در حال بارگذاری ...
نگاهی به «ماه هفتم» به نویسندگی و کارگردانی امیر زاوش

ژرفای فراموش‌شده‌ دفاع مقدس

ایران تئاتر: محمد عارف نویسنده مدرس و پژوهشگر تئاتر یادداشتی را درباره نمایش «ماه هفتم» در اختیار ایران تئاتر قرار داد.

در متن یادداشت محمد عارف آمده است: نمایش «ماه هفتم» روایت زندگی زن جوانی به نام مریم است. پدر و مادر او که از دانشجویان پزشکی بوده‌اند با توجه به وقوع جنگ تحمیلی تصمیم می‌گیرند داوطلبانه برای امداد رسانی به رزمندگان در مناطق جنگی خدمت کنند. در همین دوران در زمانی که مادر به‌تازگی مشکوک به باردارشدن خویش است منطقه مورد بمباران شیمیایی قرار می‌گیرند؛ پدر شهید می‌شود و مادر جانباز شیمیایی.
اکنون پس از سال‌ها مریم با یوسف ازدواج‌کرده اما بنا به بیماری ی که دارد توان نگه‌داشتن جنینش را ندارد و سه بار سقط کرده است.
یوسف به اصرار مریم و البته به‌دروغ می‌گوید ازدواج‌کرده و در حال پدر شدن است.
این دروغ پای مادر را به ماجرا باز می‌کند اما با پرده‌گشایی از این تلاش‌های بیهوده مادر و برملا شدن دروغ‌های مصلحتی یوسف مادر سعی می‌کند مریم را متقاعد کند از طریق اجاره رحم صاحب فرزند کند که این تلاش هم به‌واسطه گفته‌های پزشک بی‌نتیجه می‌ماند و در حالتی از استیصال مادر سعی می‌کند با ایثاری دوباره بار درد و رنج دخترش را به دوش بکشد تا او از لذت مادر شدن بی‌نصیب نماند.
امیر زاوش با اجرای این نمایش کوشیده است که پیوندی بین درام و دین و خانواده بزند و توانسته ذهن تماشاچی خود را معطوف به فرهنگ دفاع مقدس و کارکردهای پنهان آن بکند. زاوش در نویسندگی به نسبت کارگردانی موفق بوده کما این‌که بازیگران نمایش «ماه هفتم» نیز به همین نسبت در توفیق ارتباط نقش با کاراکتر و نقش با تماشاخانه و نقش با تماشاگر موفق عمل کرده‌اند.
یکی از نکات قابل‌اعتنا در «ماه هفتم» زمان مناسب اجراست که برای مخاطب امروز به‌تناسب ریتم تند زندگی آگاهانه عمل کرده‌اند.
زاوش در کار با بازیگر، تحلیلگری و طراحی پیشرفت یکسانی داشته، چنانچه در پاره‌ای از میزانسن ها به جای حرکت‌های افقی به حرکت‌های عمودی متوسل می‌گشت هم به لحاظ مفهومی و هم زیبایی شناختی صحنه موفق تر می‌بود. هر سه بازیگر «ماه هفتم» کوشیده‌اند در فضایی واقع‌گرایانه کاراکترهای محوله را به زندگی طبیعی وادارند و در این راه توانسته‌اند رگه‌های غلوآمیز ذهن اشخاص نمایشی را آرام کنند.
«ماه هفتم» فراتر از سطح به ژرفای لحظه‌های فراموش‌شده‌ی دفاع مقدس رفته و در پرونده نمایشی امیر زاوش به‌عنوان نمایشی عاشقانه در حوزه فرهنگ دفاع مقدس بین خانواده و جامعه و فرهنگ پیوندی دراماتیک و قابل‌اعتنا زده است...

 




نظرات کاربران