وسوسه بازیگری ندارم

داستان نمایش از یک مهمانی خانوادگی شروع می‌شود. همه دورهم جمع شده‌اند تا درباره انتخاب نام کودک متولد نشده ونسان و آنا صحبت کنند. در این حین ماجراهایی پیش می‌آید که چهره دیکتاتورماب شخصیت‌های داستان رو می‌شود . نمایش پپرونی برای دیکتاتور به کارگردانی علی احمدی و تهیه کنندگی خسرو احمدی که پیش‌تر در تماشاخانه‌ی ایرانشهر به روی صحنه بود، این روزها با اعمال تغییراتی در تیم بازیگری در تماشاخانه پالیز به روی صحنه رفته است. پپرونی برای دیکتاتوربر اساس فیلم فرانسوی اسم  نوشته و ساخته ماتیو دولاپرت، الکساندر دولاپتولیر بازنویسی شده است واز تغییرات اجرای جدید نمایش سوای تغییر سالن محل اجرا ، می توان به تغییر درترکیب بازیگران اشاره کرد، بازیگران نمایش عبارتند از :نسیم ادبی ، سوگل قلاتیان و علی احمدی ، خسرو احمدی ، پژمان جمشیدی و محسن کیایی . همچنین از دیگر عوامل این اثر می‌توان به طراح صحنه امیر سرافرازیان ، طراحان لباس سارا یحیایی و نسیم تقی پور ، مدیر تولید و دستیار کارگردان سجاد باقری ، منشی صحنه یاس سنجری ، مدیران صحنه میثم مرادی و ابولفضل ابهر، عکاس محسن کرمانی ، مدیریت پروژه تبلیغاتی آریان امیرخان و علی احمدی ، مدیرتبلیغات علیرضا حسینی و فرید حسینی ، مشاور رسانه‌ای سارا حدادی (مکث)،مدیریت متریال تبلیغات فرشید عسگری نیز اشاره کرد . این اثر نمایشی اردیبهشت و خرداد درسالن 1 تماشاخانه پالییز در حال اجرا است . با علی احمدی در باره اجرای نمایشش گفت وگویی انجام داده ایم.

به عنوان کارگردان جوان انتخاب های درستی از متن های خارجی برای اجرای نمایش انجام می دهید. در کار قبلیتان خشم اژدها به سراغ اقتباس داستانی از نیل سایمون رفتید. این انتخاب ها را چگونه انجام می دهید؟

آدم فیلم بینی هستم و با آثاری مواجه می شوم که قابلیت اجرا در تئاتر را دارند و در باره متن های فرانسوی چند دوست دارم که در فرانسه زندگی می کنند و به من مشاوره هایی ارائه می کنند . درمورد نمایش پپرونی برای دیکتاتور فیلم این کار که ساخته مشترک ماتیو دولاپرت، الکساندر دولاپتولیراست را دیدم . در اسفند 93 برای اولین بار این فیلم را دیدم و بعد از پرس و جو متوجه شدم که بر اساس یک نمایش نامه ساخته شده است و اجراهای موفقی در تئاتر هم داشته است . فیلم هم بسیار پرفروش و پر مخاطب بود و براساس فیلم متن نمایش را ترجمه کردیم .

بنابراین برای اجرای نمایش از متن ترجمه شده شهلا حائری اصلا استفاده نکردید؟

نه، اصلا نمی دانستم در ایران این نمایش نامه ترجمه شده است و بعدا این ترجمه را خواندم و با توجه به محدودیت ها و ممیزهای که وجود دارد. بخشی از متن اصلی در ترجمه وجود ندارد .

