"کاربرد تکنولوژی در تئاتر مدرن، با تمرکز بر اجرای شنیدن"

در نشست "کاربرد تکنولوژی در تئاتر مدرن، با تمرکز بر اجرای شنیدن" که توسط کانون نمایش و انجمن علمی ادبیات نمایشی دانشگاه هنر برگزار شد،‌ امیررضا کوهستانی ضمن اشاره به عنوان نشست، عنوان تئاتر معاصر را دقیق تر از تئاتر مدرن دانسته و عنوان کرد: من معتقدم که تعریف تئاتر معاصر نیز چنان گسترده است که دقت لازم را ندارد.

این کارگردان تئاتر ضمن مطرح کردن پرسش هایی درباره ضرورت استفاده از تکنولوژی در تئاتر و تهدیدهای آن عنوان کرد: در تاریخ تئاتر همواره محافظه کارانی بودند که در برابر نوگرایی مقاومت کرده اند. نقاشانی چون روتکو مفهوم مهارت در هنر را زیر سوال برده اند و استفاده از میکروفون در تئاتر نیز در راستای زیر سوال بردن اهمیت بازیگر است و ادعای ضروری بودن مهارت در هنر، ادعایی تمامیّت خواهانه است.

کوهستانی با اشاره به فراگیری جهان مجازی در دنیای امروز بیان کرد: تئاتر تنها هنری است که هنوز می تواند تنش میان جهان مجازی و واقعی را نمایش دهد، زیرا جهان مجازی چنان با زندگی واقعی در هم تنیده است که تشخیص مرز میان این دو دشوار و گاهی ناممکن است. تعریف رومئو کاستلوچی از کار هنرمند، کشف جهان خارج از پوست هنرمند است. اما درکی که ما به کمک حواسمان از امر واقع داریم چقدر مشترک خواهد بود؟ همچنان که با پدید آمدن سینما، نشانه های حس بینایی ما دچار تحولاتی شد، عناصری نیز وارد تئاتر شده که ما عادت به حضورشان نداشته ایم. به عنوان نمونه، ولید رَعد،‌ هنرمند لبنانی، در آثار خود اسناد تاریخی را برای بازنگری مخاطب و اعتماد به تاریخ بکار می گیرد.

این نویسنده تئاتر در پایان ضمن پاسخ به پرسش های دانشجویان درباره نمایش شنیدن عنوان کرد: با توجه به درست یا نادرست بودن تصور ما از واقعیت نباید فراموش کنیم که ما در دنیای امروز، دیگر در مجاز زندگی می کنیم حتی اگر واقعی به نظر برسد.