در حال بارگذاری ...
قاسم زارع در گفت و گو با ایران تئاتر عنوان کرد

اثری را بازی می کنم که قابل دفاع باشد

ایران تئاتر: قاسم زارع را قدیمی ترها با تئاترهایش می شناسند. او در تئاتر با بزرگان زیادی مثل هادی مرزبان، آتیلا پسیانی، هوشنگ توکلی و زنده یاد رضا کرم رضایی همکاری داشته است. او این روزها با نمایش بوی خواب که ساختاری تودر تو و معمایی دارد در نقش یک دکتر بیمارستان که رفتارهای مرموزی دارد، بازی در خورتحسین و زیر پوستی ارائه می کند.

قاسم زارع استاد ایفای نقش های رزمندگان و نیروهای نظامی است و سالها است که این نوع نقش ها را به شایستگی بازی می کند. قاسم زارع جزو نسل بازیگران با تجربه و توانمند سینما، تئاتر و تلویزیون است و سالها است که در سطح اول بازیگری تئاتر فعالیت می کند. زارع فعالیتش را در تئاتر  از دهه پنجاه و فعالیت در سینما را از دهه شصت با بازی در فیلم صنوبرهای سوزان به کارگردانی عباس شیخ بابایی آغاز کرد. سنگ، کاغد، قیچی به کارگردانی سعید سهیلی، اخراجی ها به کارگردانی مسعود ده نمکی، زاگرس به کارگردانی محمد علی نجفی، دختر شرینی فروش به کارگردانی ایرج طهماسب، خانه ای روی آب به کارگردانی بهمن فرمان آرا، جایی برای زندگی به کارگردانی محمد بزرگ نیا و تله‌فیلم‌های نخل سوخته به کارگردانی امیریوسفی، بغض شیشه‌ای به کارگردانی بهنام بهزادی و کاکوئا به کارگردانی اسماعیل فلاح‌پور ، فریاد مسعود کیمیایی، پنالتی ساخته انسیه شاه‌حسینی، نفوذی به کارگردانی احمد کاوری و کودک و فرشته به‌کارگردانی مسعود نقاش‌زاده ازعمده کارهای بازیگری این بازیگر باسابقه محسوب می شوند. اغلب مخاطبان او را با بازی هایش در فیلم های ابراهیم حاتمی کیا مشخصا آژانس شیشه ای و موج مرده در نقش ماموران اطلاعاتی و نظامی وظیفه شناس و مثبت  می شناسند. شخصیت هایی که در ایجاد درام نقش محوری و تعیین کننده ای داشتند و باعث تثبیت قاسم زارع به عنوان یک بازیگر موثر و کاربلد در سینما شدند. در تلویزیویون هم قاسم زارع با دقت وسواس نقش هایش را انتخاب می کند. بازی در نمایش مقصر کیه نوشته صادق عاشورپور به کارگردانی کمال شهبازبیگیان، بازی در نمایش اتللو نوشته ویلیام شکسپیر به کارگردانی توکلی، بازی در نمایش تانگوی تخم مرغ به کارگردانی هادی مرزبان، بازی در نمایش مرگ تصادفی یک آنارشیست نوشته داریوفو به کارگردانی فردوس کاویانی، بازی در نمایش توراندخت نوشته و کارگردانی رضا کرم رضایی، بازی در نمایش چمدان نوشته و کارگردانی فرهاد آئیش، عروسک‌گردان در نمایش عروسکی برف سبز نوشته و کارگردانی آتیلا پسیانی، بازی در نمایش تنبورنواز نوشته محمد رحمانیان به کارگردانی هادی مرزبان از جمله نقش های مهم کارنامه تئاتری قاسم زاده محسوب می شوند.  نمایش بوی خواب بازخوانی چرمشیر از نمایشنامه آرامش از نوعی دیگر تام استوپارد است که توسط مرحوم هوشنگ حسامی ترجمه و توسط نشر تجربه منتشر شده است. این نمایش آبان ماه هر شب در سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می رود. در این نمایش مسعود دلخواه، شهره سلطانی و قاسم زارع به ایفای نقش می‌پردازند. هچنین طراحی لباس این نمایش برعهده ادنا زینلیان است و رضا مهدی‌زاده طراح صحنه و ابراهیم اثباتی آهنگساز این نمایش هستند. دیگر عوامل این اثر نمایشی عبارتند از: حمیده صمدی(دستیار کارگردان)، جواد روشن(مدیر برنامه‌ریزی)، ابوذر عزیزی(عکاس و سازنده تیزر)، مریم شریعتی(تبلیغات مجازی)، پایگاه خبری تحلیلی نمایش‌خانه(امور رسانه) و احسان حاجی‌پور به عنوان مشاور کارگردان در بخش روابط عمومی. با قاسم زارع در باره حضورش در نمایش بوی خواب و مختصات نقش دکتر گفت وگویی انجام داده ایم.

 

 


دو سه سالی بود بعد از بازی در نمایش هایی مثل اروند خون و تانگوی تخم مرغ از تئاتر دور بودید. بازی در بوی خواب را چگونه پذیرفتید؟

پیشنهاد خوب و قابل توجهی در تئاتر نداشتم، اما تئاتر دغدغه ام است و هر موقعی که فرصتی پیدا می کنم به دیدن تئاتر می روم. موقعی که سهراب سلیمی پیشنهاد همکاری در بوی خواب را داد، این انگیزه در من ایجاد شد که پیشنهادش را قبول کنم؛ زیرا سالها است که می شناسمش و رفاقت دیرینی داریم و از طرفی بازخوانی خوب و هنرمندانه محمد چرم شیر از متن تام استوپارد انگیزه بازی در این نمایش را در من دو چندان کرد.

 

آیا اجراهای گذشته از این نمایش نامه را دیده بودید؟

 نه، اما متنی که توسط هوشنگ حسامی به فارسی ترجمه شده بود را خوانده بودم. به نظرم در نمایش ما نگاه چرمشیر خیلی متفاوت است.

 

دکتری که شما در نمایش نقشش را بازی می کنید، با توجه به نوع پوشش و حرف هایش بیشتر یک بیزنس من محسوب می شود تا یک پزشک  که وظیفه اصلیش درمان بیمار است؟

این آدم ظاهرا دکتر است و معتقدم جهان اثر نمایش در یک خواب ( خواب جان براون شخصیت اصلی نمایش) رخ می دهد و بن مایه اصلی نمایش تنهایی انسان معاصر است.

 

تام استوپارد نمایش نامه را موقعی نوشته که جنگ جهانی تمام شده و انسان ها زخمی و خسته از جنگ درگیر تنهایشان شده اند؟

بله، در اوایل قرن گذشته جهان وارد مرحله جدید شد و انقلاب صعنتی رخ داد و تام استوپارد هم تحت تاثیر چنین شرایطی متنش را نوشت.

 

بازی در این نوع نمایشی که فضای رویا گونه دارد را چگونه مهندسی و اجرا کردید؟

من در شروع تمرینات نظراتم را در باره نقش دکتر مطرح کردم. در شروع من نقش را بیرونی و اگزجره بازی می کردم؛ آدمی که خودش نرمال نیست و نیاز به تراپی دارد، حتی در بخش هایی که با فرد مجهولی در آن ور خط مشغول گفت وگو است، این حالت غیر طبیعی بودنش بیشتر خود نمایی می کند. اما کارگردان از من خواست در نوع بازیم تجدید نظر کنم و فقط چند جایی مثل همین صحنه های مکالمه اش  را بیرونی بازی کردم و در سایر موارد هم بازیم رفت به سمت درونی تر شدن.

 

در تئاتر بیشتر این فرصت را پیدا می کنید که نقش های نامتعارف و چند وجهی مثل همین نقش دکتر نسبت به سینما و تلویزیون را بازی کنید؟

 تئاتر فضای خاص خودش را دارد؛ من در تئاتر از سیاه تا سلطان بازی کرده ام و شخصیت های مختلف چه ایرانی و چه خارجی که بسیار هم دوستشان دارم ایفا کردم. سینما و تلویزیون در بازیگری محدودیت هایی دارد وکارگردان های آن مثل کارگردان تئاتر قدرت جسارت استفاده متفاوت از توانایی های بازیگران را ندارند.

 

این روزها بازی در خور تحسینی در سریال نوار زرد دارید؟

متن این سریال خیلی خوب و درست نوشته شده است. کریم لک زاده و پوریا آذربایجانی نویسنده و کارگردان سریال جوان های با استعدادی هستند. پوریا آذربایجانی را از دوران دانشجوییش می شناسم. در حین کار با پیشنهادات کارگردان و من درباره نقشم در فیلمنامه تغییراتی به وجود آمد و تاکید هم بر موجز گویی و دوری از زیاد گویی بود. یک سری کلیات وجود دارد و نیازی نیست که دوباره در ساختار یک سریال به آن تاکید بشود و مخاطب هم این مسئله را می داند.

 

آیا در انتخاب نقش هایتان ملاک های خاصی دارید؟

 بله من سعی کنم در طول فعالیت کاری هر نقشی را بازی نکنم، خصوصا حالا که تجربیاتم زیادتر شده ، حساسیت ام در انتخاب نقش ها بیشتر شده است. به هرحال بازیگران، کارگردان، عوامل و موضوع فیلم در انتخابم تاثیر خواهد داشت. سعی می کنم اثری را بازی کنم که قابل دفاع باشد و مسائل مهم اجتماعی را مطرح کند. بهر حال من وجه ای در این سالها پیدا کرده ام که نباید با انتخاب غلط و شتابزده کم رنگش کنم؛ بنابراین نقش هایی را در سینما، تئاتر و تلویزیون انتخاب می کنم که دارای اوج و فرودهای دراماتیک باشد و بتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند .

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی




نظرات کاربران