فاتح باپروا در نشست مشترک کارگردانهای خارجی حاضر در جشنواره تئاتر خیابانی مریوان عنوان کرد
گروههای خارجی باید سفیران هنری برای ما باشند
فاتح بادپروا در نشست مشترک کارگردانهای خارجی حاضر در جشنواره تئاتر خیابانی مریوان گفت: انتظار ما از گروههای خارجی اینست که اگر تئاتر خیابانی ما را پسندیدند بعد از بارگشت از مریوان بتوانند سفیر هنر خوبی برای شهری باشند که سالهاست تنها به دنبال صلح و فرهنگ بوده است.
به گزارش ایران تئاتر نشست مشترک کارگردانهای خارجی حاضر در دوازدهمین جشنواره بینالمللی تئاتر خیابانی مریوان از کشورهای برزیل، فرانسه، اکراین، عراق، آذربایجان و اسپانیا، شب گذشته در تالار اجتماعات اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مریوان با حضور فاتح بادپروا دبیر جشنواره، سامان خلیلیان رئیس کانون تئاتر خیابانی اداره کل هنرهای نمایشی و قطبالدین صادقی کارگردان شناختهشده و عضو هیات داوران جشنواره برگزار شد.
در ابتدای این نشست فاتح بادپروا دبیر دوازدهمین جشنواره بینالمللی تئاتر خیابانی مریوان در سخنان کوتاهی با اشاره به سابقه دیرینه شهر مریوان در برگزاری جشنواره گفت: انتظار ما از گروههای خارجی حاضر در جشنواره این است که اگر تئاتر خیابانی ما را پسندیدند بعد از بارگشت از مریوان بتوانند سفیر هنر خوبی برای شهری باشند که سالهاست تنها به دنبال صلح و فرهنگ بوده است.
بادپروا با بیان اینکه ارتباط فرهنگها میتواند نابسامانیهای جهان را حل کند، افزود: امیدوارم جشنواره تئاتر خیابانی مریوان از طریق هنرمندان خارجی که به این جشنواره میآیند به جشنوارههای مهم دنیا معرفی بشود.
پس از سخنان دبیر جشنواره، قطبالدین صادقی کارگردان شناختهشده و عضو هیات داوران دوازدهمین جشنواره بینالمللی تئاتر خیابانی مریوان با اشاره به ماهیت معترض تئاتر خیابانی گفت: تئاتر خیابانی پیش از جنگ اول حهانی یک ماهیت معترض ضدِ سیاسی علیه حکومتهایی داشت که واقعیت را حاشا میکردند. در واقع گروههای تئاتری با آثارشان به خیابان آمدند تا با افشا کردن حقایق کتمان شده توسط نظام دیکتاتور و سرمایهداری حاکم، افکار عمومی را متوجه این موضوع بکنند. در واقع تئاتر وسیلهای برای ابراز نظر سیاسی بود.
صادقی ادامه داد: امروز شرایط تاریخی عوض شده و دستگاههای آگاه کننده دیگری به میدان آمدهاند و نظام چپ فروریخته و برای ضربه زدن به نظامهای سلطهجو راههای دیگری وجود دارد.
این کارگردان شناخته شده تئاتر افزود: در واقع اینجاست که سوالهایی به وجود میآید که وظیفه هنرمندان است روی آنها فکر کرده و بیاندیشند که آیا در چنین شرایطی باید عملکرد دیگری برای تئاتر خیابانی پیدا کرد؟ تا چه حد ژانر نمایشی معترض را با شرایط کنونی جامعه خود آشتی دادهاند؟ آینده این هنر چخه خواهد بود و چیست؟
پس از سخنان قطبالدین صادقی، فول ویوو مدیر و کارگردان گروه تئاتر از اسپانیا در سخنان کوتاهی با اشاره به قدمت تاریخ تئاتر خیابانی در کشور خود گفت: تئاتر خیابانی در اسپانیا از تاریخ غنی برخوردار است و ما با قرار دادن انواع موسیقی در کنار نمایش تلاش میکنیم آن را به هنر و اتفاقی عالی تبدیل بکنیم.
او ادامه داد: نشاندن خنده بر لب مردم چیزی است که ما به دنبال آن هستیم. ما آمدهایم تا مردم مریوان را بخندانیم. و واقعا مهماننوازی و مهربانی و فرهنگ شما را دوست داریم. در واقع این را حتما به مردم خودمان خواهیک گفت که مردم در اینجا چقدر مردم مهربانی هستند.
الماندینه ماریلون هنرمند فرانسوی حاضر در دوازدهمین جشنواره بینالمللی تئاتر خیابانی مریوان سخنران بعدی بود.
این کارگردان فرانسوی با اشاره به نام گروه خود و بیان اینکه ما شرکت ما مردان کوچک هستیم، گفت: ما با کار کردن با آرزوهای کوچک میخواهیم معانی وسیعی را برسانیم. ما در تئاتر خیابانی میخواهیم به مردمی که در خیابان هستند و نمیتوانند از تلویزیون استفاده کنند، این معانی را نشان دهیم.
او در ادامه درباره تفاوت تئاتر خیابانی و تئاتر صحنهای اظهار داشت: تفاوت تئاتر خیابانی با تئاتر صحنهای این است که در آنجا ترک سالن آسان نیست، اما تماشاگر تئاتر خیابانی به ارحتی میتواند شما و اجرا را ترک کند.
