور شود.

وی پس از اطلاع از برگزاری جشنواره ادامه داد :من اصلا در جریان چنین جشنواره ای نبودم در حقیقت اصلا اطلاع رسانی خوب نبود. به نظرم برگزاری چنین جشنواره ای حرکت صحیحی است که باعث زنده شدن فرهنگ های گذشته ما می شود.

 

پوشش سنتی بازیگران

مرد کت و شلوار پوشیده ای خیره به اجرای کودکان ایستاده بود از او نام و دلیل تماشای چنین برنامه ای را می پرسم :ابراهیم امیری و دانشجو هستم.لباس و پوشش بازیگران برایم جالب بود و نگاه می کردم.چرا که موسیقی و لباس هایی داشتند که برایم تازگی داشت.

او به تازگی از شهرستان آمده است و درباره عنوان جشنواره نمایش های آیینی سنتی گفت : این عنوان سنت ها و آیین های مختلف را برای من یاد آوری می کند همچنین لباس های قدیمی که روزی بر تن می کردیم و حالا دیگر وجود ندارند.

 

تئاتر وقت لازم دارد

شهرزاد علیپور دانش آموز رشته نقاشی است که گوشه ای از محوطه منتظر کسی نشسته است .حال و هوای جشنواره را از او جویا می شوم:درواقع من اصلا خبری از برگزاری چنین جشنواره ای نداشتم اما به نظرم اتفاق جالبی است .

او اهل تئاتر نیست و بقول خودش به دلیل نداشتن وقت از دیدن تئاتر محروم مانده است.

 

اجتماع مردم حادثه آفرین است

در میان جمعی از جوانان سوال خود را می پرسم اما هیچ کدام از آن ها دقیقا دلیل اصلی خود را برای اینکه روبروی میدان اصلی تئاتر شهر ایستادند نمیدانند! یکی از آن ها که دختر جوانی است در پاسخ من می گوید :ما خبری از چنین جشنواره ای نداشتیم فقط اینکه دیدیم مردم جمع شدند و ما هم مثل باقی افراد جمع شدیم تا ببینیم جریان از چه قرار است.

 

مردم بیکار تئاتر می بینند

پیرمرد پشت خمیده ای روبروی سکوی نمایش خیمه شب بازی ایستاده و خیره به بازی مبارک و استاد است .از او در رابطه با حال و هوای تئاتر شهر می پرسم ؛ پاسخ می دهد :من هم مثل بقیه افراد ایستادم تا این نمایش قشنگ را ببینم .من بیکارم و مردم هم بیکارند که اینجا جمع می شوند تا فقط وقتشان را پر کنند.

او که زمان قدیم به دیدن نمایش های روحوضی می رفته است ، در رابطه با نمایش خیمه شب بازی ادامه می دهد :اینایی که نمایش اجرا می کنند اهل شیراز هستند و من آن را از لهجه شان می فهمم.

 

هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی به دبیری داوود فتحعلی بیگی در نیمه شهریور به کار خود پایان می دهد.




مطالب مرتبط

نظرات کاربران