در حال بارگذاری ...
یادداشت علیرضا کوشک جلالى در شب‌پایانی نمایش «در انتظار آدولف»

شاهد حضور ٣ نسل در این سالن بودم

نمایش «در انتظار آدولف» اثر ماتیو دلاپورته و الکساندر دلاپتلیر با ترجمه، دراماتورژی و کارگردانی علیرضا کوشک جلالى شب گذشته به اجراى خود پایان داد و کوشک جلالى از شهر کلن کشور آلمان یادداشتى را براى مخاطبین ارسال نمود.

به گزارش ایران تئاتر علیرضا کوشک جلالى؛ مترجم، دراماتورژ و کارگردان این اثر در شب‌پایانی «در انتظار آدولف» از شهر کلن کشور آلمان یادداشتى را براى مخاطبین ارسال نموده که به شرح زیر است: درست مثل دیگر اجراهایم، موسیو ابراهیم، خدای کشتار، سیستم گرون هلم، پستچی پابلو نرودا و... برای این‌که نمایش‌هایم فقط برای قشر خاصی نباشد، زحمت زیادی کشیده شده و نتیجه‌اش را هم که امشب می‌بینید. این افتخاری است برای تک تک اعضای گروه خلاق، با نظم و سخت کوش مان که نمایش «در انتظار آدولف» مى تواند رکورد شکن تعداد تماشاچیان سالن استاد ناظرزاده در سال جارى را بشکند.
من چند اجرا از نمایش «در انتظار آدولف» را دیدم. شاهد حضور ٣ نسل در این سالن بودم. شبی صدای پرشور خنده دو بچه٧-٨ ساله خود باعث انرژی مضاعفی در سالن شده بود، پدر و مادران مسن و جوانان بی شماری از نمایش دیدن کردند و اکثرن هم با لذت نمایش را دنبال می کردند.
من شاهد حضور زنی خانه دار که برای اولین بار به تاتر می آمد، راننده تاکسی، وکیل، هیئت علمی دانشگاه شریف، کارمند بانک، هنرمندان خاص، روشنفکران، دانشجویان و کارگر ساختمانی محل مان در سالن بودم و از این‌که این نمایش توانسته بود با تک تک این افراد ارتباط برقرار کند، از خوشحالی در پوست خود نمی گنجیدم.
تاتر اروپا سال‌هاست به این مرحله رسیده: دورانی که هنر برای توده مردم هم باشد، نه فقط برای خواص. این ژانر هنر مردمی ستون فقرات فرهنگی آن جوامع است و یکی از دلایلی است که مهر جامعه با فرهنگ بر پیشانی شان خورده است.
توده مردمی که بتهوون گوش بدهند، کمتر رژه می روند.
توده مردمی که به دیدن شکسپیر بروند، کمتر عربده می کشند.
توده مردمی که پیکاسو را بشناسند، کمتر اسید می پاچند.
توده مردمی که فردوسی شناس باشند، خردمندانه تر رفتار می کنند.
پس باید آنها را به سالن های هنری کشاند.
برتولد برشت ١١٠ سال پیش در آلمان گفت: تماشاچی در وهله اول به تاتر می‌آید که لذت ببرد، تفریح کند و در کنارش چیزی هم یاد بگیرد. این عنصر تفریح در بسیاری از تاترهای روشنفکری تقریباً از بین رفته. هنر ناب برای توده مردم ایران وجود ندارد و این همان سونامی بسیار بزرگی است که تئاترما را در برگرفته.
گویا سعی بر این است که تئاتر فقط برای خواص باشد و این بزرگ ترین خطری ست که هر جامعه ای را می تواند تهدید کند که نتیجه‌اش می شود توده ی مردم ناآگاه؛ و با توده ناآگاه، جامعه را به هر طرفی که بخواهند، می برند.
یک بار دیگر درود می فرستم به پشتکار تک تک افراد گروه، چه پشت و چه روی صحنه، در آغوش تان می گیرم محکم. با آرزوی نمایشی از این جنس در سال آینده.
علیرضا کوشک‌جلالی
کلن. ١٥ دسامبر ٢٠١٧
علیرضا کوشک جلالی برنده جایزه افتخارى تئاتر کلن –آلمان نمایش «در انتظار آدولف» را از ٢١ آبان به مدت سى شب تا ٢٤ آذر ماه در سالن استاد ناظر زاده کرمانى تماشاخانه ایرانشهر به روى صحنه برد، که با استقبال مخاطبین رو به رو شد.

 




مطالب مرتبط

جنونِ محضِ مایکل فرین وخنده‌ی ملیح کوشک‌جلالی بر آنچه می‌بینیم و آنچه نمی‌بینیم

روایتی معناگرا از نمایش جنون: کوشک جلالی
جنونِ محضِ مایکل فرین وخنده‌ی ملیح کوشک‌جلالی بر آنچه می‌بینیم و آنچه نمی‌بینیم

روایتی معناگرا از نمایش جنون: کوشک جلالی

عبدالحسین لاله: هنرمندان باهوش تاریخ از همان یونان باستان یاد گرفتند گاهی لازم است جدی‌ترین مفاهیم نزد بشر چون مقولات فلسفی را به سخره بگیرند. آنها در نمایشی که به «کمدی‌ اشتباهات» شهرت داشت نشان دادند چگونه فلاسفه‌ای که به خلقت و آفرینش هستی و انسان می‌اندیشند، حتی چاه ...

|

نظرات کاربران