ماریلون با اشاره به برگزاری حدود دویست فستیوال تئاتری در کشور فرانسه که در یکی از مهمترین آنها حدود ششصد نمایش از سراسر دنیا اجرا میشود، افزود: به نظر من اتفاقی که در جشنواره تئاتر مریوان میافتد با اینکه از تهران خیلی فاصله دارد اما نقاط مشترک زیادی دارد با آنچه در جشنوارههای فرانسه اتفاق میافتد. و من مطمئن هستم در آیندهای نزدیک شاهد اجرای بیش از ۵۰۰ اجرا در مریوان خواهیم بود. او در پایان خاطرنشان کرد: تئاتر خیابانی در فرانسه به پایان خود نزدیک میشود و ما گروههای اجرایی بسیار قوی و خوبی در فرانسه داریم که به دنبال شیوهای نو برای ادامه هستند. و مریوان یکی از آن جاهای خوب است.
هکتور لوپر گیروندو از کشور برزیل هم در این نشست صمیمی با بیان اینکه برزیل کشور خیلی بزرگی است با فستیوالهای بسیار زیاد، گفت: ما یکی از بزرگترین فستیوالها را در شمال شرق برزیل داریم که قدیمیترین نیز است. البته در جنوب مانند شمال تئاتر خیابانی اینگونه مشهود نیست و اما آنجا نیز در حال پیشرفت است و شرکتهای حدید با پیام سیاسی جدید حامی تئاتر خیابانی به وجود آمدهاند.
این کارگردان اهل برزیل ادامه داد: برزیلیها به لحاظ تاریخی و به طور عمومی خیلی عادت ندارند که به تئاتر خیابانی بروند. متاسفانه در چند ماه گذشته نیز دولتی داشتیم که حامی هنر نیست و این کار را برای ما سخت میکند و با مانعتراشی اجازه پیشرفت به ما نمیدهد. در حالیکه در گذشته قوانین خوبی داشتیم که به ما کمک میکرد از طریق تئاتر درآمد خوبی داشته باشیم.
او با تاکید بر اینکه ما به دنبال بازگشت به آن دوره هستیم زیرا تئاتر نقش مهمی در زندگی ما دارد، اضافه کرد: این قوانین جدید به سیاستهای بد مربوط به سرمایهداری برمیگردد و ما معتقدیم چون مردم تئاتر را دوست دارند دولت را مجبور خواهیم کرد که این موانع را از سر راه ما بردارد.
لاروسلا فدوریشسین کارگردان تئاتر از کشور اوکراین هم که نمایش «مرغ دریایی» را به دوازدهمین جشنواره بینالمللی تئاتر خیابانی مریوان آورده در این نشست با بیان اینکه در اوکراین تنها یک جشنواره تئاتر خیابانی به نام شیر طلایی وجود دارد، گفت: گروههایی که به مریوان آمدهاند گروههای کوچکی هستنددر حالیکه در جشنواره ما گروههای بزرگ و متعددی حضور پیدا میکنند.
او با بیان اینکه بیشتر گروهها در اوکراین تئاتر صحنهای کار میکنند، افزود: من در مسکو درس خواندهام و تکنیک من بیشتر روانشناسانه است و از این شیوه روی هنرجوها هم استفاده میکنم تا آنها بیشتر متوجه منظور من بشوند.
این کارگردان اوکراینی خاطر نشان کرد: پول و بودجه چیزی است که در این کار بسیار اهمیت دارد. در واقع هرچه گروه بزرگتر باشد پول بیشتری کسب خواهد کرد ضمن اینکه گروههای بزرگ بیشتر هم در یاد مخاطب میمانند.
هتز ظاهر مسئول هنری گروه تئاتر کردستان عراق نیز در سخنان خود با بیان اینکه تئاتر خیابانی سابقه زیادی در کردستان عراق ندارد، گفت: با اینکه این هنر حدود ۵۰ سال پیش در کشور ما شروع شد اما ما اهمیت بسیاری برای آن قائل هستیم.
او ادامه داد: سرزمین ما در درازای تاریخ همواره گرفتار جنگهای خانمانسوزی بوده و همیشه در تلاش برای رهایی از این شرایط بوده. به همین خاطر ما برای محافظت از خودمان مجبور بودیم به چیزهایی پناه ببریم که یکی از آنها نمایش است.
این هنرمند کردستان عراق با اشاره به اینکه دو فستیوال تئاتر خیابانی در کردستان عراق وجود دارد که ترک و عرب هم در برگزاری آن شریک هستند، افزود: از طریق نمایش ما میتوانیم پیام صلح و دوستیمان را به گوش جهان برسانیم. البته ما مشکلات زیادی در حوزه آموزشی داریم و از طریق تئاتر آگاهی را به مردم یاد میدهیم.
امام حسناف هنرمند کشور آذربایجان نیز با اشاره به اینکه تاکنون در ۱۲ جشنواره ایرانی حضور داشته و اولین بار است که به جشنواره تئاتر مریوان آمده، گفت: تئاتر خیابانی در آذربایجان به شکل ایران رایج نیست. تئاتر صحنهای دارد مخاطب خودش را از دست میدهد و تئاتر خیابانی فرصتی است که دوباره نظر مخاطبی که در خیابان است را به تئاتر جلب کنیم.
حسناف افزود: کشور ما کشور جوانی است و طبیعی است راهی طولانی در پیش داریم. البته هدف ما رویکردهای سیاسی و احتماعی و گاه اقتصادی است و میخواهیم معضلات را با زبان تئاتر به مردم منتقل کنیم.
او در پایان خاطر نشان کرد: حضور ما در جشنواره مریوان موجب شد با کارکردهای مختلف تئاتر خیابانی بیشتر آشنا بشویم و امیدوارم بتوانیم در آذربایجان نیز مانند این جشنواره را برگزار کنیم.
دوازدهمین جشنواره بینالمللی تئاتر خیابانی مریوان روز 22 شهریورماه با برگزاری مراسم اختتامیه به پایان میرسد.