کارگردان فرانسوی که فیلم این اثر راساخته است . چقدر در متن اصلی تغییراتی به وجود آورده بود؟

تغییراتی انجام شد و من هردوی این نسخه ها را خواندم و از مترجم گروه آقای زنگنه خواستم که متن اصلی نمایش نامه به زبان فرانسوی را هم برایم بیاورد و مقایسه ای انجام دادیم و بازنویسی نهایی انجام شد. بزرگ‌ترین دلیلی که باعث شد من این نمایش را انتخاب کنم،همین نوع ارتباط و راحتی بود که با فیلم و کارداشتم. احساس کردم از جنس آدم‌هایی که در فیلم هستند را بسیار در اطراف خود داریم. این در روند کارمان نیز تاثیر داشت، نه اینکه دقیقا از روی شخصیت خاصی برداشت شده باشد، اما مرتبط با موضوع بود. یکی از محاسن نمایش پپرونی برای دیکتاتور این است که به روز است. نمایشنامه آن در سال 2010 نوشته شده و چند سال است که در کشورهای مختلف و فرانسه بارها اجرا شده است. به همین دلیل همه با آن راحت ارتباط برقرار کردیم و در طول تمرین نیز بازیگران با توجه به دیدگاه‌هایی که داشتند به شخصیت‌ها نکاتی اضافه شد.

 به نظر می رسد متن پپرونی برای دیکتاتور با توجه به دیالوگ محور و آپارتمانی بودنش بیشتر مناسب اجرای تئاتر است ، تا ساخت فیلم سینمایی . چقدر به این مسئله اعتقاد دارید؟

نکته درستی است. اما من فیلم این کار راهم موفق می دانم  و یک فیلم آپارتمانی خوش ریتم محسوب می شد . آلان هم دو گروه این نمایش را در فرانسه در حال اجرایش هستند و مردم فرانسه خوب از این دو کار استقبال کرده اند .

مهم ترین دلیل چنیین ارتباط مخاطبان با نمایش در ایران و سایر کشورها بحث جهان شمول بودن اتفاتقاتی است که در دو خانواده رخ می دهد؟

این نوع اتفاق در هرجایی حتی جمع های دوستانه  هم می تواند رخ بدهد . بارها برای من پیش آمده در یک جمع دوستانه حضور داشته ام و به خاطر شوخی های یک نفری آزرده و ناراحت شده ام و بعد از خاتمه مهمانی ارتباطم را با این آدم کات کرده ام . شاید برای مخاطب ایرانی شوخی آدلفی که در نمایش  وجود دارد ، چندان دارای جذابیتی نباشد و بیشترین نکته مهم نمایش برای ما ایرانی ها این است که هر شوخی را نباید درهر جایی انجام داد .

 در سال های اخیر با توجه به تغییرات زندگی مردم . شاید نوع نگاه  مخاطب ایرانی به نوع نگاه مخاطب غربی در این نوع مسائل نزدیک تر شده باشد ؟

با توجه به رشد تکنولوژی تفاوت های فرهنگی و فکری کمتر شده است واین تغییرات وجود داشته است و باید به آن پرداخت .

نمایش در عین داشتن فضاهای اجتماعی و جدی ، فضای مفرح و فانی هم دارد. آیا خودتان هم آدم طنازی هستید؟

تا حدی ویژگی های طنازی دارم و شاید به همین دلیل نقش شخصیت پیک پیتزایی را بازی کردم .

آیا وسوسه بازیگری دارید؟

نه، وسوسه بازیگری ندارم . برای این سری اجرای نمایشم تصمیم گرفتم که بازی کنم و از اول هم چنین تصمیمی داشتم . اما در اجرای اول نمایش با مسائلی روبه رو بودم که فرصت چنین کاری را پیدا نکردم.

 آیا در انتخاب بازیگرانی مثل پژمان جمشیدی و محسن کیایی به شیرین و طناز بودنشان فکر کردید؟

با بازیگران نمایش ارتباط  دوستانه ، راحت و درستی داشتم و به دلیل فضای خانوادگی نمایش باید اتمسفر فضای خانوادگی در بازی ها درست از کار در می آمد .

 گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی